جوان آنلاین: دو هفته از رقابت‌های لیگ برتر گذشت؛ دو هفته پرسروصدا و پرحاشیه، اما در میان تمام سروصدا‌ها یک واقعیت پنهان ماند.
سرخابی‌های پایتخت این فصل را با سرو صدایی بیشتر از همیشه آغاز کردند. هم پرسپولیس و هم استقلال بی‌خیال‌تر از همیشه پول بیت‌المال را صرف خرید‌های پر سروصدا کردند و تا جایی که می‌توانستند برای اینکه مقابل هم کم نیاورند از جیب مردم خرج کردند. خرج کردند و بازیکن و مربی خارجی بیکار، بازیکن خارجی پا به سن گذاشته و بازیکن خارجی بیمار خریدند. چقدر هم مغرورانه از خریدهای‌شان رونمایی کردند، اما حالا و باگذشت دو هفته از لیگ برتر چیزی که جلوی چشمان بهت‌زده هواداران این دو تیم نمایش داده شده کاملاً متفاوت است.
شاید بگویید که هنوز برای قضاوت زود است و این بازیکنان باید در ترکیب تیم جا بیفتند، اما نه این هم یک اشتباه است که سوءمدیریت حاکم بر فوتبال به خورد ما می‌دهد. اگر خرید، خرید درستی باشد و بازیکن آماده، نیاز چندانی به زمان ندارد و خیلی زود خود را هماهنگ می‌کند. وقتی دروازه‌بان ۳۷ ساله استقلال در سه بازی (سوپرجام و دو بازی لیگ) پنج گل می‌خورد، یعنی یک جای کار می‌لنگد، وقتی بازیکنان خریداری شده دو تیم در دفاع، هافبک و حمله حتی توان استپ ساده را هم ندارند، یعنی یک جای کار می‌لنگد، وقتی بازیکن به اسم مصدومیت به پرسپولیس می‌آید و بعد معلوم می‌شود هپاتیتی است یک جای کار می‌لنگد.
استقلال و پرسپولیس طی چند بازی گذشته بازهم روی کاکل بازیکنان داخلی و قبلی خودشان سرپا مانده‌اند. یکی بگوید اگر علیپور با وجود تمام ایرادهایش نبود چه بلایی سر پرسپولیس می‌آمد یا اگر استقلال روزبه چشمی (که آقایان داشتند مثل بقیه دکش می‌کردند)، رضاییان، اسلامی و کوشکی را نداشت، الان کجای جدول بود. واقعیت پنهان شده پشت تمام سروصدا‌ها این بود که مدیران سرخابی بازهم گند زدند. بازهم خرید‌هایی کردند به درد نخور که هر کدام یک شکایت بالقوه و یک هزینه میلیاردی را روی دوش بیت‌المال و مردم خواهد گذاشت. فقط این وسط مانده‌ایم که چرا هوادار فوتبال ایران اینقدر راحت فریب می‌خورد. چرا اینقدر راحت دل‌خوش می‌کند به وعده‌هایی که فقط می‌خواهد جیب او را خالی کند. دو هفته از لیگ برتر گذشته و خارجی‌هایی که درویش و نظری‌جویباری و تاجرنیا با کمک دلال‌ها به پرسپولیس و استقلال چپانده‌اند، هیچ فایده‌ای نداشته‌اند. تا بعد...
