جوان آنلاین: کانال تلگرامی تحلیلگر سیاسی نوشت:
حدود یک هفته تا پایان مهلت مکانیسم ماشه باقی مانده است؛ همه در تکاپو هستند؛ همزمان سرعت تحولات در منطقه بالا گرفته؛ گفتگوهایی بین ایران و طرف های اروپایی وجود دارد؛ ایران زیر بار زور نمیرود؛ روسیه و چین اعتبار مکانیسم ماشه را رسما زیر سوال برده اند؛ اسنپ بک با استدلال درست ایران و صحه گذاشتن بر آن توسط روسیه و چین عملا اعتباری ندارد زیر مطابق برجام که ماشه یکی از بندهای آن است حق غنی سازی برای ایران محفوظ است، حال آنکه اروپایی ها با تاکیدات اخیرشان بر غنی سازی صفر عملا برجام و ماشه را نقض و از آن خارج شده اند.
با این حال اروپا نمیخواهد فرصت ماشه را از دست بدهد؛ توافق قبل از اجرای مکانیسم هم بعید است اتفاق بیفتد زیرا ایران زیر بار غنی سازی صفر نمیرود؛ پس به احتمال قریب به یقین اسنپ بک اجرا خواهد شد؛ حالا واکنش سازمان ملل چه خواهد بود؟ استدلال های ایران و چین و روسیه را میپذیرد یا همچنان برجام را معتبر میداند و در زمین غرب بازی میکند؟ این مسئله مهمی است، اما با توجه به سوابق گذشته امکان بازی سازمان ملل در زمین آمریکا و غرب بسیار بالا است.
پس مطمئنا جمهوری اسلامی به این ماجرا دل خوش نکرده است؛ خروج ایران از پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای(NPT) میتواند یکی از پیامدهای فعالسای مکانیسم ماشه باشد؛ آنگاه دیگر ایران اجازه هیچگونه بازرسی و نظارتی به جاسوسان آژانس نخواهد داد؛ آنوقت دیگر ایران پایبند به عدم اشاعه نیست و هر آنچه اراده کند را میتواند انجام دهد و بسازد! چنین اقدامی یک تحول بزرگ خواهد بود و باعث تکاپوهای زیادی خواهد شد. آثارش را همین حالا میشود در تحرکات و رزمایش های منطقه ای دید.
بخشی از این تکاپوها به خود جمهوری اسلامی مربوط است که به شدت سطح آمادگی را بالا برده و بر خلاف تصورات قبلی بعضی ها، اتفاقا ژست تهاجمی به خود گرفته است؛ به نظر میرسد ایران بخش های آسیب دیده در جنگ ۱۲ روزه را به سرعت بازسازی کرده یا در مراحل پایانی آن است؛ دو رزمایش اخیر ارتش و سپاه و پرواز سوخت رسان های آمریکایی در آسمان سوریه و اردن، و نیز تحرکات پهپادهای شناسایی ائتلاف نشان از جدی گرفتن اقدامات ایران توسط آمریکا و اسرائیل است.
آنها نگران یک حمله پیشدستانه از سوی ایران هستند؛ حمله ای که گفته میشود اگر اتفاق بیفتد دیگر شبیه آن قبلی ها نیست؛ برای اسرائیل مسئله، مسئله ی مرگ و زندگی است؛ و از این طرف ایران نمیتواند بایستد با تحریم و حمله و اسنپ بک و این چیزها تضعیفش کنند؛ تکلیف این تقابل ظاهرا باید روشن شود؛ و ما امروز در همان جنگ سرنوشت سازی هستیم که پیشترها گمانش میرفت؛ جنگی که درونش هستیم هرچند چند صباحی متوقف شده باشد!
اما اینکه تکلیف چگونه مشخص شود خیلی پیچیده است؛ اتفاقا همین مشخص شدن تکلیف است که صهیونیستها را به هراس انداخته؛ چون اینجا تقابل اوکراین و روسیه نیست که یک جایی حالا به هر شکلی به مصالحه ختم شود؛ اینجا مسئله این است هیچ طرفی به بودن طرف دیگری راضی نیست و وجود آن را تهدید میداند؛ برای ایران اسرائیل حتی فراتر از اینها مشروعیت هم ندارد؛ یعنی نه تنها بحث دشمنی است، چون دشمنی هم میتواند یک جایی تمام شود؛ اما ایران صلح با چنین موجودیتی را قبول ندارد و معتقد است با سرطان باید جنگید و آن را از ریشه خشکاند.
ایران در تمام این سالها اما نخواسته بود وارد جنگ مستقیم شود؛ اصلا قرار هم نبوده ایران برای فلسطین و لبنان بجنگد؛ آنها خودشان باید دشمنشان را بیرون میکردند؛ ایران به دوستان خود کمک میکرد تا از خود دفاع کنند؛ فرا تر از اینها هم گاهی رفت و برایشان کم نگذاشت؛ اما حالا که به خاک ایران تجاوز شده و قدرت های حامی اسرائیل به هر شیوه ممکن سعی در آسیب رساندن به ایران دارند وضع فرق کرده است؛ حالا حتی صحبت از موشک های معمولی نیست؛ صحبت از سرهای جنگی دو تن به بالا است؛ حتی صحبت از احتمال تغییر در دکترین هسته ای پس از خروج احتمالی از NPT است!
حالا شرایط فرق کرده؛ ایران در جنگ ۱۲روزه درحالی که آسیب جدی دیده بود اما قدرتش را به دشمن نشان داد و دشمن حالا فهمیده این بسیار فراتر از آن ایرانی است که قبلا فکرش را میکرده است؛ ایرانی که برای جنگیدن آلترناتیوهای گوناگون دارد؛ ایرانی که با رهبری مقتدر و جنگ بلدش همه را شگفت زده میکند!
