کانال تلگرامی «اثر» در تحلیلی بر اساس گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس با عنوان «چالش‌های دفاعی- امنیتی امریکا» از پرسش و پاسخ نمایندگان سنا و مدیران نهاد‌های امنیتی در مورد مسائل سایبری، نوشت. در این مطلب می‌خوانیم: جو بایدن در «راهنمای استراتژیک موقت امنیت ملی امریکا» که در مارس ۲۰۲۱ منتشر شد، تصریح کرده بود تهدیداتی مانند بیماری‌های همه‌گیر، حملات سایبری و اطلاعات گمراه‌کننده هیچ مرز و دیواری نمی‌شناسد و پرداختن به آن‌ها از اولویت‌های امنیت ملّی امریکاست. سناتور روبیو نیز در جلسه بررسی رأی اعتماد به ویلیام برنز برای تصدی سازمان سیا از سه ویژگی «ناگهانی بودن»، «پیش‌بینی‌ناپذیر بودن» و «مستمر بودن» تهدیدات امنیتی جدید از جمله تهدیدات سایبری سخن می‌گوید. نزدیک بودن فراوانی این چالش در نهاد‌های امنیتی مورد بحث، نشان می‌دهد اولاً مسائل سایبری در حیطه صلاحیت تمامی نهاد‌های امنیتی است و ثانیاً از موضوعات اولویت‌داری است که حتی پرداختن بدان‌ها در جلسات رأی اعتماد اهمیت دارد.
حملات سایبری گسترده «سولار ویندز» که اوایل دسامبر ۲۰۲۰، بیش از ۳۰۰ شرکت، نهاد، وزارتخانه و آژانس دولتی ایالات متحده از جمله وزارت خزانه‌داری، وزارت بازرگانی و وزارت انرژی امریکا را هدف گرفت و همچنین هشدار‌های مایکروسافت مبنی بر تلاش ایران، روسیه و کره‌شمالی برای نفوذ در انتخابات ریاست جمهوری امریکا، سبب شد موضوع نخست جلسه بررسی و ارزیابی صلاحیت «آوریل هینس»، نامزد تصدی دفتر اطلاعات ملی امریکا به این موضوع حساس و جنجالی اختصاص یابد.
«سولار ویندز» آسیب‌پذیری بخش خصوصی و بخش دولتی را نشان داد و به تعبیر سناتور «جک رید»، «بزرگ‌ترین نفوذ سایبری تاریخ جهان» نام گرفت. از همین روست که از نظر سناتور «ریچارد بلومنتال»، بازاندیشی و بازطراحی ساختار سایبری امریکا به منظور افزایش هزینه حملات سایبری به ویژه حملات روسیه ضروری است تا بازدارندگی سایبری به عنوان یک مفهوم کلیدی در دفع تهدیدات سایبری رخ دهد. موضوعی که اینک در میان نهاد‌های مختلف امنیتی امریکا متولی مشخصی ندارد و بنا بر تصریح سناتور وارنر در جلسه رأی اعتماد آوریل هینس، این تعجب‌آور است که بخشی از دولت امریکا کاری را انجام می‌دهد که بخشی دیگر اطلاع ندارد.
سناتور «مایک روندز» در جلسه رأی اعتماد به لوید آستین، ضمن تذکر اهمیت بعد سایبری در دفاع و امنیت ملّی به لزوم هماهنگی و همراهی تمام دستگاه‌ها و آژانس‌های سایبری به منظور مقابله واحد و هماهنگ اشاره می‌کند و سناتور هیرونو اطمینان از ایمنی در برابر حملات سایبری را از این جهت بسیار مهم تلقی می‌کند که ارتباطات نظامی به سیستم‌های سایبری وابسته شده است.
اما حملات سایبری تنها موضوع مورد بررسی در عرصه نظامی و دفاعی در سوی مقابله با رقبا نیست. حملات سایبری علاوه بر تهدید امنیت و یکپارچگی سیستم‌های اطلاعاتی و نظامی، می‌تواند حملات باج‌افزارانه یا ویروسی باشد که به سازمان‌های مدنی، نهاد‌های آموزشی و بهداشتی و حتی سیستم‌های درمانی حمله می‌کند. در نظر سناتور «میت رامنی» در جلسه رأی اعتماد به مایورکاس، نامزد تصدی وزارت امنیت سرزمینی که مسئول حراست از شهروندان و زیرساخت‌ها در برابر تهاجمات سایبری است، ایالات متحده آمادگی کافی سایبری در حوزه آفندی و پدافندی ندارد. از این روست که سناتور پورتمن به جایگاه آژانس امنیت سایبری (CISA) در تأمین امنیت سایبری اشاره می‌کند.
بخشی از این ناتوانی به فقدان سازوکار مشخص برای حمایت مالی ایالت‌ها در برابر تهدیدات سایبری بازمی‌گردد. همان موضوعی که سناتور «مگی حسن» بدان اشاره می‌کند و بخشی نیز بر اساس دیدگاه آوریل هینس، نامزد تصدی مدیریت دفتر اطلاعات ملّی به عدم تقارن تهدیدات فضای سایبر بازمی‌گردد که ایجاد استاندارد‌های به‌روز حاکمیت سایبری را ضروری می‌سازد.
این موضوع در کنار سازماندهی مهاجمان به کاخ کنگره در روز‌های پنجم و ششم ژانویه از طریق شبکه‌های اجتماعی و همچنین اهمیت موضوع سایبر در کسب قدرت هوشمند، مجموعه مسائل سایبری را به یک موضوع حساس امنیتی داخلی و خارجی تبدیل کرده است. برخی تهدیدات سایبری مانند درز دیتای شهروندان و فروش آن در درگاه‌های مختلف که بعضاً از ناحیه برخی پیمانکاران نهاد‌های امنیتی امریکا صورت می‌گیرد، سبب شده سناتور وایدن از ویلیام برنز بخواهد در سیا به دنبال مبنای قانونی خرید و فروش دیتا باشد.
