جوان آنلاین: تیم ملی فوتبال ایران ظهر روز گذشته برای رویارویی با حریفی تکراری، تهران را به مقصد وولگوگراد ترک کرد.
شاگردان امیر قلعهنویی بعد از پایان هفته ششم رقابتهای لیگبرتر برای حضور در فیفادی مهرماه دور هم جمع شدند و بعد از برگزاری یک جلسه تمرینی در تهران برای مصاف با تیم ملی فوتبال روسیه راهی این کشور شدند. دیداری که ساعت ۲۰:۳۰ جمعه در ورزشگاه آرنا شهر وولگوگراد برگزار میشود.
روسیه در فیفادی قبلی در دو دیدار تدارکاتی به میدان رفت که برابر اردن در خانه به تساوی بدون گل رضایت داد، اما در دیداری خارج از خانه، قطر را ۴ بر یک مغلوب کرد. ولی لیست این تیم نسبت به فیفادی قبلی تغییرات زیادی داشته و بازیکنان جدیدی، چون نایل اومرایوف، هافبک اسپارتاک توانستند خود را در جمع ملیپوشان روسیه جای دهند. تیمی که اگرچه توسط یوفا و فیفا از حضور در رقابتهای رسمی بینالمللی محروم شده، اما در فیفادی پیشرو علاوه بر ایران با بولیوی نیز دیدار خواهد کرد.
ایران تاکنون دو دیدار دوستانه با روسها انجام داده که هر دو دیدار با تساوی یک-یک به پایان رسیده است. در نخستین دیدار که ۱۸ مهرماه سال ۹۶ برگزار شد، تکگل ایران برابر روسیه را سردار آزمون به ثمر رساند. بازیکنی که نامش به دلیل مصدومیت در بین دعوتشدگان به اردوی تیم ملی دیده نمیشود.
در بازی بعدی که سوم فروردین دو سال قبل (۱۴۰۲) برگزار شد هم مهدی طارمی از روی نقطه پنالتی گلزنی کرد، مهاجم بوشهری فوتبال ایران که در فیفادی پیشرو میتواند آمار بازیهای ملی خود را به عدد ۱۰۰ برساند. طارمی، اما در شرایطی به اردوی تیم ملی اضافه میشود که در آخرین بازی المپیاکوس در لیگ یونان از دقیقه ۷۷ وارد میدان شد و نتوانست مانع شکست تیمش مقابل پائوک شود و این خبر خوبی برای قلعهنویی نبود، چراکه در نبود سردار او حساب ویژهای روی طارمی باز کرده، اما به نظر میرسد مهاجم بوشهری تیمملی هم در شرایط ایدهآلی قرار ندارد!
شاید به همین دلیل هم هست که والری کارپین، سرمربی روسیه در عین ناباوری، بولیوی را تاکتیکیتر از ایران میخواند: «میتوان گفت ایران و بولیوی تقریباً در سطح یکسانی هستند، اما از نظر سبک متفاوتند. بولیوی تکنیکیتر است و ایران از نظر فیزیکی قدرتمندتر.» حال آنکه ایران با وجود دو پله سقوط در ردهبندی فیفا به دلیل حضور در تورنمنتهای کماهمیتی، چون کافا و عدم برگزاری بازیهای دوستانه با تیمهای قدرتمند، همچنان در رده بیستویکم رنکینگ جهانی است، ۱۲ پله بالاتر از روسیهای که با دو پله صعود تازه خود را به رده سی و سوم رسانده است! هرچند این کنایه بیشتر به یک بازی روانی برای دست گرفتن جریان خارج از زمین میماند، خصوصاً که شاگرد والری، کارپین و کارشناسان روس برخلاف این سرمربی استونیایی، ایران را حریفی قدرتمند میدانند. برای نمونه ماتوی سافونوف، دروازهبان پاریسن ژرمن و روسیه، ایران را حریفی جدی میخواند. نایل اومرایوف، هافبک ۲۵ ساله اسپارتاک هم که سرمربی روسیه مدعی است تحت فشار رسانهها او را دعوت کرده نیز بازی با ایران را جالب میخواند: «ایران را آنالیز کردیم. بسیاری از نفراتش همان بازیکنانی هستند که دو سال پیش با آنها بازی کردیم. ایران تیمی پرانرژی است.» همچنین ایگور سمشوف، بازیکن سابق دینامو مسکو ایران را تیمی بزرگ خواند: «این یک بازی ساده برای روسیه نیست، چون ایران از نظر سطح فنی تیم قدرتمندی به حساب میآید.» ایگور کورنیف، هافبک سابق بارسا نیز ایران را تیمی سرسخت میخواند با ضدحملاتی تند و برنده: «دوست داریم در بازیهای دوستانه هم گلهای زیادی ببینیم، اما مقابل حریفی، چون ایران زدن گلهای زیاد کاری دشوار است.»
بیشک با توجه به شواهد موجود، روسیه جدیترین حریف ایران تا جامجهانی امریکاست. تیمی که نام سه بازیکن آن به دلیل مصدومیت از اردوی اخیر خط خورده، اما همچنان ستارههای صاحبنامی را برای مصاف با ایران در اختیار دارد. البته امیر قلعهنویی هم در فیفادی مهرماه سیدمجید حسینی، محمدحسین کنعانیزادگان، علی قلیزاده، مهدی قائدی و سردار آزمون را به دلیل مصدومیت در اختیار ندارد. با وجود این انگیزه نفراتی، چون اسماعیلیفر در بازگشت دوباره به تیم ملی، بیرانوند و رامین رضاییان را نمیتوان دستکم گرفت. نفراتی که همچنان به دنبال اثبات خود هستند و دادن پاسخی محکم به منتقدان.
روسیه نخستین حریفی بود که قلعهنویی در بازگشت دوباره به تیمملی فوتبال ایران شاگردانش را برابر آن به میدان فرستاد و از آن دیدار یک امتیاز هم گرفت و حالا یکبار دیگر یاران او باید به مصاف روسها بروند. دیداری که بعد از تورنمنت پرانتقاد کافا جدیترین فرصت سرمربی ایران برای محک زدن شاگردانش است، چراکه این تیم با توجه به برتری ۴ بر یک مقابل قطر و تساوی بدون گل برابر اردن در فیفادی قبلی نشان داد حریف قابل پیشبینی نیست. شاید به همین دلیل هم هست که صیادمنش میگوید به هر بازی به عنوان یک تست جدی فکر میکنیم.
هرچند نتیجه در بازیهای دوستانه اهمیتی ندارد و تدارک چنین دیدارهایی صرفاً برای افزایش شناخت کادرفنی از بازیکن است و ایجاد هماهنگی لازم، اما شکست مقابل ازبکستان در کافا، شرایط را بهگونهای رقم زد که در بازی فردا نتیجه برای قلعهنویی جهت قانع کردن منتقدانش اهمیت زیادی دارد.