جوان آنلاین: متن سخنرانی کاظم غریب آبادی به شرح زیر است:
آقای رئیس.
در حالی در برابر این شورا سخن می‌گوییم که نظم حقوقی بین‌المللی در حال فروپاشی است و منشور ملل متحد به‌گونه‌ای فزاینده مورد تضعیف و تخریب قرار گرفته است.
در طول دو سال گذشته، جهان با خشم فزاینده‌ای شاهد قساوت و سبعیت رژیم اسرائیل علیه مردم فلسطین بوده است: ده‌ها هزار تن کشته یا مجروح شده‌اند، بیمارستان‌ها و مدارس بمباران گردیده‌اند، کارکنان سازمان ملل و امدادگران به قتل رسیده‌اند، میلیون‌ها نفر آواره شده‌اند، و گرسنگی به‌مثابه سلاح علیه یک جمعیت کامل به‌کار گرفته شده است. این جنایات همچنان بدون وقفه ادامه دارد و روزبه‌روز تشدید می‌شود.
امروز، وضعیت به‌مراتب فاجعه‌بارتر شده است. رژیم اسرائیل شیوه‌ای نظام‌مند برای کشتار طراحی کرده است؛ به‌نحوی که غیرنظامیان گرسنه را آگاهانه و عامدانه در حالی که در صف دریافت کمک‌های نجات‌بخش ایستاده‌اند، هدف قرار می‌دهد. این صرفاً بیرحمی نیست؛ بلکه قتل‌عامی از پیش طراحی‌شده و برنامه‌ریزی‌شده است.
آنچه در غزه در حال وقوع است، یک منازعه‌ی متقارن میان طرفین نیست، بلکه نابودی سازمان‌یافته و نظام‌مند یک جمعیت غیرنظامیِ تحت محاصره توسط یک رژیم اشغالگر است که با حمایت و چتر حفاظتی ایالات متحده آمریکا به این جنایات ادامه می‌دهد.
این صرفاً یک بحران نیست؛ بلکه فاجعه‌ی انسانیِ تعیین‌کننده‌ی عصر ماست. گستره‌ی رنج، مصونیت عامل متجاوز و فلج‌بودن جامعه‌ی بین‌المللی، حاکی از فروپاشی کامل نظام پاسخگویی در نظم بین‌الملل کنونی است.
از اکتبر ۲۰۲۳ تاکنون، بیش از ۵۷۰۰۰ فلسطینی که اکثریت آنان را زنان و کودکان تشکیل می‌دهند، به شهادت رسیده‌اند. نزدیک به دو میلیون نفر به‌طور اجباری آواره شده‌اند. تمامی غزه به تلی از ویرانی بدل گشته است. بیمارستان‌ها، پناهگاه‌های سازمان ملل، مدارس و زیرساخت‌های حیاتی، به‌طور عامدانه هدف قرار گرفته‌اند. گرسنگی به‌مثابه سلاح جنگی مورد استفاده قرار گرفته است.
آقای رئیس.
غزه همچنان نماد پرصلابت مقاومت خلل‌ناپذیر و تجسم آشکار بی‌عدالتیِ پایدار است. این حقیقت در استقامت شگفت‌انگیز مردمی تجلی یافته است که طی ۲۲ ماه، بی‌وقفه در معرض جنایات رژیم تروریستی اسرائیل قرار داشته‌اند.
در طول این دوره، رژیم صهیونیستی و دستگاه جنایتکار آن، از تمامی ابزار‌های ممکن از جمله استفاده ابزاریشرم‌آور از تشنگی و گرسنگی برای سرکوب جمعیتی غیرنظامی و بی‌دفاع استفاده کرده‌اند. اما چنان‌که همواره دیده‌ایم، آنان در درهم‌شکستن اراده‌ی پولادین ملت فلسطین ناکام مانده‌اند.
هدف قرار دادن عامدانه‌ی غیرنظامیان گرسنه، آنانی که در صف دریافت نان، آب یا کمک‌های بشردوستانه ایستاده‌اند، نقضی آشکار از حقوق بین‌الملل بشردوستانه، جنایت جنگی و جنایت علیه بشریت است.
