از نگاه دقیق امام خامنه‌ای، رهبر حکیم انقلاب اسلامی علت اصلی جنگ اخیر تحمیلی بر کشور ما و تمامی توطئه‌های امریکای جنایتکار در دوران پس از انقلاب اسلامی، خواسته و نگرش استعماری و سلطه‌جویانه برای بازگرداندن ایران به حلقه کشور‌های وابسته و تابع امریکا در منطقه راهبردی غرب آسیا است که نقش تعیین‌کننده‌ای در نظم جهانی دارد.
ایشان با ارجاع موضوع به سخنان رئیس‌جمهور فعلی امریکا که فارغ از آداب و ملاحظات دیپلماتیک و با چاشنی خیره‌سری و وقاحت، خواسته‌هایش را صریح و بی پرده اعلام می‌دارد، اعلام داشتند «این فردی که امروز در امریکا سر کار است، علت حقیقی خصومت با ایران را لو داد و گفت می‌خواهیم ایران به حرف ما گوش کند.» بر این اساس، ایشان علت حقیقی جنگ اخیر را هم همین توقع و هدف خباثت آمیز دانسته و افزودند «رژیم صهیونیستی را تحریک و کمک کردند تا با خیال خود کار جمهوری اسلامی را تمام کنند، چرا که تصور نمی‌کردند ملت ایران در مقابل آنها بایستد و آنچنان مشتی بزند که آنها پشیمان شوند».
پاشنه آشیل سران کاخ سفید و متحدان غربی آنها، نگاه سطحی و ناشیانه به ملت بزرگ ایران و عدم فهم پیام انقلاب اسلامی است که در آن رژیم دیکتاتوری گوش به فرمان امریکا را ساقط کردند و با برپایی نظام جمهوری اسلامی، استقلال و آزادی از استعمار و وابستگی را با تمام هزینه‌های سنگین آن انتخاب کرده‌اند و مورد حمایت قرار داده و پایش ایستاده‌اند.
همین ناآگاهی یا شناخت ناقص و سطحی، موجب شده که امریکا و دولت‌های غربی در طرح‌های براندازانه خود، از حساسیت مردم ایران به ذلت وابستگی و تبعیت از بیگانه غفلت کرده و از گروه‌ها و اشخاصی که در حافظه تاریخی ملت ما، نماد وابستگی و ذلت هستند، استفاده کرده یا آنان را آلترناتیو و جایگزین نظام جمهوری اسلامی ایران معرفی کنند.
اشتباهی که نه تنها واکنش منفی بلکه نفرت مردم کشورمان را از این اقدام به عنوان امانتی بزرگ به خود، به دنبال داشته و اتحاد و انسجام ملی را برای پاسخگویی تقویت می‌کند. جالب است که این ماجرا شکل تکراری به خود گرفته که از جنگ تحمیلی هشت ساله تا جنگ تحمیلی ۱۲ روزه به چشم می‌آید، اما ظاهراً سران دولت‌های غربی از جمله امریکا ترجیح می‌دهند موقعیت استعماری خود را در همان گذشته حفظ کرده و گذر زمان و تحولات فکری-سیاسی ملتی بزرگ و رشید را نادیده بگیرند.
شاید مطرح ساختن پیربچه‌ای، چون رضا پهلوی به عنوان پادشاه آینده ایران، برای امثال دونالد ترامپ که در سودای امپراتوری و بازگشت به همان استعمار است، جذابیت داشته باشد، اما در افکار عمومی ایران، نشانه‌ای روشن از خیره‌سری یا عقب ماندگی و عدم فهم منزلت و جایگاه ایران بزرگ و ملت رشید آن به حساب می‌آید که واکنش منطقی به آن، نه ابراز شگفتی و تعجب، بلکه کوبیدن مشتی محکم بر دهان یاوه‌گوی اوست که در شکل اتحاد و انسجام ملی و حمایت از رهبری و رزمندگان اسلام در برابر حمله نیابتی رژیم جلاد و تروریستی اشغالگر فلسطین نیز تجلی یافته و تکرار شد.
همین اتحاد و انسجام برای پاسخ به دشمن، شکست جنگ ترکیبی، پیچیده، مدرن و فوق العاده پرهزینه صهیونیست‌ها را موجب شد که بر انشقاق و اختلاف داخلی برای ایجاد شورش و بی‌ثباتی چشم طمع دوخته و به توهم تکرار سرنوشت لیبی و سوریه در ایران به سر می‌بردند.
اما نه تنها آشوب و بی‌ثباتی رخ نداد، بلکه حمله ددمنشانه دشمن و دعوت احمقانه او به شورش، جواب عکس گرفت و اتحاد و انسجام ملی را تشدید و تقویت کرد و برخی گله‌مندی‌ها و احیاناً رضایتی‌ها را نیز به محاق برد و به حاشیه راند.
آن‌گونه که همین اختلال موجب به هم ریختن کل طرح حمله گردید و دشمنی که فروپاشی نظام و تجزیه کشور ایران را هدف‌گذاری کرده بود، مجبور شد پای ارباب خود یا طراح حمله را نیز به میدان باز و سرانجام پرچم سفید را بالا برده و تقاضای آتش بس نماید.
به عبارتی، اتحاد و انسجام ملی این بار هم پاشنه آشیل جنگ نیابتی صهیونیست‌ها برای امریکایی‌ها شد و نقشه خبیثانه آنان را به هم ریخت و نه تنها مردم از فروپاشی نظام و بازگشت سلطنت وابسته و مطیع غرب استقبال نکردند، بلکه با حمایت و همراهی قاطع با رهبری، نظام و نیرو‌های مسلح، الگویی از مقاومت مقتدرانه و قهرمانانه در برابر حمله ددمنشانه دو قدرت هسته‌ای دنیا و برخی اعضای ناتو و شکست خط استعمار و سلطه‌جویی را برای تمامی آزادی‌خواهان خلق نمودند.
اینک دشمن شکست خورده و زخمی با خیال و طمع جبران در سودای انتقام و ترمیم زخم خود، اتحاد و انسجام ملی ما را هدف قرار داده و برای آشوب داخلی به اختلاف و شقاق چشم دوخته است.
بدیهی است در چنین وضعیتی صیانت از اتحاد و انسجام یک رسالت و وظیفه همگانی است و هرگونه غفلت از آن با هر توجیه و بهانه‌ای که باشد، پذیرفتنی نیست، چرا که در شرایط قطع جنگ و طمع دشمن، تنها عوامل داخلی او، در گوشه و کنار کشور اختلاف و چند صدایی را دنبال می‌کنند و به دنبال نابودی وحدت ملی هستند.
زنهار که با برخی تصورات مقدس به اتحاد و انسجام داخلی لطمه نزده و پاشنه آشیل دشمن را به دست خود ترمیم نکنیم.
