جوان آنلاین: عبدالباری عطوان، سردبیر روزنامه فرامنطقه‌ای رأی الیوم و تحلیلگر شناخته‌شده فلسطینی، سرمقاله جدید این روزنامه الکترونیکی را به مسئله توافق آتش‌بس در نوار غزه و عواملی که صهیونیست‌ها را به‌سمت این توافق سوق داده‌اند، اختصاص داده نوشت: دلیل واقعی را که منجر به آتش‌بس، عقب‌نشینی جزئی ارتش صهیونیستی از نوار غزه و تبادل اسرا می‌شود، می‌توان در این جمله دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا در آخرین کنفرانس مطبوعاتی او خلاصه کرد که گفت؛ «من به نتانیاهو گفتم اسرائیل نمی‌تواند با همه جهان که اکنون علیه آن است، بجنگد».
جهان علیه صهیونیست‌ها
عبدالباری عطوان افزود: این یک اعتراف آشکار از سوی رئیس جمهور قدرتمندترین کشور جهان است که تأکید می‌کند اسرائیل دیگر قدرت انجام و ادامه این جنگ را ندارد و علاوه بر آن، متحدان آن در غرب به‌سرکردگی آمریکا نیز دیگر قادر به جنگیدن مقابل کل جهان نیستند.
در ادامه این مقاله آمده است: جنگ با کل جهان از نظر سیاسی، نظامی و اقتصادی، مانند جنگ علیه یک گروه مقاومتی محاصره‌شده و گرسنه در منطقه‌ای (اشاره به نوار غزه) که بیشتر از ۳۶۵ کیلومترمربع نمی‌شود، نیست؛ منطقه‌ای که هیچ جنگل یا کوهی ندارد و متشکل از دو و نیم میلیون انسان است که اکثر آنها کودک، زن، سالمند و فرزندان کسانی هستند که به‌زور از شهرها و روستاهای جنوب فلسطین اشغالی آواره شده‌اند، از جمله خانواده خود من.
این نویسنده فلسطینی تصریح کرد: اسرائیل جنگی دوساله را علیه دشمنی با تسلیحات کم، اما اراده قوی آغاز کرد که رهبرانش دارای ذکاوت ذاتی و ایمان عمیق به آرمان خود هستند و ریشه‌های این آرمان به هزاران سال پیش در منطقه برمی‌گردد و آنها ریشه در منطقه دارند و مانند صهیونیست‌ها، بیگانه و اشغالگر نیستند.
عطوان ادامه داد: به همین دلیل است که صهیونیست‌ها در این جنگ پیروز نشدند، البته شاید به برخی دستاوردها در سطح کشتار و ویرانی رسیده باشند، اما از نظر سیاسی شکست بزرگی خوردند؛ به‌ویژه در زمینه‌های انسانی و اطلاعاتی. ما اینجا درباره نتایج طوفان الاقصی صحبت می‌کنیم که دو سال از آن گذشت. تقریباً همه درباره این موضوع اتفاق نظر دارند که هدف ابدی نتانیاهو، ماندن در قدرت تا حد امکان است، اما آیا پذیرش مرحله اول توافق آتش‌بس منجر به تحقق این هدف می‌شود؟
بر اساس این یادداشت، شاید برای ارائه پاسخ قطعی به این سؤال خیلی زود باشد؛ به‌ویژه اینکه اکنون این توافق هنوز ناچیز و در روزهای اولیه خود است و بند اصلی آن یعنی تبادل اسرا هنوز اجرا نشده است، با این حال، آنچه می‌توان گفت و صهیونیست‌ها و حامیانشان از اذعان به آن اجتناب می‌کنند، این است که دلایل متعددی، نتانیاهو را به پذیرش اجرای سریع مرحله اول توافق وادار کرد:
ـ بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم اشغالگر بعد از شکست‌های سنگینی که متحمل شده به‌دنبال خریدن زمان برای نفس کشیدن و تقویت جبهه سیاسی و نظامی داخلی خود است.
ـ نتانیاهو می‌خواهد یک استراتژی جدید برای سیطره دوباره بر ترامپ و دولت او تدوین کند و بتواند از این انزوای بین‌المللی شدیدی که گرفتارش شده است، بیرون بیاید و همچنین از اجرای احکام دادگاه بین‌المللی کیفری که او را به‌عنوان یک جنایتکار جنگی محکوم کرده است، جلوگیری کند.
ـ نتانیاهو تلاش دارد حداقل یک پیروزی نظامی در هفت جبهه‌ای که ادعا می‌کند همزمان در آنها می‌جنگد، به‌ویژه جبهه یمن که حملات موشکی و پهپادی آن هرگز متوقف نشده است، به دست بیاورد، یا جبهه ایران که همچنان از تسلیم شدن در برابر تهدیدات، تجاوزات، تحریم‌ها و محاصره‌های آمریکا خودداری کرده است.
