سرويس ورزشی جوان آنلاين: مسابقات قهرمانی جهان قزاقستان را با کسب برنز وزن پرترافیـــک و المپیکی ۷۷ کیلوگرم به پایان برد و با صعود به نیمه‌نهایی موفق به کسب سهمیه المپیک ۲۰۲۰ توکیو شد، اما این چیزی نبود که محمدعلی گرایی از خودش انتظار داشت. او که پیشتر نیز تجربه کسب برنز جهانی را داشت این بار برای کسب طلا آمده بود، اما شکست برابر حریف سوئدی که گرایی خودش را مقصر اصلی آن می‌خواند، یک بار دیگر کشتی‌گیر وزن ۷۷ کیلوگرم ایران را از رسیدن به طلای مسابقات جهانی محروم کرد. اشتباهی که اگرچه تلخ بود، اما می‌تواند تجربه‌ای گرانبها باشد برای میدان‌های بزرگ‌تر و مهم‌تری، چون المپیک توکیو.
کسب دومین برنز رقابت‌های جهانی چه طعمی داشت؟
طعم خوبی نداشت. طعم آن درواقع تلخ بود؛ چراکه من برای کسب طلای این رقابت‌ها راهی قزاقستان شده بودم، اما متأسفانه همیشه شرایط به گونه‌ای که شما انتظار دارید یا فکرش را می‌کنید پیش نمی‌رود و با یک غفلت و اشتباه همه چیز را از دست دادم.
یعنی خودتان را مقصر باخت در یک‌چهارم نهایی به الکس بیوربرگ کسیدیس سوئدی می‌دانید؟
بله. شاید داوری هم در آن تأثیر داشت، اما خودم مقصر آن باخت بودم. کشتی ورزش ثانیه‌هاست و یک لحظه غفلت باعث می‌شود کشتی از دست شما در برود. من برای آن کشتی برنامه داشتم. نباید به حریف می‌چسبیدم. می‌خواستم با گرفتن یک اخطار او را روی خاک بنشانم و...، اما برنامه‌هایم اشتباه پیش رفت و به همین دلیل هم هست که می‌گویم روی غفلت و اشتباه خودم باختم و طلا را از دست دادم درحالی‌که خیلی راحت‌تر می‌توانستم این کشتی‌گیر سوئدی را شکست دهم و مقصر آن اتفاق و شکست خودم بودم. هنوز با گذشت روز‌ها نمی‌توانم آن اتفاق را فراموش کنم و باخت در یک‌چهارم نهایی مدام مقابل چشمانم می‌آید. سکویی که من باید روی آن می‌ایستادم از ذهنم بیرون نمی‌رود و خودم را بابت از دست رفتن طلای جهانی نمی‌بخشم.
یعنی از مدالی که کسب کردید رضایت ندارید؟
نه! من برای کسب طلا راهی نورسلطان شده بودم. برایم فرقی نداشت که برابر چه حریفی روی تشک می‌روم. می‌خواست قهرمان المپیک باشد یا جهان. خیلی راحت می‌توانستم حریف سوئدی را شکست دهم. من ۹ ماه برای این مسابقات در اردو بودم و به‌سختی تلاش و تمرین کردم. ۹ ماه از خانواده‌ام دور بودم و سختی‌های زیادی متحمل شدم. تمرینات فشرده، حضور در تورنمنت‌های مختلف و... من فقط برای کسب طلا راهی قزاقستان شده بودم. از خودم مطمئن بودم. می‌دانستم و مطمئن بودم که می‌توانم با طلا به وطنم برگردم. این را در خودم می‌دیدم. اما روی یک غفلت و یک اشتباه رنگ مدالم تغییر کرد. چطور می‌توانم از مدالی که باید رنگش طلایی می‌شد رضایت داشته باشم؟ من باید طلای جهانی را می‌گرفتم، اما همانطور که گفتم همیشه کار‌ها آنگونه که شما انتظار دارید پیش نمی‌رود.
پس با این حساب وقتی برنز نتوانسته انتظارات خود گرایی را برآورده کند، حتماً انتظارات کادر فنی را هم برآورده نکرده. اینطور نیست؟
بله. مخصوصاً وقتی کشتی اول را به آن شکل بردم، همه انتظار داشتند طلای این رقابت‌ها را کسب کنم، اما متأسفانه شرمنده مردم و کادر فنی شدم و نتوانستم انتظارات را برآورده کنم. بعد از آن باخت آنقدر ناراحت و عصبانی بودم که تحمل جو سالن را نداشتم و به همین دلیل سریع لباسم را پوشیدم و رفتم هتل و حتی کادر فنی را هم ندیدم. اما وقتی که حریفم رفت فینال آقای بنا خوشحال بود. گفت اینجا می‌توانی مدال و سهمیه را بگیری، اما المپیک جبران کنی. درواقع مأموریت من در قزاقستان هنوز پابرجا بود. هنوز همه چیز تمام نشده بود. طلا را از دست داده بودم، اما باید سهمیه را می‌گرفتم که خدا را شکر گرفتم.
گویا قصد نداشتید برای کسب برنز روی تشک بروید.
