کار اینقدر بالا گرفته که رسیدگی به وضعیت قرارداد‌های فوتبال امروز تبدیل به مطالبه عمومی مردم شده است. کار فوتبال به جایی رسیده که دیگر هیچ سقف یا متر و معیاری برای ریخت و پاش‌ها و بیت‌المال‌خوری و حیف و میل پول مردم توسط قماش فوتبالی نمی‌توان متصور بود.
این روز‌ها همه منتظر هستند تا برخوردی قاطع با این همه تخلف صورت گیرد. این روز‌ها فوتبال تبدیل به فضایی شده برای خودنمایی انواع و اقسام آدم‌های سیاسی و اقتصادی که بیایند و برای خود کارنامه درست کنند و در سایه فوتبالی که با پول مردم چرخانده می‌شود، فرصتی پیدا کنند تا از پاسخگویی به کم‌کاری‌های خودشان فرار کنند. به هرحال فوتبال و هوادارانش می‌توانند حتی کم‌کار‌ترین و بدترین مدیران را هم تطهیر کنند، آن هم با پول مردم و با خرید‌هایی که حتی یک درصد مبالغ چند میلیاردی امروز هم نمی‌ارزند.
خلاصه بلبشویی است که بیا و ببین. حالا که شش هفته از لیگ کذشته و هر روز ابعاد تازه‌تری از ریخت و پاش‌های فوتبالی‌ها، به‌خصوص چند تیم خاص فاش می‌شود، سازمان بازرسی کل کشور دست به کار شده تا در مورد قرارداد‌های نجومی بازیکنان خارجی تحقیق کند. اما جای این سؤال باقیست که چرا فقط قرارداد بازیکنان خارجی، چون خوب که دقت کنید، متوجه می‌شوید بازیکنان داخلی هم چیزی کمتر از خارجی‌های لیگ نمی‌گیرند.
دیروز ذبیح‌الله خداییان، رئیس سازمان بازرسی کل کشور در نشست خبری خود گفت: «این موضوع جزو حوزه‌های نظارتی مهم سازمان است و اقدامات پیگیری آن آغاز شده است. در گذشته و حال حاضر، سازمان بازرسی بر قرارداد‌های بازیکنان و مربیان با دستمزد‌های غیرمتعارف نظارت داشته است. پیگیری‌ها و همکاری مسئولان مربوطه نشان داده برخی باشگاه‌ها قرارداد‌هایی خارج از چارچوب منعقد کرده‌اند، به همین منظور فدراسیون فوتبال و مؤسسه مربوطه دستورالعملی برای سامان‌دهی قرارداد‌های بازیکنان تدوین و به همه باشگاه‌ها ابلاغ کرده‌اند. برای بازیکنان خارجی، الزام شده که افراد مورد نظر از توانایی و شایستگی لازم برخوردار باشند. بازرسی در این زمینه نیز انجام شده و تخلفات مشخص به مراجع ذی‌ربط اعلام شده است. در این خصوص سعی شد دستورالعملی تعیین شود تا بازیکنان خارجی که به کار گرفته می‌شوند از توانایی لازم برخوردار باشند، زیرا مشاهده می‌شود بازیکن خارجی گرفته‌ایم و تنها در چند بازی، آن هم در دقایق پایانی به زمین بازی رفته، بدون آنکه عملکرد مؤثری داشته باشد.»
شنیدن این حرف‌ها هرچند تا حدودی خوشحال‌کننده است، اما بیشتر نوشداروی بعد از مرگ سهراب است، چون در سایه اهمال‌کاری‌های مدیران فوتبال قرارداد‌های التزام‌آوری با بازیکنان و مربیان بی‌کیفیت و بیکار خارجی بسته می‌شود که جز ضرر و زیان چیزی عاید فوتبال ایران نمی‌کند. این یعنی اینکه حتی در صورت ورود سازمان بازرسی، فوتبال ایران مجبور است این قبیل بازیکنان و مربیان را تا پایان قراردادشان حفظ و تحمل کند، والا مجبور به پرداخت غرامت‌های گزاف خواهد بود. همانطور که تاکنون بارهاو بار‌ها مجبور به پرداخت هزینه‌هایی گزاف بابت شکایات آنها شده، اما در این میان تکلیف مدیران متخلف چه می‌شود؟ این سؤالی است که سازمان بازرسی باید به آن پاسخ دهد، پس‌ای کاش این سازمان فکری هم به حال مدیران متخلف می‌کرد. مدیرانی که با خیال راحت پول مردم و بیت‌المال را خرج می‌کنند و بدون ترس از پاسخگویی جابه‌جا می‌شوند!
