ویدیویی از کوی الهیپرست و محله مسکونی جناب شهردار در فضای مجازی تبریز منتشر شد که نشان می‌دهد در یکی از روزهایی که برف چندانی هم بر زمین نیست، دو دستگاه برف‌روب و کامیون نمک‌پاش با تکاپوی خاصی در حال خدمات لاکچری به محله شهردار تبریز هستند.
برف و سرمای اخیر، در آستانه تبدیل به یک بحران اقلیمی بود. خدا رحم کرد که بارش‌ها پیوسته نبود و آفتاب هم گهگدار می‌تابید، وگرنه معلوم نبود با درهم آمیختن «بحران مدیریت» و «بحران برف» تبریز به چه سرنوشتی دچار می‌شد.
مدیریت، برنامه‌ریزی، آماده‌باش زمستانی مطابق نقشه خدماتی شهر و تیم‌بندی منسجم، به واژه‌های در شهر تبریز تبدیل شده‌اند.
شهرداری، چند روزی است که تلاش دارند بار سنگین ناکارآمدی را روی دوش مردم بگذارند. دائماً مردم را به همیاری و مشارکت فرا می‌خوانند، اما تصاویر رسیده به فارس نشان می‌دهد یک تیم کامل برف‌روبی و نمک‌پاشی در حال خدمت ویژه به محله ایشان در کوی الهیپرست است.
جناب شهین‌باهر چطور انتظار دارد که با این تناقض‌گویی، مردم به توصیه‌های او گوش فرا دهند؟ تازه، وقتی شهردار تبریز این چنین متناقض اظهارنظر می‌کند، بعید نیست که کوچه‌ها و محلات سایر مدیران و شهرداران مناطق نیز از خدمات ویژه بهره ببرند. مردم چطور با دیدن این رانت خدماتی، دلگرم شوند و پارو به دست بگیرند؟
نکته تاسف‌بار و ناراحت‌کننده دیگر این است که سایت‌ها و کانال‌های شهرداری، سعی می‌کنند انتقادات مردم و رسانه‌ها را در مقابل قشر مظلوم کارگران قرار دهند. چه کسی است که در این شهر منکر همت و غیرت کارگران باشد؟ مدیران شهری به‌جای اینکه پشت کارگران پنهان شوند و از این قشر زحمتکش مایه بگذارند، باید پاسخ دهند که چرا حضور میدانی در عرصه بحران ندارند؟ چرا اقدامی برای حذف نمک و خرید محلول CMA که در بیشتر کلان‌شهرها رایج است، نداشته‌اند؟ چرا در طی سال‌ها، نقاط برف‌گیر شهر را شناسایی نکرده‌اند؟ چرا با دادن مجوزهای بلندمرتبه‌سازی، کوچه‌های باریک را از امکان آفتاب‌گیری و تهویه طبیعی محروم کرده‌اند؟ چرا فکری به تقویت ناوگان خدمات شهری نکرده‌اند؟ و ده‌ها چرای دیگر.
یک عذرخواهی ساده بهتر از هزاران توجیه بی‌پایه و اساس است. شهردار تبریز و اعضای شورا لازم است هم‌پای کارگران، پارو به دست بگیرند و دست به کار شوند. فیلم برف‌روبی خود را منتشر کنند و بعد از آن، مردم را به مشارکت و همکاری دعوت کنند.
