جوان آنلاین: «ساطور» عنوان برنامه‌ای با کارگردانی محمد صوفی و اجرای منصور ضابطیان است که در بستر فضای مجازی پخش می‌شود. صوفی و ضابطیان پیش از این تجربه همکاری در تولید برنامه‌های تلویزیونی همچون «نقره»، «صدبرگ»، «رادیوهفت» و «رادیو شب» و برنامه «وقت خواب» که از فضای مجازی پخش شد را داشته‌اند.
«ساطور» نیز به گفتوگو با هنرمندان پیشکسوت، اهالی فرهنگ و فعالان حوزه رسانه پرداخته و به بیان تجربه‌های آنان در برخورد با پدیده سانسور اختصاص دارد.
تاکنون چهار قسمت از این برنامه در فضای «یوتیوب» پخش شده است که در آنها، مهراب قاسم‌خانی و شادمهر راستین (فیلمنامه نویس)، رسول صدرعاملی (کارگردان)، فرهنگ جولایی (تهیه‌کننده پیشکسوت رادیو) از تجربه‌های عجیب خود از مواجهه با سانسور گفته‌اند.
محمد صوفی ـ تهیه‌کننده ـ در همین زمینه در گفت‌وگویی با ایسنا درباره فعالیت در این فضا و اهمیت موضوع برنامه عنوان کرد: در سال‌های فعالیتمان، ایده گفتگوی صمیمانه با فیلمسازان، اهالی موسیقی، نویسندگان و برنامه‌سازانی که در سطوح مختلف با سانسور درگیر بودند همیشه در گوشه ذهنمان بود و دوست داشتیم فرصتی پیش بیاید تا به این موضوع بپردازیم. به ویژه اینکه از اغلب این تجربه‌ها بیش از سه یا چهار دهه گذشته و از طرف دیگر ابعاد گوناگون سانسور‌های عجیب و غریب در حوزه فرهنگ آنقدر زیاد شده که می‌تواند موضوع یک برنامه مستقل باشد.
وی اظهار کرد: البته خیلی از این تجربه‌ها در شرایط فعلی آنقدر دور از ذهن است که بیشتر جنبه طنز پیدا کرده، اما تداعی آن برای هنرمند یا نویسنده همچنان دردناک است. چه بسا مسیر فعالیت و آینده یک هنرمند با این اعمال سلیقه‌های شخصی که به نام ممیزی صورت می‌گرفت کاملا عوض می‌شد. برخی از هنرمندان جوان هم کلا قید فعالیت را زدند و دیگر از آنها نام و نشانی نیست.
صوفی افزود: شنیدن خاطرات آسیب‌دیدگان از سانسور در این مقطع می‌تواند یک تلنگر باشد. تلنگر برای کسانی که هنوز هم در این فضای فکری زیست می‌کنند و مرتکب این اشتباهات می‌شوند. آنها باید بدانند که در آینده افکار عمومی و اهالی فرهنگ درباره عملکردشان همین‌گونه قضاوت خواهند کرد.
به گزارش ایسنا،این برنامه‌ساز درباره چگونگی رسیدن به سوژه‌ها و مهمانان نیز گفت: من و منصور ضابطیان در طول سال‌های همکاری خودمان، بار‌ها تجربه دخالت و اعمال سلیقه در قالب ممیزی را داشته‌ایم و با این فضا آشنا هستیم. از سوی دیگر، در این سال‌ها به بهانه‌های مختلف در گفتوگو با همکاران و هنرمندان دیگر، تجربه‌های آنها را هم شنیده‌ایم؛ بنابراین انتخاب افراد کار خیلی سختی نبود.
وی تصریح کرد: متاسفانه گستره سانسور‌های بیهوده و سلیقه‌ای آنقدر زیاد است که دست ما را در انتخاب نمونه‌های جذاب و شگفت‌انگیز باز گذاشته بود. در این چند قسمت هم خیلی‌ها به من گفتند که برخی خاطرات واقعا قابل باور نیست، اما باید بگویم اگر برنامه ما همچنان برقرار باشد و خودش دچار تیغ سانسور نشود، در قسمت‌های بعدی موارد عجیب‌تری را از این اهالی فرهنگ خواهید شنید.
صوفی افزود: در همه جای دنیا، خطوط قرمز و چارچوب‌هایی برای برنامه‌سازی در قالب‌های مختلف وجود دارد؛ خطوط قرمزی که ممکن است مرز‌های آن در طول زمان تغییر کند، اما این موارد که اغلب در قالب «شیوه‌نامه» دارای چارچوب مشخصی هستند با اعمال سلیقه‌های شخصی و سطحی تفاوت دارد. آن چه مدنظر ماست همین دخالت‌های بی‌پشتوانه و غیرمنطقی است که برای هنرمند و مولف زحمت و انگیزه‌کشی به دنبال دارد.
وی عنوان کرد: در این چهار قسمتی که از برنامه پخش شده، مهمانان ما گاهی به اسمی افراد و نقش آنان در سانسور کارهایشان اشاره کرده‌اند. ما از همین جا اعلام می‌کنیم که این آمادگی را داریم که میزبان آنها باشیم و حرف‌هایشان را بشنویم.
کارگردان برنامه «ساطور» در توضیح اینکه چرا قسمت پنجم برنامه طبق روال هفته‌های قبل، در روز پنجشنبه این هفته (دهم مهر) پخش نشد عنوان کرد: اجازه بدهید فعلا در این باره توضیح زیادی ندهیم و منتظر روز‌های آینده باشیم. چون نمی‌خواهیم «ساطور» به عنوان برنامه افشاکننده سانسور خودش دچار سانسور و محدودیت شود، اما این هفته پخش نداشتیم و امیدواریم هفته آینده پخش برنامه را از سر بگیریم.
صوفی درباره انتخاب فضای «یوتیوب» برای پخش «ساطور» هم گفت: در ابتدای کار، به پخش از پلتفرم‌ها هم به صورت جدی فکر کردیم، اما پس از صحبت‌های اولیه با یکی دو پلتفرم احساس کردم که این قالب هم محدودیت‌هایی برای برنامه ایجاد می‌کند که با ایده اصلی برنامه در تضاد است. حتی این نکته هم مطرح شد که اسم آن عوض شود و ... این درحالی است که سابقه کار ما نشان می‌دهد که خیلی بهتر و بیشتر از این دوستان خطوط قرمز و حساسیت‌زا را می‌شناسیم.
وی در پایان گفت: ترجیح دادیم به یوتیوب برویم که امکان پخش بی دردسر برنامه برای مخاطبان گسترده را فراهم می‌کند. «یوتیوب» بستر پخشی است که هم در ایران و هم در دنیا شناخته شده و محبوب است. ضمن اینکه از امکانات توزیع در شبکه‌های مجازی هم بهره می‌بریم و خدارا شکر کار در همین چهار قسمت به اندازه کافی دیده شده است.