ـ تجاوزات رژیم صهیونیستی علیه لبنان نتوانست تهدید حزب‌الله را علیه اسرائیل از بین ببرد و این جنبش بزرگ مقاومتی را خلع‌سلاح کند و همه سلاح‌های حزب‌الله، چه سنگین و چه سبک همچنان پابرجاست، از طرف دیگر، گزارش‌هایی منتشر شده است؛ مبنی بر اینکه رهبری جدید حزب‌الله در آستانه اتخاذ یک استراتژی جدید برای پاسخ به تجاوزات رژیم صهیونیستی و همچنین بازیابی توانایی‌های خود برای تولید موشک‌ها و پهپادهای جدید است.
ـ پروژه سرنگونی دولت بشار اسد در سوریه نتوانست آن‌گونه که صهیونیست‌ها تصور می‌کردند، عرصه را برای محور مقاومت تنگ کند و علاوه بر آن، یک جبهه مقاومت ملی سوریه علیه اشغالگری رژیم صهیونیستی در این کشور ایجاد شده است.
ـ مقاومت در نوار غزه با دو شاخه نظامی اصلی آن یعنی گردان‌های القسام، وابسته به جنبش حماس و سرایا القدس، وابسته به جنبش جهاد اسلامی همچنان پابرجا و در حال گسترش است، همچنین تأثیر حملات اسرائیل با هدف تضعیف و احتمالاً نابودی مقاومت نیز همچنان محدود است و نمی‌تواند این هدف صهیونیست‌ها را محقق سازد.
ـ مقاومت با وجود فشار زیادی که تحمل می‌کند، اما همچنان قادر است موشک‌ها را از زیر آوارها به‌سمت شهرک‌های صهیونیستی شلیک کند و راکت‌های ضدزره «یاسین» همچنان به تانک‌ها و نفربرهای زرهی اسرائیلی شلیک می‌شوند. طولانی‌تر شدن جنگ، نه‌تنها تأثیری بر نیروی انسانی مقاومت نداشت، بلکه تعداد اعضای آن را به‌شکلی قابل توجه بیشتر هم کرد و سلاح‌های مقاومت زیر آوار هر خانه، هر چادر و هر تونلی در نوار غزه یافت می‌شوند و حذف آنها تقریباً غیرممکن شده است.
مقاومت در هر شرایطی ادامه خواهد یافت
عبدالباری عطوان در ادامه این مقاله خود تأکید کرد: در اینجا سؤالی که به وجود می‌آید، این است که بعد از بازگشت اسرای صهیونیستی به تل‌آویو، چه‌اتفاقی خواهد افتاد؟ آیا مرحله دوم و سپس سومی وجود خواهد داشت؟ آیا ترامپ بعد از شکست در دریافت جایزه نوبل و رسیدن به بزرگترین رؤیای خود، به تلاش جهت تکمیل توافق آتش‌بس غزه ادامه خواهد داد؟ آیا مهم‌ترین هدف آمریکا و اسرائیل یعنی خلع‌سلاح مقاومت محقق خواهد شد؟ و آیا در نهایت، مذاکرات و میانجی‌گری‌ها از سر گرفته خواهد شد و چقدر طول می‌کشد؟
سردبیر روزنامه رأی الیوم تأکید کرد: ما نمی‌خواهیم به موضوعات پیچیده‌ای که در روزهای آینده با توجه به صحنه جدید و متفاوتی که ایجاد شده است، پیچیده‌تر هم خواهد شد، پاسخ‌های عجولانه بدهیم؛ همان‌طور که یک ضرب‌المثل انگلیسی می‌گوید؛ «وقتی به این پل رسیدیم از آن عبور خواهیم کرد.»، اما نتیجه‌ای که می‌توانیم بگیریم این است که روزهای آینده مستلزم احتیاط فراوان از سوی گردان‌های مقاومت است؛ زیرا با یک دشمن خیانتکار مواجهیم و ترامپ و دولت او بیشترین همدستی را با رژیم اشغالگر در جنگ نسل‌کشی علیه غزه دارند.
در پایان این یادداشت آمده است: ممکن است مرحله دوم یا سوم یا حتی ادامه آتش‌بس و ورود کمک‌ها به غزه اصلاً وجود نداشته باشد، بنابراین توافق کنونی به‌معنای حل بحران نیست، بلکه بحران پیچیده‌تر هم خواهد شد، اما نکته مسلم این است که مقاومت ادامه خواهد یافت و به کرانه باختری هم گسترش می‌یابد و مدل حمایت یمن از غزه، در جبهه‌های دیگر هم تکرار خواهد شد و تحولات آینده همه چیز را روشن می‌کند.
