در لغتنامه دین به معنای راه و روش زندگی است و دینی کامل است که تمام جوانب زندگی فردی و جمعی را تعریف کرده باشد. ما ادعا داریم اسلام کاملترین دین در جهان است؛ ادعایی که البته بحق است و از نظر بررسی جزئیات و کلیات قابل مقایسه با هیچ دین دیگری نیست. در طول قرنها مناظرات و مباحثات نیز این موضوع را به خوبی نشان داده است و به قول شهریار ایرانمنش روحانی مبلغ ایرانی در برلین فقط یک مصداق کوچک کافی است تا حقانیت اسلام را ثابت کنیم و آن اینکه بزرگان و روحانیون ارشد همه ادیان از اسقف تا خاخام گرفته تا مفتیها و رؤسای فرق دینی به تعداد زیادی بودهاند که مسلمان و شیعه شدهاند، اما هیچ روحانی متخصص اسلامی (نه یک طلبه ساده حوزوی که ملبس باشد یا بیشتر از تخصص در دین هیاهوی سیاسی کند) نداشتهایم که به ادیان دیگری برود، یعنی مسیحی، یهودی و زرتشتی بشود، دلیل آن هم این است که اسلام کامل است، با وجود این پس چرا ما در جامعه خود این همه مشکل داریم؟! ما که شیعه هستیم، چه چیزی کم داریم که جامعهمان به ابتلائات کنونی دچار شده است؟! اگر فاکتور دشمنان خارجی و منافقان داخلی را کنار بگذاریم که البته غیرقابل کتمان است، حقیقت آن است که ما به قول آیتالله بهجت به آنچه میدانیم عمل نمیکنیم تا آنچه نمیدانیم را برایمان روشن کنند. میدانیم دروغ بد است، ولی شاید در روز چندین بار دروغ بگوییم. میدانیم در روز عاشورا امام حسین (ع) به قاتلان عابد و زاهد خود فرمود مشکل شما لقمه حرام و شبههناک است، اما در کسب رزق و روزی خود کمتر دقت میکنیم. میدانیم غیبت، تهمت و حسادت بد است ولی اغلب راههای بالا رفتن خودمان را با همین پلکان باز میکنیم، پس دین مشکل ندارد، بلکه درک ناقص ما از دین است که دچار محدودیت و کاستی در مسلمانی شدهایم، این هم ناشی از کمکاری و بدکاری رسانههای حقیقی و مجازی و همچنین دستاندرکاران فرهنگی در جامعه است که نتوانستهاند آن طور که باید عناصر فرهنگ اصیل دینی را میان افراد جامعه تزریق کنند.
مذهب ما خوب و کامل است ولی واقعیت آن است که ما عاملان خوبی برای آن نیستیم، در این مسیر منبریها و حوزه علمیه شاید بیشتر از سایر بخشها مقصر باشند چراکه به عنوان مبلغان دین از آنها انتظار بیشتری میرود تا سکاندار فرهنگ دینی باشند، مثلاً مساجد به جای آنکه محل کارگشای مسائل روزانه مردم باشند، عملاً محدود به یک یا دو نوبت نمار شدهاند؛ موضوعی که در احادیث و روایات آخرالزمان به آن هشدار داده شده ولی اغلب علما و نخبگان جامعه ما این هشدارها را روخوانی کردهاند، بنابراین فرهنگ دینی مسئله جامع و کاملی است که اگر درست در جامعه پیادهسازی شود، قطعاً بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی حل خواهد شد، لذا باید تکتک ما فرهنگ زیست دینی را به دیگران نشر بدهیم.