استقلال هر روز در صدر اخبار است؛ البته نه به خاطر نتایج درخشان و پیروزی‌های پرگلش، بلکه به خاطر باخت‌های تحقیرآمیز، بریز و بپاش‌های چندین میلیون دلاری و پول‌های نجومی که اصلاً معلوم نیست به جیب چه کسانی می‌روند. تیمداری در لیگ فوتسال را نیز باید به سنگ‌های بزرگ مدیران باشگاه اضافه کرد و امیدوار بود کشتی این باشگاه ریشه‌دار و قدیمی قبل از رسیدن به ساحل آرامش، به گل ننشیند. خرید امتیاز باشگاه فرش‌آرا مشهد تازه‌ترین اقدامی است که تیم مدیریتی تاجرنیا و شرکا برای انجام آن دست به کار شده‌اند. گویا آبی‌ها قصد دارند با رسمی کردن این موضوع، به زودی تیمداری در لیگ دسته اول فوتسال را آغاز کنند. استقلال تا قبل از این تیمداری در لیگ‌برتر فوتسال بانوان و لیگ‌برتر بسکتبال را شروع کرده بود و حالا فوتسال مردان را نیز باید به تیم‌های این باشگاه افزود. این موضوع در حالی مطرح شده که هنوز تکلیف ریخت‌وپاش‌های این فصل استقلال مشخص نشده است. وضعیت آنقدر بحرانی است که بعد از چهار هفته آبی‌ها با تیمی پرستاره و چندین میلیون دلاری، هشتم جدول هستند و در آسیا نیز با هفت گل تحقیر شده‌اند.
این وسط تکلیف ۱۳ میلیارد تومان پول بی‌زبان هم معلوم نیست؛ اینکه این رقم چطور به تصویب رسیده و اصلاً فردی که این دستمزد برایشان تعیین شده، کیست. در قرارداد مذکور این رقم برای تولید محتوا، پخش زنده و پوشش بازی‌ها در نظر گرفته شده، ولی وقتی مجری از تاجرنیا می‌پرسد «تاکنون چه محتوایی تولید شده و این فرد کیست؟» او هاج و واج می‌گوید: «نمی‌دانم، چرا همه چیز را از من می‌پرسید!»
علت حیف و میل میلیارد‌ها تومان، مدیریت و نتایج ضعیف و ستاره‌هایی که فقط رقم قردادشان نجومی شده را واقعاً باید از چه کسی پرسید؟ آقای تاجرنیا حالا که کار گره خورده و معلوم شده پول‌های هنگفت چطور به باد فنا رفته با قیاقه‌ای حق به جانب می‌گوید من چکاره‌ام، فقط رئیس هیئت‌مدیره‌ام! وقتی رئیس هیئت‌مدیره بگوید من چکاره‌ام باید فاتحه باشگاه را خواند. چطور زمان خرید بازیکن و ثبت قرارداد‌ها که می‌شود تاجرنیا شخصاً وارد عمل می‌شود و گزینه‌های مدنظر خود و اطرافیانش را حتی به قیمت پرداخت چند میلیون دلار برای رضایتنامه یک بازیکن معمولی به خدمت می‌گیرد، ولی زمان پاسخگویی، خبر ندارد مسئولیت تولید محتوای باشگاه را به چه کسی سپرده است؟! تاجرنیا مدعی است امضای نظری‌جویباری، مدیرعامل باشگاه پای قرارداد بوده و او هم به همین‌خاطر قرارداد ۱۳ میلیاردی را امضا کرده است. این ادعا نه تنها توجیه قابل‌قبولی نیست، بلکه عذر بدتر ازگناه هم هست. نفر اول مدیریت آبی‌ها یک سر دارد و هزار سودا؛ استقلالی‌ها باید خوش‌شانس باشند که صلاحیت تاجرنیا برای انتخابات نظام پزشکی رد شده، وگرنه یک گرفتاری و حاشیه دیگر نیز برای رئیس هیئت‌مدیره‌شان درست می‌شد. البته هنوز گمانه‌زنی‌ها برای ورود این چهره سیاسی به انتخابات شورای شهر تمام نشده و حرف و حدیث‌ها در این خصوص زیاد است. استقلال در بحران ولخرجی و سوءمدیریت‌های چندجانبه گیر افتاده و هرچه دست و پا می‌زند، بیشتر غرق می‌شود. از آنجا که افراد معلوم‌الحال که مسبب وضعیت نابسامان کنونی هستند خود را از هرگونه تقصیر و نقش مبری می‌دانند، طبعاً نباید منتظر بهبود اوضاع بود، ولی حرف‌مان سر باشگاه استقلال است؛ باشگاهی قدیمی که یکی از قطب‌های اصلی فوتبال ایران است. علاوه بر هواداران، قدیمی‌های باشگاه نیز نگران آینده استقلال هستند. همه عالم و آدم می‌دانند مدیران اعتبار استقلال را به بیراهه کشانده و با این دست فرمان آبی‌ها به جایی نخواهند رسید، الا همان مدیرانی که به راحتی از کیسه خلیفه می‌بخشند و چند میلیارد تومان برایشان عددی به حساب نمی‌آید.
