سرویس سیاسی جوان آنلاین: محمدرضا کایینی، دبیر تاریخ روزنامه جوان درپی رحلت آیتالله هاشمی شاهرودی در صفحه شخصی خود در اینستاگرام نوشت: «اگر نیاز چند دهه اخیر ما، نظریه پردازی برمبنای فقه جامعه گرا باشد که هست، سوگمندانه باید اذعان کرد که امروز این مهم، یکی از متولیان نامدار وتوانمند خویش را از دست داده است. زنده یاد آیتالله سیدمحمودهاشمی شاهرودی به تبعیت از استادش آیت الله سید محمدباقرصدر ونیز به شهادت آثار نشریافته از سوی موسسه تحت اشرافش، حتی به احکام فردی نیز، وجاهتی اجتماعی میبخشید وبراین باور بود که تتیجه آن، باید در فرآیندهای کلان جمعی عیان شود. اما وی چگونه به چنین باوری نایل شده بود؟
سید محمود هاشمی شاهرودی فرزند آیت الله سیدعلی هاشمی شاهرودی بود که در محافل علمی نجف پرآوازه، اما در جوانی بدرود حیات گفته بود. او در نوجوانی، از طریق سید نورالدین اشکوری به محفل علمی شهید صدر راه یافت و دوازده سال از آن بهره گرفت. درمیان شاگردان نامدار صدر، تنها میتوان هاشمی شاهرودی را برکشیده و میراث دار وی دانست، چه اینکه چهرههایی چون: آیات سیدکاظم حائری وسید محمدباقر حکیم نیز، اگرچه در عداد ملازمان علمی استاد بودند، اما بخشی از هویت علمی خویش را از محافل درسی چهره هایی، چون آیات: سید محسن حکیم وسیدابوالقاسم خویی برگرفتند. با این همه آیت الله شاهرودی تا سالیان سال، از بیان خاطرات و تحلیلهای خویش از استاد پرهیز داشت وصاحب این قلم با طی کردنچه راه دشواری، نهایتا توانست رضایت وی را برای یک گفت: وشنود طولانی با ماهنامه "شاهد یاران" ویژنامه شهید صدر جلب نماید، مصاحبهای که بی شک در عداد اسناد سیاسی و تاریخی زندگی آن مرحوم به شمار میرود.
اعتقاد به فقه اجتماعی، در عرصه عمل نیز او را درگیر فعالیتهای سیاسی نمود. وی با توصیه وتاکید آیت الله صدر در درس امام خمینی در نجف شرکت میکرد واز مستشکلان آن بود. او وهمگنانش اگرچه در آن دوره آقای صدر را اعلم میدانستند، اما نهایتا برای توفیق تجربه انقلاب ونظام اسلامی هم داستان شدند. آیت الله صدر به فاصله اندکی پس از پیروزی انقلاب، شاگرد اندیشمند خویش را به عنوان رابط خود با متولیان نظام نوپای اسلامی به ایران فرستاد وهمین امر، برای استاد وشاگرد دردسرساز شد! حکومت صدام که از قبل به هاشمیِ جوان مظنون ودر یک نوبت نیز او را به زندان انداخته بود، حالا دیگر میدانست که حضور وی در ایران چه مفهومی دارد و ازهمان سربند فشار خود را بر استاد وی افزود وبه فاصلهای، برادران او را دستگیر واعدام کرد! در طول سالیان حاکمیت صدام، تیمهای فراوانی از سوی استخبارات وی برای ترور آیت الله شاهرودی به ایران گسیل گشت که خود نمادی از حساسیت دیکتاتور معدوم عراق براین شخصیت علمی وسیاسی به شمار میرفت... خدایش رحمت کناد»