هر روز كه مي‌گذرد زشتي‌ها و سياهي‌هاي فوتبال ايران بيشتر از قبل عيان مي‌شود و اين سؤال را بيشتر از قبل مطرح مي‌کند که چرا با وجود گسترش فساد اخلاقي و مالي در اين رشته براي برخورد با اين اتفاقات تلخ که فضاي اين ورزش پرطرفدار را لکه‌دار كرده، اقدامي صورت نمي‌گيرد و مديران تصميم‌گير به جاي مقابله با چنين حاشيه‌هايي، تنها نظاره‌گر افزايش ناهنجاري‌هاي اخلاقي و اقتصادي در فوتبال هستند! خبر خوشگذراني و شب زنده‌داري چند بازيکن پرسپوليس قبل از بازي حساس اين تيم مقابل الهلال، در حالي ديروز رسانه‌اي شد که چنين حاشيه‌هايي در فوتبال کشورمان هر سال تكرار مي‌شود، اما بي‌توجهي و عدم برخورد با خاطيان سبب شده تا بازيکنان پرحاشيه در حاشيه امنيت باشند تا چنين حاشيه‌هاي سياهي در اردوهاي خارجي هم تکرار شود. شب زنده‌داري بازيکنان پرسپوليس در امارات آخرين حاشيه‌ها نيست، چراكه تکرار چنين مسائلي در اردوها دیگر به يک رويه معمول در تيم‌هاي باشگاهي و ملي تبديل شده است. علاوه بر بعد غيراخلاقي چنين مسائلي، ترکش‌هاي آن نيز دامن تيم‌ها را مي‌گيرد. پس نمي‌توان انکار کرد که شب زنده‌داري برخي بازيکنان پرسپوليس در رقم خوردن شکست سنگين برابر الهلال بی‌تأثير نبوده است.
در چنين شرايطي فوتبال ايران بيشتر از هميشه به يک پالايش در عرصه مديريتي نياز دارد. مديران کنوني باشگاه‌هاي بزرگ نشان داده‌اند که مسائل اخلاقي و فرهنگي برايشان محلي از اعراب ندارد و به جاي برخورد با بازيکنان پرحاشيه و شبگرد، حتي در برخي موارد پشت بازيکنان پرحاشيه خود در‌مي‌آيند و با ريش گرو گذاشتن و سند گذاشتن در کلانتري‌ها، جلوي برخورد با حاشيه‌سازي بازيکنانشان را هم مي‌گيرند تا فوتبال ايران هر روزي که مي‌گذرد بيشتر از قبل در منجلاب فساد اخلاقي فرو رود. در حالي که يکي از وظايف اصلي هر سيستم مديريتي در يک باشگاه فرهنگي ورزشي، تفهيم آيين‌نامه اخلاقي به بازيکنان است، آن هم باشگاه‌هايي که با پول بيت‌المال اداره مي‌شوند و قرار نيست بازيکنان چنين تيم‌هايي با گرفتن پول‌هاي ميلياردي که از جيب هوادار و مردم تأمين مي‌شود به جاي تمرکز روي مسائل فني براي درخشش در زمين بازي، حواس‌شان درگير حاشيه‌هاي خارج از زمين باشد. مسئله‌اي که زمينه‌ساز اتفاقات غيراخلاقي شب قبل از بازي پرسپوليس و شکست تحقيرآميز قرمزها برابر نماينده عربستان مي‌شود.
با وجود چنين هزينه‌هايي در سيستم مديريتي حاکم بر فوتبال ايران اراده‌اي براي برخورد با فساد وجود ندارد و همين مسئله هم سبب شده تا براي حل و فصل کردن پرونده بازيکنان متخلفي مانند مهدي طارمي که با خلاف‌گويي‌‌هايشان هزينه‌هاي زيادي را به فوتبال باشگاهي و ملي ايران وارد کرده‌اند، از وزير و رئيس فدراسيون گرفته وارد ميدان شوند و به جاي برخورد با تخلفي که زمينه‌ساز اين هزينه‌ها شده، وکيل مدافع آنها شوند و حتي چنين بازيکني را به تيم ملي هم دعوت کنند! در چنين سيستم مديريتي، برخورد با فساد در فوتبال خواسته‌اي عبث و بيهوده است كه به آب در هاون کوبيدن مي‌ماند و جاي مديران اخلاق‌گرا و مسئولي که برايش اخلاق در اولويت باشد، در فوتبال ايران خالي‌تر از هر زماني ديگري است.
در چنين اوضاع و احوالي شنيدن خبر درخواست تحقيق و تفحص از مديريت دو باشگاه استقلال و پرسپوليس از سوي برخي نمايندگان مجلس، کورسوي اميدي را براي مبارزه با فساد در اين دو باشگاه دولتي که با هزينه‌هاي سالانه چندده ميلياردي از بيت‌المال تأمين مي‌شود به وجود مي‌آورد. بديهي است که با منکر شدن فساد در فوتبال توسط برخي از مسئولان که ردپاي خودشان در پرونده‌هاي تخلفات متعدد ديده مي‌شود، مافياي فساد در فوتبال در حال بزرگ‌تر شدن است. در چنين شرايطي ورود نمايندگان مجلس به تحقيق و تفحص از دو باشگاه بزرگ که بخش زيادي از فساد مالي و اخلاقي فوتبال در اين دو تيم متمرکز شده، اقدام ميمون و مبارکي است و اين اميدواري به وجود آمده که نمايندگان ملت با اين اقدام به دنبال برخورد با متخلفان و جلوگيري از حيف و ميل بيت‌المال و فساد در فوتبال هستند، البته اين طرح وقتي مي‌تواند منتج به نتيجه شود که تا پايان پيگيري شود و مانند پرونده فساد در فوتبال که در مجلس گذشته تهيه شده بود، بايگاني نشود. در اين شرايط است که مي‌توان اميدوار بود سياهي‌هاي فوتبال به مرور پاک شود، مسئله‌اي که تنها با نظارت و برخورد با فساد و همچنين روي کار آمدن مديراني که پاسدار بيت‌المال و دغدغه اخلاق داشته باشند، رقم مي‌خورد.