جامعه‌ی بین‌المللی و کشور‌های غربی، به‌ویژه آنانی که خود را مدعی دفاع از حقوق بشر می‌دانند، نمی‌توانند دستان خود را از این همدستی بشویند. آنان باید در قبال سکوت خود، حمایت‌های‌شان، و ریخته شدن خون بیش از یک‌هزار غیرنظامی که در به‌اصطلاح «مراکز توزیع کمک» ــ که به تله‌های مرگ تبدیل شده ــ به قتل رسیده‌اند، پاسخگو باشند؛ مراکزی که تحت حمایت ایالات متحده آمریکا و رژیم اسرائیل به صحنه‌ی قتل‌عام بدل گشته‌اند.
کشور‌های غربی همچنین در عمل به تعهدات خود ذیل ماده‌ی مشترک یکِ کنوانسیون‌های ژنو و کنوانسیون منع نسل‌کشی، قصور کرده‌اند. حمایت‌های مستمر آنان نه‌تنها این جنایات را ممکن ساخته، بلکه مانعی اساسی در برابر ایفای وظایف این شورا در قبال صلح و امنیت بین‌المللی ایجاد کرده است.
در همین حال، اوضاع در کرانه باختری اشغالی به‌طور مستمر رو به وخامت گذاشته است. گسترش شهرک‌سازی‌های غیرقانونی توسط رژیم اسرائیل، خشونت‌های سازمان‌یافته‌ی شهرک‌نشینان، و سیاست‌های نهادینه آپارتاید، همگی ناقض ماده‌ی ۴۹ کنوانسیون چهارم ژنو و قطعنامه‌ی ۲۳۳۴ شورای امنیت بوده و بخشی از راهبردی گسترده‌تر برای اشغال دائمی و پاک‌سازی قومی به‌شمار می‌روند.
آقای رئیس.
تهدید ناشی از رژیم اسرائیل صرفاً به غزه و فلسطین محدود نمی‌شود. همان‌گونه که در بیانیه روز گذشته خود در همین شورا به تفصیل تشریح کردم، رژیم اسرائیل با همکاری کامل و همدستی آشکار ایالات متحدهآمریکا، سلسله‌ای از حملات نظامی غیرقانونی و بی‌دلیل علیه جمهوری اسلامی ایران انجام داده است که تأسیسات هسته‌ای، زیرساخت‌های غیرنظامی و حیاتی را هدف قرار داده‌اند.
این حملات منجر به تلفات غیرنظامی گردیده و تأسیساتی را که تحت پادمان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی قرار دارند، مورد اصابت قرار داده‌اند. این اقدامات، نقضی صریح و فاحش از بند ۴ ماده‌ی ۲منشور ملل متحد و حقوق بین‌الملل عرفی به‌شمار می‌روند. کشور‌های عضو متعددی، این اقدامات تجاوزکارانه را به‌عنوان تهدیدی جدی علیه صلح و امنیت منطقه‌ای و بین‌المللی به‌شدت محکوم کرده‌اند.
در همین حال، رژیم اسرائیل از طریق اشغال اراضی سوری، پیگیری الحاق غیرقانونی، و توسعه‌ی شهرک‌سازی، که همگی در تعارض آشکار با منشور ملل متحد و قطعنامه‌های مربوطه‌ی شورای امنیت قرار دارند، به نقض فاحش حاکمیت و تمامیت ارضی جمهوری عربی سوریه ادامه می‌دهد.
این رژیم همچنین به نقض مداوم توافق آتش‌بس با لبنان ادامه می‌دهد؛ از جمله از طریق ورود روزانه به حریم هوایی لبنان، انجام حملات کور و استمرار اشغال پنج موضع مرزی، که همگی نقض مستقیم قطعنامه‌ی ۱۷۰۱شورای امنیت محسوب می‌شوند.
علاوه بر این، رژیم اسرائیل اقدامات تجاوزکارانه‌ای علیه حاکمیت و تمامیت ارضی یمن انجام داده و زیرساخت‌های غیرنظامی آن کشور را هدف قرار داده است؛ امری که بحران انسانیِ از پیش وخیم در یمن را بیش از پیش تشدید کرده است.
آقای رئیس.
