کد خبر: 815042
تاریخ انتشار: ۱۲ مهر ۱۳۹۵ - ۱۴:۳۱

ایام، ایام حزن و اندوه است. تکایا و مساجد رخت سیاه بر تن کرده اند. کودکانی با پیشانی بند "یا علی اصغر (ع)"و جوانانی با پرچم "یا قاسم ابن الحسن (ع)" به عشق ارباب بر طبلی می کوبند که نام " ابالفضل" حک شده بر آن چشم نوازی ودلربایی می کند.

« مرید پیر مغانم زمن مرنج ای شیخ/چرا که وعده تو کردی و او به جا آورد»

اما صدای طبل، نواخت سنج، رقص زنجیرها هم باعث نمی شود که منزلگاه ذهن به دنبال چرایی و فلسفه ی این همه شور و شعور حسینی نرود؟ براستی مگر حادثه کربلا چه حماسه ای بوده؟ پاسخ محتشم چیست؟

باز این چه شورش است که در خلق عالم است/باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است؟

آنچه در ابتدا به نظر می آید این است که این اشک ها و رشک ها به حسین (ع) ریشه در مظلومیت ارباب دارد. مظلومیت آن آقازاده ای که در سال چهل هجری قمری در کوفه برای مشروعیت سازی و توجیه حکومت داری اش بعد از پدر از هیچ رانت حکومتی و حقوق نجومی استفاده نکرد و افتخارش مدال سیدان شباب اهل الجنه بود که بر سینه مبارکش حک بسته شده بود تا مباد که طالبان طریق عزت، اسیر کوررنگی شده و امیر را نشناسند!

ولی لعنت بر این جماعت مدعی که روزه نگرفته بر سر سفره ی افطار نشسته و خود را خلیفه حکومت اسلامی معرفی می کردند.لعن الهی باد بر آنانی که با پوشاندن پوستین وارونه بر تن اسلام اساس ظلم و انحراف را آن گونه بنا کردند که بعد از 20 سال از حکومت علی (ع) در همان شهر، آقازاده ی علی (ع) خارجی معرفی شد. سینه مبارکش نشیمنگاه شمر ملعون گردد و سر آن تن سروقامت با لبان تشنه به جرم خروج بر حکومت به ظاهر اسلامی بر فراز نیزه قران تلاوت کند! (أَمْ حَسِبتَ أَنَّ أصحاب الْكهفُ و الرّقيم كانُوا مِن آياتِنا عَجَبا)

رندان تشنه لب را آبی نمی دهد کس/گویا ولی شناسان رفتند از این ولایت

آری؛ در کربلا ابن مرجانه و حرمله برای نشانه گرفتن گلوی شش ماهه از قیصر ایرانی و سزار رومی نشانی نمی گرفتند و تیر و تیغ پسر سعد در قادسیه و یرموک آبدیده نشده بود و روز واقعه آن گاه رقم خورد که یزید بوزینه باز در آن حکومتی که صرفاً صورت اسلامی داشت خود را امیرمومنان می خواند

استاد (ازغدی) چه تعبیر زیبایی داشت."درد بزرگ تاریخ اسلام این است که حسین بن علی (ع) به سلاح رستم فرخ زاد ایرانی و شمشیر هراکلیوس یونانی و با کفرگویی ابن ابی العوجاء و اعوجاجات جاثلیق به شهادت نرسید. او با روایات جعلی ابوهریره و ابودرداء و با فتوای کعب الاحبار، شریح قاضی و ابوموسی اشعری به شهادت رسید . حسین قربانی انحراف اسلام گردید و در کربلا روح اسلام قربانی کالبدش (سیرت فدای صورت)گردید".

اما راز مانایی مظلومیت امام حسین (ع) و رمز دینامیسم اسلامی و عاشورایی برای شیعه و صاحبان وجدان بیدار در این است که در مکتب فرزندان عاشورا أرض کربلا محدود به مرز نینوا نیست و در قاموس شیران بیشه تشیع هرگاه جبهه ی باطل در مقابل حق وجبهه ی مقاومت عرض اندام کند کربلایی دیگر متولد می شود و مقابله با یزید در هر زمانی بینش، گویش، منش و مکتب حسینی می طلبد. اگر تاریخ اسلام را ساده اندیشانه تحلیل نکنیم بر هیچ ذی انصافی پوشیده نیست که مکتب حسین مکتب مبارزه با یزید است نه مذاکره!

کربلا کلاس درس و عبرت است. نام، مکتب، راه، شعائر و آرمان حسین(ع) با جسم او دفن نشد واگر این بودحسین(ع)تاریخ ساز نمی شد.

امروز در دوران گذر از پیچ بزرگ تاریخی و در آخرین صحنه از تکرار ماجرای مباهله در قرن بیست و یکم ، سران صهیون و استکبار جهانی و جبهه ی باطل که دیگر حنای گزینه های نظامی روی میزشان رنگ باخته است، در ازدواجی موقت و نامیمون با سفیانی ها و اباسفیانی ها، حرمله ها و شریح قاضی ها و ابوموسی اشعری های ساده لوح و خواص بی خاصیت شده و غافل با حربه ی قهر و لبخند (چماق و هویچ)! وعده و وعید! و تهدید و تطمیع در جبهه مقاومت و داخل کشور به دنبال روزنه نفوذی هستند که فرجام این برجام منعقد شده رونمایی از جنگ احزابی است که در آن دیگر با صورت نظام جمهوری اسلامی و حضور یک معمم در رأس آن مشکلی ندارد و به دنبال تغییر سیرت آن است..

سناریوی اسلام سکولار، اسلام سازش، اسلام داعشی، اسلام کاریکاتوری، اسلام رحمانی و به تعبیری جامع تر پذیرش ایرانی با نام و صورت جمهوری اسلامی ایران ولی با سیرت اسلام آمریکایی یا اسلام صهیونی رویای جدید استکبار علیه جبهه مقاومت و ایران اسلامی است.راز ماندن در بدر و خیبر ثبات قدم است.

اگر می خواهیم دوباره کربلایی خلق نشود و ولی به مسلخ شهادت نرود، عاشورائیان بایست به گوش و به هوش باشند و با پرچم "هیهات منّا الذلّه" در برابر غرب مرعوب نشده و با زدودن گریم از چهره ی بزک شده ی دشمن و با حفظ اصول و استمرار مبارزه، خواب پریشان جبهه غربی، عبری و عربی را به کابوسی وحشتناک تعبیر نمایند تا مباد «روح اسلام قربانی کالبد اسلام نشود»

نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر