جوان آنلاین: در روز‌هایی که رژیم‌صهیونیستی با وقاحت تمام، به حریم میهن عزیزمان وارد شد و خاک مقدس ایران را مورد حمله قرار داد، پاسخ آن، محدود به شلیک موشک‌ها و پهپاد‌ها نبود. در کنار مدافعان وطن، دانش‌آموزانی ایستادند که با زبان، قلم، تصویر و فریادشان، صف مقدم مقاومت را تشکیل دادند. آنها نه با سلاح، بلکه با بصیرت و اراده به این هجمه‌ها پاسخ گفتند. این نسل برخاسته از دل ایران، بی‌پروا و مصمم فریاد زدند که تنها تماشاگر ظلم نخواهند بود. از دل این بیداری، «جنبش بین‌المللی دانش‌آموزان ضدصهیونیسم» به وجود آمد؛ حرکتی که گذشته‌ای ریشه‌دار در تاریخ مقاومت دارد، اما امروز با نیرویی تازه، از سوی آینده‌سازان ایران به سمت افق‌های جهانی قدم برمی‌دارد. این دانش‌آموزان که پیش‌تر در کلاس‌های درس، مشق مقاومت و ایستادگی را نوشتند و یادش گرفتند، امروز، در آزمونی قرار دارند که از آن سربلند بیرون آمده‌اند.
***
تجاوز وحشیانه رژیم غاصب، پای دانش‌آموزان را هم به میدان نبرد باز کرد.
روایت مقاومت در فضای مجازی
زینب دانش‌آموز ۱۶ ساله‌ای‌است که بغضی فروخورده از تجربه‌تماشای تصاویر دلخراش تجاوز صهیونیست‌ها به کشور عزیزمان را دارد. او به «جوان» می‌گوید: «وقتی دیدم تعدادی از دانش‌آموزان کشورمان شهید شدند، فهمیدم که باید به صحنه بیایم. می‌دانم که سکوت هر کدام از ما، شراکت در این جنایت است. برای همین، هم در نماز جمعه شرکت کردم و هم در تجمعاتی که در محکومیت رژیم جعلی صهیونیستی برگزار شد.»
در این میان برخی از دانش‌آموزان با فعالیت در فضای مجازی سعی در نشان دادن چهره واقعی رژیم‌صهیونیستی دارند. طاها، نوجوانی ساکن اصفهان، با شوقی وصف‌ناشدنی از فعالیت شبانه‌روزی‌اش در این زمینه صحبت می‌کند. او با طراحی پوستر‌هایی که بازتاب مظلومیت کودکان غزه، لبنان و حالا ایران است، شبکه‌های اجتماعی را به میدان آگاهی تبدیل کرده است: «دشمن با سلاح دروغ و در دست گرفتن شبکه‌های اجتماعی، حمله‌ور شده، اما ما آن را با آشکارسازی حقیقت پاسخ می‌دهیم. با انتشار هر تصویر، هر جمله یا هر کلیپی که می‌تواند قلبی را بیدار کند.» تعدادی از دانش‌آموزان با همکاری معلمان خود در تلاشند تا پیام‌های ساختارشکن رسانه‌های صهیونیستی را رمزگشایی و حتی خنثی کنند. سبحان که یکی از آنهاست در این رابطه توضیح می‌دهد: «ما شاید نوجوان باشیم، اما بچه که نیستیم! می‌فهمیم جنگ امروز، جنگ ذهن‌هاست. ما آمده‌ایم تا حق را در این هیاهو گم نکنیم.»
معلمان هم دوشادوش دانش‌آموزان در کنار مدافعان کشورمان ایستاده‌اند. خانم خالقی که معلم ابتدایی یکی از مدارس کرج است، می‌گوید: «ما معلمان تنها فارسی و ریاضی را یاد نمی‌دهیم، بلکه وظیفه‌مان آگاهی بخشی به کودکان و نوجوانان این سرزمین است و اینکه آنها را نسبت به حقیقت، حساس و هوشیار بار بیاوریم. ایجاد حس وطن‌دوستی در محصلان، امروز در بهترین شکل ممکن خودش را نشان می‌دهد و به جهان نشان داده که در شرایط جنگ نیز تمام دانش‌آموزان پای ارزش‌های کشورشان ایستاده‌اند و از آن دفاع می‌کنند.»
نامه‌ای برای وجدان جهان
یکی از بزرگ‌ترین جلوه‌های حرکت جمعی از دانش‌آموزان ایران اسلامی، نگارش نامه‌ای پرشور و آتشین از سوی آنها خطاب به سازمان‌های بین‌المللی است؛ نامه‌ای که سندی ماندگار از بیداری نسلی است که فراتر از جغرافیا، جهانی می‌اندیشد و خطاب به مجامع بین‌المللی، حمله ددمنشانه رژیم‌صهیونیستی به خاک کشورمان را محکوم کرد. در این نامه خطاب به سازمان ملل متحد، شورای امنیت سازمان ملل، دیوان کیفری بین‌المللی و کمیته حقوق کودک سازمان ملل نوشته شده است: «امروز و در این ایام، جهان بشریت در آزمونی بزرگ قرار گرفته است. آزمونی که عیار شرافت، انسانیت و حقانیت‌اش با محکی از جنس خون کودکان و مادران سنجیده می‌شود و در این امتحان تاریخی، جهانی در خاموشی فرو رفته و فطرت انسانی خویش را در زیر اجساد کودکان و زنان بی‌گناه مدفون ساخته است و چنین است که ۷۸ سال است، رژیمی خونخوار و وحشی، جنایت‌ها می‌کند، خون‌ها می‌ریزد، آوارگی می‌سازد، اما کسی در این کره خاکی خیال مقابله با آن را ندارد.
سکوت سازمان‌های بین‌المللی به رغم تمامی پروتکل‌ها، کنوانسیون‌ها، معاهدات و پیمان‌نامه‌ها همچون «ماده ۳ و ۲۷ کنوانسیون چهارم ژنو» (۱۹۴۹) و نیز «ماده ۶ و ۳۹ کنوانسیون حقوق کودک» (۱۹۸۹) نسبت به جنایات وحشیانه رژیم کودک کش صهیونیستی به هیچ بهانه و دلیلی پذیرفته نیست! آیا خون هزاران کودک و زن بی‌گناه در غزه، لبنان و اکنون ایران بهای مناسبی برای کنش و اقدام شما را ندارد؟»
در ادامه این نامه نیز آمده است: «چگونه در مقابل هیولایی ساکت مانده‌اید که دشمن تمام‌عیار علم، آزادی، صلح و به عبارتی تمامی جوانب بشر است؟ او که جز خون‌ریزی و جنایت چیزی نمی‌شناسد، دانشمندان را می‌کشد تا علم را کشته باشد، دانش‌آموزان و کودکان را می‌کشد تا آینده را کشته باشد، اویی که می‌کشد تا انسانیت و زندگی را کشته باشد، چگونه این جنایات را با انفعال پاسخ می‌دهید؟ آیا وقت آن نرسیده است تا از پوسته پوسیده و بی‌اثر ابراز نگرانی و پیام‌ها و توییت‌های چندخطی خارج شده و جهان به همت آزادگان و حق طلبان در برابر ظلم و جنایت‌های وحشیانه انسان‌نما‌های گرگ صفت بایستد و رقم‌زننده پایان این تاریکی و جنون باشد؟ هنگام آن فرا نرسیده که مدعیان و زمامداران حقوق بشر در این عالم برای برقراری صلح و آرامش در جهان برخاسته و کارآمدی و وظیفه حقیقی خود را ایفا نمایند؟ جهان از سیاست‌های دوگانه و نژادپرستانه سیاستمداران و صاحبان قدرت، قلم و رسانه خسته شده است؛ آنانی که جهان و اهالی‌اش را فقط تمدن و اهالی غرب دانسته و با فراموشی جنایت‌های سفاکانه در طول تاریخ از سرخ‌پوستان آفریقا و سیاهپوستان گرفته تا ویتنام و عراق و فلسطین و یمن و لبنان و اکنون در کشتار دانش‌آموزان ایرانی مهر خاموشی بر لب گرفته و بی‌توجه به جنایات صورت گرفته به دنبال شستن خون مظلوم از دستان رژیم غاصب و اشغالگر هستند و در هنگامه تصویب بیش از یکصد قطعنامه در راستای مقابله با این جنایت‌ها، با خیانت به انسانیت، اراده جهانی را وتو و به سخره می‌گیرند.»
در پایان این نامه نیز نوشته شده است: «در این شرایط بحرانی که کرامت و جان نوع بشر در حال تهدید توسط این غده سرطانی است برای حفظ کودکان هم که شده لازم است تا شورای امنیت، دیوان کیفری بین‌المللی، کمیته حقوق کودک سازمان ملل، یونیسف و همه نهاد‌های بین‌المللی مسئول برای حمایت از کودکان و دانش‌آموزان تحت ستم این رژیم و حامیانش به کنش و اقدام فوری و مناسب بپردازند تا بیش از این جهان به نظاره جنایت‌های بیشتر از سمت رژیم‌صهیونیستی ننشیند. اما هیهات که ما سر تسلیم در برابر تجاوز متجاوز فرود آوریم که مرگ برای ما از این ذلت شایسته‌تر است و به جهانیان اعلام می‌نماییم که در این مجال در طرف درست تاریخ بایستید که سرنوشت کودک کش چیزی جز نابودی نخواهد بود. به راستی که در سرانجام و پایان این غائله، فتح از آن مظلوم خواهد بود و یک جهان غرق شدن فرعونیان را به نظاره خواهند نشست که این وعده خداوند یکتاست. خدایی که می‌میراند و زنده می‌کند و او بر هر چیزی تواناست.»
بدون شک این نامه و این جمله‌ها، نه نوشته‌هایی از یک بیانیه رسمی، بلکه فریاد‌هایی از دل کودکان و نوجوانانی است که به جای گذران اوقات فراغت در تعطیلات تابستانه‌شان، آشکار کردن چهره واقعی رژیم صهیونیستی را انتخاب کردند. آنها که امروز در صف اول مبارزه با ظلم ایستاده‌اند، همه تلاششان را برای همراهی با مدافعان وطن به کار گرفته‌اند.
آرمان بزرگ، گام‌های استوار
سال‌ها قبل (در دهه ۸۰)، زمانی که رژیم غاصب تصمیم به شخم زدن خاک لبنان گرفته بود، جنبش بین‌المللی دانش‌آموزان ضدصهیونیسم به همت اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش‌آموزان آغاز به کار کرد. آن روز کسی تصورش را نمی‌کرد که این انجمن، روزی در حمایت از دانش‌آموزان ایران، آستین بالا بزند و تجاوز‌های وحشیانه اسرائیل را بار دیگر به دنیا گوشزد کند.
حال این تشکل دانش‌آموزی با احیای «جنبش بین‌المللی دانش‌آموزان ضدصهیونیسم» در چارچوب مأموریت‌های جریان‌سازی و نیروسازی خود، فعالیت رسمی جنبش بین‌المللی را با شعار محوری «جهان بدون صهیونیسم» آغاز کرده؛ جنبشی که به الگویی برای سایر ملت‌ها تبدیل شده و با هدف روشنگری، تربیت افسران جوان جبهه حق و دفاع از حقیقت، راهبرد‌های متنوعی را دنبال می‌کند؛ از تولید محتوا در فضای مجازی و مبارزه با جنگ شناختی گرفته تا فعالیت‌های میدانی در مدارس و شهرها. هدف اصلی آن نیز جهانی بدون صهیونیسم و افشای چهره واقعی رژیمی است که سال‌ها زیر نقاب مظلوم‌نمایی، خون ریخته و حقیقت را دفن کرده.
پرواضح است که این جنبش نه یک واکنش لحظه‌ای که یک حرکت تمدنی است؛ حرکتی از جانب نوجوانانی که با هوشمندی، شور، ایمان و اراده می‌خواهند سرنوشت ملت‌ها را با آگاهی تغییر دهند و امروز، نه‌تنها مخاطب تاریخ، بلکه نویسنده آن هستند.
