نظری و گذری بر یادمان شهید وحید زمانی نیا

برای او که طریق جاودانگی را پیمود

جوان آنلاین: اثری که هم اینک در معرفی آن سخن می‌رود، یاد‌ها و یادمان‌هایی از پاسدارشهید وحید زمانی نیا را در بردارد. این پژوهش توسط هاجر پورواجد انجام شده و انتشارات شهید کاظمی، آن را روانه بازار کتاب کرده است. تارنمای ناشر درباره محتوای این کتاب، به نکات ذیل اشارت برده است: «من محافظ حاج قاسمم، خاطرات شفاهی پاسدارشهید وحید زمانی نیا، از محافظان همراه شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی در فرودگاه بغداد، توسط انتشارات شهیدکاظمی منتشر شد. این اثر ارزشمند که در قالب داستان مینی‌مال (داستان کوتاه) به نگارش در آمده، به خاطرات شفاهی شهید، از خانواده، دوستان، همکاران و همرزمان پرداخته است. این کتاب یکی از مجموعه کتاب‌های محافظان آسمانی است، که برای سه تن از محافظان همراه با شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی در فرودگاه بغداد، به نگارش در آمده است. شهید وحید زمانی نیا در سال۱۳۷۱، در استان تهران و در خانواده‌ای انقلابی دیده به جهان گشود. زندگی در محله شهر ری و در جوار حرم حضرت عبدالعظیم حسنی (ع)، از همان کودکی وحید را شیفته ا‌هلبیت (ع) نمود. وحید از دوران نوجوانی تصمیم گرفت، پاتوق خودسازی و تهذیب نفسش را حرم سیدالکریم قرار دهد. به طوری که هرگاه در تهران بود، شب‌های جمعه خودش را به بارگاه ملکوتی حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) می‌رساند. وحید عاشق دستگاه پر برکت سیدالشهدا (ع) بود، به طوری که تمام اوقات غیر کاری‌اش را، در هیئت‌های مختلف شهر تهران می‌گذراند. علاقه ویژه‌اش به روضه‌های آسمانی حاج منصور ارضی، از او شخصیتی متعبد و دلبسته حریم آل الله ساخته بود. از زمانی که لباس مقدس پاسداری را بر تن کرد، مدافع حرم حضرت زینب (س) شد و بار‌ها و بار‌ها به سوریه رفت، تا شاید مزد‌گریه‌ها و جهادش را از بی‌بی زینب بگیرد، ولی خدا برای او سرنوشتی دیگری را رقم زد. او با اینکه سنش کم بود، ولی خیلی زود محافظ سردار رشید اسلام حاج قاسم سلیمانی شد. جهاد در رکاب حاج قاسم، او را به لحاظ معنوی در عالی‌ترین مرتبه قرار داد. با اینکه تازه داماد بود و همسرش انتظار رفتن به خانه بخت را می‌کشید، ترجیح داد تا به جای رخت دامادی، در کنار حاج قاسم راه آسمان را انتخاب کند. سرانجام وحید زمانی نیا در کنار سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی و در فرودگاه بغداد، توسط پهپاد‌های تروریست‌های امریکایی دعوت حق را لبیک گفت و با پیکری تکه تکه، به استقبال اربابش امام حسین (ع) شتافت...». 
بخشی از «من محافظ حاج قاسمم»، به قرار پی آمده است:» سال ۹۴ و در جریان آزادسازی حلب، عازم مناطق عملیاتی شد. داعش و عوامل تکفیری، از گاز‌های شیمیایی استفاده کرده بودند و عده‌ای از مدافعان حرم به علت اسقرار طولانی، دچار عارضه شیمیایی شده بودند. شنیدم که دو، سه ماه، غریبانه به سر برده‌اند. می‌گفتند: اوضاع نیرو‌ها اسفناک بوده و لحظات سختی را سپری کرده‌اند. به دلیل شرایط ویژه‌ی منطقه، قادر به تهیه‌ی غذا و آب نبودند و دسترسی به امکانات بهداشتی نداشته‌اند. به لطف خدا بعد از مدتی، از این وضعیت نجات پیدا می‌کنند. خیلی از رزمندگان، شیمیایی شده بودند. یک روز ابلاغیه آمد: آنهایی که در آزادسازی حلب و حومه بوده‌اند، بروند تست بدهند، تا از سلامت و یا درصد شیمیایی ریه آگاهی پیدا کنند و اگر لازم به درمان است، درمان را آغاز نمایند. به وحید گفتم، که جریان این است. گرفت به شوخی و خنده، که سمت ما خبری نبود! گذشت تا اینکه در سال ۹۷، مأموریتش در سوریه تمام شد و برگشت به ایران. از همان موقع، محافظ سردار سلیمانی شد. حالا که آمده بود، بیشتر همدیگر را می‌دیدیم. سرفه می‌کرد، آبریزش بینی داشت و بی‌دلیل اشک‌هایش سرازیر می‌شد. می‌گفت: چیزی نیست!...».