خواننده قطعه «آمدم‌ای شاه پناهم بده» معتقد است که این کار بی‌عنایت امام رضا (ع) هرگز تولید نمی‌شد.
قطعه خاطره‌انگیز «آمدم‌ای شاه پناهم بده» که یادآور ارادت و علاقه به آستان مقدس حضرت رضا (ع) است، این شب‌ها به مناسبت دهه کرامت از شبکه‌های مختلف رادیو و تلویزیون پخش می‌شود. در آستانه سالروز میلاد سراسر نور و سعادت هشتمین اختر تابناک امامت و ولایت حضرت رضا (ع)، استاد محمدعلی کریمخانی، مداح و خواننده، قطعه ماندگار «آمدم‌ای شاه پناهم بده» درباره نحوه تولید این قطعه خاطره‌انگیز به تسنیم گفت: ما برای تهیه این کار به امام رضا (ع) توسل کردیم و کار را به صاحبش سپردیم. شاید حدود چهار ساعت زمان برد تا این قطعه که شامل سه بیت است، آماده شود، البته من حدود پنج یا شش بیت را خواندم ولی همین سه بیت انتخاب و ماندگار شد. مدام می‌خواندیم ولی کار درستی تهیه نمی‌شد و خودمان را راضی نمی‌کرد. انگار در جست‌وجوی گمشده‌ای بودیم تا اینکه آریا عظیمی‌نژاد بلند شد تا چای بیاورد. من که دلگیر شده بودم از اینکه تلاشم به نتیجه نمی‌رسید، گفتم برویم، شاید لیاقت این کار را نداریم. دلم گرفته بود و از اعماق قلبم آهی کشیدم، چون دلم خیلی سوخته بود از اینکه لیاقت کار برای امام رضا (ع) را نداشته‌ام. ناگهان حسی به من دست داد که نمی‌توانم آن لحظه را توصیف کنم. حسی غریب بود که متوجه شدم شاید اگر بار دیگر تلاش کنیم، تلاش ما به نتیجه برسد.
کریمخانی ادامه داد: عظیمی‌نژاد را صدا زدم. شروع کردیم. اگر به خاطر داشته باشید من ابتدای شعر گفتم «آمده‌ام» و بار دیگر برگشته‌ام و شعر را تکرار کرده‌ام که: «آمدم‌ای شاه...» عظیمی‌نژاد دلش نمی‌آمد همان «آمده‌ام» از ابتدای شعر را حذف کند. معتقد بود هر چند با شعر هماهنگ و جور نیست ولی تأثیری دارد که نباید نادیده گرفته شود. حس و حالی در همان خواندن آن لحظات بود که شعر را اثرگذار کرد.
وی درباره آشنایی با آهنگساز قطعه «آمدم‌ای شاه...» گفت: یک بار یکی از اقوام و آشنایان آریا عظیمی‌نژاد فوت کرده بود و محمد اصفهانی از من خواست در مجلس فوت آن مرحوم حاضر شوم و مدح و مرثیه بخوانم. من هم قبول کردم. در همان مجلس بود که با آقای عظیمی‌نژاد آشنا شدم. آن زمان گویا مؤسسه آفرینش‌های هنری آستان قدس رضوی از ایشان برای انجام برنامه و کاری دعوت کرده بود و او هم خواسته بود من هم در آن برنامه حاضر شوم و با آن‌ها همکاری کنم. این دعوت را به شوق امام رضا (ع) قبول کردم.
کریمخانی افزود: یک بار به دفتر عظیمی‌نژاد رفتم. خواندن این قطعه شعر «آمدم‌ای شاه پناهم بده» را شروع کردم. حدود ساعت هشت بود و من تا ساعت ۱۲ شب همین طور پیوسته می‌خواندم و تمرین می‌کردم تا ببینیم کدام قطعه درست و مناسب تهیه می‌شود. در نهایت توسلی به امام رضا (ع) کردیم تا اینکه همین قطعه‌ای که می‌شنوید و مشهور شده، تهیه شد. هر چه که بود، عنایت امام رضا (ع) بود.
این خواننده و مداح پیشکسوت گفت: شعر مربوط به مرحوم استاد حبیب‌الله چایچیان است. این شعر را من انتخاب کرده و به دفتر برده بودم تا برای امام بخوانیم، البته این نکته را در نظر داشته باشید که اگر قرار باشد برای این خاندان مطهر و اهل بیت (ع) کاری انجام بدهید، باید خود آن بزرگان عنایت کنند. این درست است که ما شعر و دستگاه آواز را انتخاب و تلاش کردیم کار مناسب و درخوری تهیه شود، اما من هیچ‌گاه نمی‌توانستم به اراده و تصمیم خودم بگویم این شعر را می‌خواهم بخوانم یا حتماً این نوع سبک اجرا کنم.
استاد کریمخانی تأکید کرد: این غلط است که من ادعا کنم این کار را انجام داده‌ام. اگر خود امام رضا (ع) عنایتی نداشته باشند، من که سهل است، بزرگ‌تر از من هم نخواهند توانست کاری انجام دهند و خدمتی به این آستان کنند. تعیین برنامه و تصمیم‌گیری باید با خود اهل بیت (ع) باشد، چون قرار است برای خود ایشان کاری انجام بدهی، خودشان باید اجازه بدهند و فرصتی برای خدمت تو فراهم کنند.
