با نزدیک شدن به آخرین ماه تعطیلات تابستانی و همزمانی آن با بازگشت زائران اربعین، بار دیگر جادههای کشور شاهد حجم سنگینی از تردد خواهند بود. تجربه سالهای گذشته نشان میدهد این مقطع زمانی هم یکی از پرخطرترین دورههای سفر است؛ دورهای که اگر با هوشیاری جمعی و رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی همراه نباشد، میتواند به تلخترین خاطره برای خانوادهها تبدیل شود. براساس دادههای پزشکی قانونی، سال گذشته ۱۹ هزار و ۴۳۵ نفر در سوانح رانندگی جان خود را از دست دادند، آماری که بهطور میانگین، یعنی روزی بیش از ۵۰ خانواده عزادار شدند. افزون بر آن، ۳۸۱ هزار نفر نیز مجروح و بعضاً دچار معلولیتهای ماندگار شدند. تنها در سه ماهه نخست امسال، تلفات به ۴ هزار و ۸۶۶ نفر رسید که نسبت به مدت مشابه سال قبل نزدیک به ۴ درصد افزایش داشته است. این اعداد گویای واقعیت تلخی است و آن اینکه تصادف جادهای هنوز هم یکی از مهمترین عوامل مرگومیر در کشور به شمار میرود. پلیس همواره تأکید دارد که بیتوجهی کاربران راه به قانون از جمله سرعت و سبقت غیرمجاز و همچنین خستگی نقش مهمی در پررنگ شدن بروز سوانح دارد. با این حال باید در نظر داشت ایمنی جاده تنها وظیفه راننده نیست. پلیس باید با کنترل سختگیرانهتر سرعت در محورهای پرحادثه و برخورد با بیتوجهی به کمربند و کلاه ایمنی، نقش پیشگیرانه خود را پررنگتر ایفا کند. دستگاههای امدادی نیز با استقرار پایگاههای مشترک در گلوگاهها میتوانند زمان واکنش را کوتاهتر کنند. در کنار آن، رسانهها باید دوباره کمپین «نه به تصادف» را احیا کنند تا پیام ایمنی در ذهن و زبان مردم تکرار شود. هر راننده، هر خانواده و هر موتورسوار میتواند سهمی در کاهش آمار مرگهای جادهای داشته باشد. بستن کمربند، استراحت در زمان خستگی و پرهیز از شتاب، تصمیمهایی کوچک هستند که نتیجهشان زندگیهای نجاتیافته است.
پایان تابستان نباید آغاز ماتم برای خانوادهها باشد. اگر همه با هم به یاد داشته باشیم که مقصد اصلی «سلامت» است، جادهها امنتر و سفرها بیحادثهتر خواهند بود.