جوان آنلاین: لبنان کشوری است که از دیرباز بر بستر همزیستی میان پیروان سه مذهب یعنی شیعیان، سنی‌ها و مسیحیان، شکل گرفته است.
به گزارش ایرنا، این همزیستی، هرچند همواره با تنش‌های سیاسی و فرقه‌ای همراه بوده است، اما پس از جنگ داخلی (۱۹۷۵–۱۹۹۰) و توافق طائف، به نوعی بر تعادل قدرت از قبیل تقسیم طایفه‌ای مناصب و حفظ «مقاومت» به عنوان یک مؤلفه امنیتی غیردولتی، تکیه کرده است.
حزب‌الله که از دهه ۱۹۸۰ به عنوان بازوان مقاومت شیعه در برابر تجاوزات رژیم اشغالگر اسرائیل شکل گرفت، امروزه نه تنها یک نیروی نظامی بلکه یک بازیگر سیاسی محوری در لبنان است.
مخالفت علمای دینی از سنی تا شیعه با خلع سلاح حزب الله
نکته بارز در اتفاقات روز‌های اخیر در مورد خلع سلاح حزب الله، هم‌صدایی نادر علمای دینی و مردم لبنان در مخالفت با این طرح است.
شیخ «غازی حنینی» رئیس هیات امنای مجمع علمای مسلمان لبنان که بیشتر نمایندگان آن اهل سنت هستند، شنبه شب در مراسم جشن میلاد پیامبر اسلام (ص) و هفته وحدت اسلامی، در جوار مرقد شهید سید حسن نصرالله در بیروت تاکید کرد که سلاح مقاومت در لبنان نه تنها سلاح حزب‌الله یا سلاح شیعیان، بلکه سلاح همه لبنان است.
وی افزود: «ما به هیچ مقام لبنانی، چه رئیس جمهور، نخست وزیر، وزیر یا نماینده مجلس، اجازه نخواهیم داد که تصمیمی برای خارج کردن یا خلع سلاح مقاومت بگیرد.»
این سخنان یک عالم دینی اهل سنت در لبنان، نشان‌دهنده این است که موضوع خلع سلاح حزب‌الله دیگر یک مساله فرقه‌ای یا حزبی نیست، بلکه به چالشی ملی تبدیل شده که هویت مقاومت را به عنوان «خط دفاعی لبنان» مطرح می‌کند.
علامه «علی الخطیب» معاون رئیس مجلس اعلای اسلامی شیعیان لبنان نیز در مراسمی که به مناسبت چهل و هفتمین سالگرد ربوده شدن امام موسی صدر برگزار شد، هشدار داد که این تصمیم دولت، «انتقال نبرد با اسرائیل به میدان داخلی» است و خطر تفرقه را برای تمام طوایف لبنان به همراه دارد و خواستار بازنگری فوری در تصمیم اخیر دولت شد.
واکنش‌های مردمی و خطر وقوع «سونامی انسانی» در لبنان
این تهدید، تنها یک شعار سیاسی نیست، زیرا شب‌های گذشته شاهد تظاهرات خودجوش و گسترده در مناطق مختلف بیروت، به ویژه در ضاحیه جنوبی، بودیم.
مردم لبنان با خودرو‌ها و موتور‌ها به خیابان‌ها آمدند و شعارِ «سلاح مقاومت، خط قرمز ماست»، سردادند. این واکنش‌ها نشان می‌دهد که حزب‌الله تنها یک حزب سیاسی نیست، بلکه بخشی از بافت اجتماعی و هویت ملی بسیاری از لبنانی‌ها حتی غیرشیعیان است.
در این زمینه «محمود قماطی» نائب رئیس شورای سیاسی حزب‌الله با اشاره به بی‌اطلاعی از طرح محرمانه ارتش لبنان برای خلع سلاح حزب الله گفت: تحرکات مردمی به صورت خودجوش در حال انجام است و اگر تصمیم برای اجرای طرح خلع سلاح گرفته شود در آن صورت سونامی انسانی رخ خواهد داد.