با توجه به این نقض‌های فاحش از سوی رژیم اسرائیل که تهدیدی روشن و فزاینده علیه صلح و امنیت منطقه‌ای و بین‌المللی به‌شمار می‌روند، ما از این شورا مصرّانه می‌خواهیم که فوراً و قاطعانه وارد عمل شود و:
• خواستار برقراری فوری، بدون قید و شرط و دائمی آتش‌بس در غزه و کلیه‌ی سرزمین‌های اشغالی فلسطین گردد؛
• تضمین دسترسی بدون مانع به کمک‌های بشردوستانه، بازگشت ایمن آوارگان، و آزادی تمامی فلسطینیان که به‌صورت خودسرانه بازداشته شده‌اند را مورد تأکید قرار دهد؛
• هرگونه طرح مربوط به جابه‌جایی اجباری، ایجاد مناطق حائل یا اسکان مجدد در کشور‌های ثالث را قاطعانه رد کند؛
• از عضویت کامل دولت فلسطین در سازمان ملل حمایت نموده و بر حق ملت فلسطین در تعیین سرنوشت خود، با پایتختی قدس شریف، تأکید نماید؛
• عقب‌نشینی کامل رژیم اسرائیل از کلیه‌ی سرزمین‌های اشغالی را اجرا نماید؛
• اقدامات تجاوزکارانه و جنایات رژیم اسرائیل علیه ملت‌های منطقه، که در نقض آشکار منشور ملل متحد و اصول بنیادین حقوق بین‌الملل صورت گرفته‌اند، را محکوم کرده و رژیم صهیونیستی را به‌طور کامل مسئول بشناسد.
همچنین، از همه‌ی کشورها، چه به‌صورت فردی و چه جمعی، می‌خواهیم که هر اقدامی را که در توان دارند برای اعمال فشار بر رژیم اسرائیل به‌منظور توقف جنایاتش به‌کار گیرند. در همین راستا، پیشنهاد می‌کنم که هر کشور، تعهدی مشخص، اعلام‌شده و عملی در این خصوص برای خود تعریف نماید و بدان پایبند بماند.
آقای رئیس.
شورای امنیت نباید در برابر نسل‌کشی و تجاوز سکوت اختیار کند. حمایت از غیرنظامیان و حفظ صلح، الزاماتی حقوقی و اخلاقی هستند، نه گزینه‌هایی سیاسی. کوتاهی در اقدام، نه‌تنها خیانتی به مردم فلسطین خواهد بود، بلکه اعتبار این شورا و آینده نظم حقوقی بین‌المللی را به‌طور جبران‌ناپذیری مخدوش خواهد ساخت.
آقای رئیس.
امروز، نماینده ایالات متحده آمریکا در تلاش مذبوحانه‌ای در مقابل این شورا سعی کرد تا واقعیت‌ها را تحریف نموده و اقدام تجاوزکارانه‌ی کشور خود علیه تأسیسات هسته‌ای صلح‌آمیز جمهوری اسلامی ایران را مشروع جلوه دهد؛ وی کوشید برنامه هسته‌ای ایران را به‌نادرستی تهدیدی علیه صلح و امنیت بین‌المللی معرفی کند. اما واقعیت‌ها روشن‌اند و به‌خوبی گویای خود هستند.
در نشست روز گذشته شورای امنیت، اینجانب به‌تفصیل به ریشه‌های وضعیت کنونی اشاره کردم. حمله ایالات متحده آمریکا به تأسیسات هسته‌ای صلح‌آمیز ایران، نقضی آشکار از منشور ملل متحد، حقوق بین‌الملل، قطعنامه‌ی ۲۲۳۱ شورای امنیت و قطعنامه‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بود. این اقدام همچنین ضربه‌ای جدی به رژیم جهانی عدم اشاعه وارد ساخت.
علاوه بر این، ایالات متحده آمریکا، در کنار رژیم اسرائیل، در حال حاضر منشاءاصلی بی‌ثباتی و ناامنی در منطقه بوده و تهدیدی بزرگ علیه صلح و امنیت بین‌المللی محسوب می‌شود. از این‌رو، نماینده آمریکا در هیچ موقعیت اخلاقی، سیاسی یا حقوقی نیست که بتواند جمهوری اسلامی ایران را موعظه یا سرزنش کند.