درست است، نمی‌خواستم برای برنز کشتی بگیرم. کاملاً روحیه‌ام به هم ریخته بود و فکر نمی‌کردم بتوانم خودم را جمع کنم، اما یک لحظه زحماتی که پدر و مادرم برایم کشیدند جلوی چشمم آمد و دیدم نمی‌توانم با دست خالی برگردم و به‌خاطر شاد کردن دل آن‌ها بود که تمام تلاشم را کردم بتوانم خودم را جمع‌وجور کنم و روی تشک بروم تا حداقل با کسب برنز و سهمیه المپیک این رقابت‌ها را به پایان ببرم.
علی گرایی در مسابقات قهرمانی آسیا به کیم هیون وون کره‌ای، قهرمان سابق المپیک و جهان باخت، اما تجربه آن شکست، پیروزی ۷ بر صفر در رقابت‌های قهرمانی جهان را در پی داشت و حالا شکست برابر حریف سوئدی هم اگرچه تلخ است، اما می‌تواند تجربه‌ای گرانبها برای میدان‌های بزرگی، چون المپیک باشد.
در بازی‌های آسیایی که به کیم باختم تجربه خوبی شد برای من. هرچند خیلی سخت بود بعد از آن بتوانم خودم را جمع‌وجور کنم؛ چراکه حرفهای زیادی شنیدم. چه از دوستان و چه از بیرون. این برایم بسیار ناراحت‌کننده بود و سخت بود. خصوصاً که بعد از آن یک مسابقه مهم هم در گرجستان داشتیم و فکرم باید به موفقیت در آن مسابقات معطوف می‌شد، اما درگیر باخت شده بود. شکست برابر کشتی‌گیر سوئدی هم شاید به این دلیل تا این اندازه برایم سخت بود که من قبلاً چنین تجربه تلخی را برابر کیم کره‌ای داشتم. شکست برابر کیم را به‌خوبی جبران کردم. اما نباید برابر کشتی‌گیر سوئدی یک بار دیگر چنین تجربه تلخی را تکرار می‌کردم. نه اینکه در آن کشتی داوری تأثیری نداشته باشد، اما من به قابلیت‌های خودم اعتماد داشتم و می‌دانستم که توانایی پیروزی برابر حریف سوئدی را دارم، اما باز هم یک اشتباه مانع از برد شد و طلای جهانی را از من گرفت! اشتباهی که دیگر در هیچ مسابقه‌ای نباید تکرارش کنم! از باختم در آسیا استفاده کردم و در جهانی به آن شکل کشتی گرفتم. این باخت را هم اگرچه خیلی من را اذیت کرد، اما می‌گذارم پای تقدیر و قسمت. گاهی هم با خودم فکر می‌کنم شاید اگر در جهانی طلا گرفته بودم در باد آن موفقیت می‌خوابیدم و برای المپیک تلاش زیادی نمی‌کردم، اما حالا می‌دانم که باید با تمام وجود برای المپیک تمرین کنم. مجبورم، چون به خوشرنگ‌ترین مدال المپیک می‌اندیشم و این بار دیگر جایی برای خطا و اشتباه نیست.
جدا از مدالی که انتظار داشتی طلا باشد، اما رنگش برنزی شد، رقابت‌های قهرمانی جهان نورسلطان قزاقستان چطور بود؟
مسابقات سال قبل المپیک بسیار سخت است. نه، چون من در آن شرکت داشتم این را بگویم. باید در این رقابت‌ها کاملاً آماده باشید؛ چراکه اگر موفق به کسب سهمیه نشوید کارتان به گزینشی اول که جهانی است کشیده می‌شود و کارتان بسیار سخت می‌شود به همین دلیل همه در این رقابت‌ها با هدف کسب سهمیه است که شرکت می‌کنند. می‌توانم بگویم این مسابقه سخت‌ترین مسابقه جهانی در طول چهار سال قبل از المپیک است.
حالا بدون شک نگاه گرایی مثل همه کشتی‌گیران به مدال المپیک است و رفتن روی سکو در این رقابت‌ها؛ اینطورنیست؟
همینطور است. البته المپیک بسیار سخت است و همه کشور‌های دنیا سرمایه‌گذاری می‌کنند تا بهترین مدال‌ها را در المپیک بگیرند. سال قبل روسیه و امریکا مدال‌های خوشرنگی گرفتند. امسال ژاپن با توجه به اینکه میزبان المپیک است سرمایه‌گذاری زیادی کرده من هم مثل همه به دنبال بهترین و خوشرنگ‌ترین مدال این رقابت‌ها هستم، اما نمی‌توانم صددرصد قول بدهم، چون کار بسیار سختی است. ولی مطمئن باشید در این فرصت باقیمانده تمام تلاشم را می‌کنم که در المپیک دیگر هیچ اشتباهی نداشته باشم و بهترین عملکردم را در این مسابقات به نمایش بگذارم. توقعم از خودم همیشه طلاست و در خودم هم این را می‌بینم. از ۲۰۱۵ در اردو‌های تیم بزرگسالان هستم. دیده‌ام آن‌هایی را که نتوانستند مدال بگیرند چه افسوسی می‌خوردند. شاید المپیک بعدی قسمت من نباشد پس باید در این المپیک تمام تلاشم را برای کسب طلا بکنم، چون کمتر از طلا من را راضی نمی‌کند.