همچنین «ربیع غصن» تحلیلگر مسائل سیاسی لبنانی در اظهاراتی، این تصمیم دولت را «انفجاری و خطرناک» دانست و گفت: هدف آمریکا واضح و آشکار است و می‌خواهد در لبنان درگیری داخلی ایجاد شود، زیرا نمی‌خواهد در منطقه جریانی مانند حزب الله باقی بماند که تهدیدی برای (رژیم) اسرائیل به شمار می‌رود.
وی اشاره کرد که این تصمیم در شرایطی اتخاذ شده که احزاب مختلف لبنان از جمله جنبش‌های مسیحی و سنی نیز دارای نیرو‌های مسلح هستند، اما فقط حزب‌الله هدف قرار گرفته شده و این امر، نقض آشکار اجماع ملی و قانون اساسی لبنان محسوب می‌شود.
این تحلیلگر دو فرضیه محتمل را مطرح کرد و افزود: در صورت اصرار بر اجرای این تصمیم، با دو فرضیه رو‌به‌رو خواهیم بود یا فرمانده ارتش که از حساسیت‌های داخلی آگاه است، از اجرای طرح سر باز می‌زند و کناره گیری می‌کند؛ یا در صورت اصرار، صحنه‌ای از هرج و مرج و درگیری داخلی رقم می‌خورد، چیزی که خود حزب‌الله قبلا اعلام کرده است از آن اجتناب خواهد کرد، اما مردم خشمگین ممکن است کنترل نشوند.
اجماع ملی و نه دیکته خارجی، تنها راه نجات لبنان است
تمامی تحلیل‌ها به این نکته اشاره دارند که این تصمیم، نه برای تقویت حاکمیت لبنان، بلکه برای تضعیف مقاومت در برابر رژیم اشغالگر اسرائیل طراحی شده است.
دولت لبنان به جای تمرکز بر بازپس‌گیری اراضی اشغال شده توسط رژیم صهیونیستی یا فشار بر اسرائیل برای رعایت قطعنامه ۱۷۰۱، در دام دیکته‌های خارجی افتاده و این، خطر جنگ داخلی را فراهم می‌کند.
در این زمینه، علامه «علی الخطیب» معاون رئیس مجلس اعلای اسلامی شیعیان هشدار داد که «اگر مقاومت شکست بخورد، این شکست نه تنها لبنان، که کل منطقه را در معرض خطر قرار خواهد داد.»
تنها راه نجات لبنان، بازگشت به اصل اجماع ملی و احترام به توافق طائف است، زیرا هرگونه تصمیم‌گیری یک‌جانبه به ویژه در مسائل حساسی، چون سلاح مقاومت، نه تنها غیرقانونی است بلکه می‌تواند جرقه جنگ داخلی جدیدی باشد که لبنان پس از سال‌ها مواجهه با جنگ، ترور، بحران اقتصادی و انفجار بندر بیروت، تاب تحمل آن را ندارد.
لبنان امروز در یک وضعیت تاریخی قرار گرفته است که یا به سمت وحدت ملی و مقاومت در برابر دشمن خارجی پیش می‌رود و یا به دام فتنه داخلی و دیکته‌های خارجی می‌افتد، بنابر این تصمیم دولت لبنان برای خلع سلاح حزب‌الله، نه یک اقدام امنیتی، بلکه یک حرکت سیاسی خطرناک است که می‌تواند کشور را به لبۀ جنگ داخلی بکشاند.
در این شرایط، صدای عقل و مسئولیت‌پذیری باید بلندتر از صدای فشار‌های خارجی باشد و لبنانی‌ها اعم از شیعه، سنی و مسیحی باید بدانند که دشمن واقعی در خارج مرزهاست و تنها راه نجات، وحدت ملی و پایبندی به سلاح مقاومت به عنوان ضمانتی برای حاکمیت و استقلال لبنان است.
