در دل شعله‌های مهیب ساختمانی پنج طبقه در خیابان وحدت اسلامی، مادری جوان، کودکش را در آغوش گرفت و به سمت پشت‌بام دوید؛ در بسته بود و زمان اندک. آتش‌نشانان رسیدند، اما تنها توانستند یکی را بازگردانند.
ساعت از ۷ عصر دو روز قبل گذشته بود که تلفن‌های سامانه ۱۲۵ یکی پس از دیگری به صدا درآمد. صدای مردم پر از اضطراب بود: «آتش... ساختمان داره می‌سوزه... کمک کنید!» صدای شعله‌ها از پنجره‌های طبقه سوم بالا می‌زد، ساکنان فریاد می‌زدند و دود نفس همه را بریده بود. مقصد؛ خیابان وحدت اسلامی، خیابان فروزش، یک ساختمان پنج طبقه با ۱۰ واحد مسکونی.
آتش‌نشانان با تجهیزات کامل، ظرف چند دقیقه خود را به محل رساندند، اما صحنه‌ای که با آن روبه‌رو شدند، شباهتی به آتش‌سوزی‌های معمولی نداشت. از پنجره‌های طبقه سوم، زبانه‌های آتش بیرون می‌زد و دود غلیظ، راه‌پله‌ها و طبقات بالا را دربرگرفته بود. شرایط بحرانی‌تر از آن چیزی بود که در تماس اولیه گفته شده بود.
جهنمی در دل خانه
مبدأ حریق، واحدی ۶۵ متری در طبقه سوم بود. شعله‌ها از همانجا آغاز شده و به سرعت به طبقات بالا سرایت کرده بودند. ساکنان طبقات بالایی در راه‌پله‌ها گرفتار شده بودند و صدای کمک‌خواهی از در و پنجره‌ها شنیده می‌شد.
آتش‌نشانان در دو محور جداگانه وارد عمل شدند؛ مهار آتش و نجات جان محبوس‌شدگان. در جریان جست‌وجوها، پیکر نیمه‌جان یک زن ۳۷ ساله در راه‌پله کشف شد. کمی بالاتر، پشت در بسته پشت‌بام، کودکی حدوداً ۹، ۱۰ ماهه روی زمین افتاده بود؛ بی‌حال، اما زنده.
به نظر می‌رسد این مادر و فرزند در آخرین لحظات فرار تلاش کردند از راه‌پله‌ها خود را به پشت‌بام برسانند و از دود و آتش فرار کنند، اما در پشت‌بام قفل بود و دود مهلت فرار نداد.
تقلا برای نجات، نجاتی که نرسید
کودک به سرعت به بیرون از ساختمان منتقل و به دست تیم اورژانس سپرده شد. مادر نیز پس از باز شدن در پشت‌بام به آنجا منتقل شد، اما برای او دیر شده بود. عملیات احیای اورژانس بی‌نتیجه ماند و زن جوان قربانی شعله‌ها شد.
در واحدی که کانون آتش بود، زنی حدوداً ۵۰، ۶۰ ساله نیز گرفتار شده بود. آتش‌نشانان ابتدا او را به بالکن هدایت کردند و پس از مهار کامل حریق، وی را از ساختمان خارج کردند. خوشبختانه او زنده ماند و به همراه کودک و زن دیگر به مراکز درمانی منتقل شد.
پایان تلخ
آن شب، خیابان وحدت اسلامی با صدای آژیر و هجوم نور‌های قرمز و آبی خودرو‌های امدادی روشن بود. ساختمانی سوخته، واحدی تخریب شده، ساکنانی وحشت‌زده و مادری که جانش را در تلاشی بی‌نتیجه برای نجات فرزندش از دست داده بود. فراری که اگر تنها یک در باز بود شاید پایانش متفاوت بود.
هشدار تکراری؛ واقعیتی تلخ
سیدجلال ملکی، سخنگوی سازمان آتش‌نشانی تهران در تشریح جزئیات این حادثه گفت: «هنگام حریق، پناه بردن به پشت‌بام تنها زمانی صحیح است که مسیر امن و در باز باشد. در غیر این صورت، بهتر است در واحد خود بمانید، در‌ها را ببندید و خود را به فضای بازی مثل بالکن یا پنجره برسانید.»
او تأکید کرد: «در این حادثه، کسی که در واحد کانون آتش باقی مانده بود نجات یافت، اما فردی که برای فرار تلاش کرد به دلیل بسته بودن مسیر و دودگرفتگی شدید، جان خود را از دست داد.»
