جوان آنلاین: فیلم «در آغوش درخت» به کارگردانی «جواد خواجه‌پاشا» و به‌همت سازمان سینمایی سوره روانه اکران آنلاین شده است. این فیلم که نماینده ایران در جشنواره اسکار ۲۰۲۵ بود، یکی از آثار درخشان سینمای ایران است که به طور ویژه به مسئله خانواده، روابط میان اعضای آن و پیچیدگی‌های انسانی می‌پردازد. در این اثر، خانواده به عنوان هسته‌ای از روابط عاطفی و اجتماعی بررسی می‌شود که هر کدام از اعضای آن با چالش‌ها و بحران‌های فردی و جمعی خود مواجهند. این فیلم با استفاده از داستانی دراماتیک و شخصیت‌پردازی‌های عمیق، بازنمایی جدیدی از خانواده به نمایش می‌گذارد که جنبه‌های مثبت و منفی آن را به شکلی پیچیده و واقع‌گرایانه نشان می‌دهد.
در «در آغوش درخت»، خانواده به عنوان یک نهاد به نظر می‌رسد که همزمان می‌تواند فضایی برای حمایت و محبت باشد و هم جایی برای تنش و نارضایتی. این تضاد، یکی از ویژگی‌های برجسته فیلم است. در این فیلم، اعضای خانواده به‌ویژه مادر و پدر که نقش‌های سنتی‌تری در خانواده دارند، با فشار‌های روانی و عاطفی مواجهند که روابط آنها را دچار اختلال می‌کند. در عین حال، این اختلالات در روابط می‌تواند بر شخصیت و رفتار فرزندان تأثیرگذار باشد. در واقع، این فیلم با نگاه به چالش‌ها و فشار‌هایی که خانواده‌ها در دنیای معاصر با آن روبه‌رو هستند، نشان می‌دهد حتی روابط عاطفی عمیق نیز ممکن است تحت تأثیر فشار‌های بیرونی و درونی قرار گیرند.
یکی از مهم‌ترین ارکان این فیلم، شخصیت مادر است که نقشی محوری در فرایند نگهداری و مراقبت از خانواده دارد. مادر در این فیلم همزمان با نقشی محافظتی و مراقبتی، با احساسات گوناگونی نظیر استرس، فشاری از بیرون و حتی نارضایتی درونی دست و پنجه نرم می‌کند. این تصویر از مادر که به دور از ایده‌آل‌های رمانتیک و ملایم از آن در بسیاری از فیلم‌ها و داستان‌ها دیده می‌شود، نشان‌دهنده واقعیت پیچیده نقش مادرانه است. در «در آغوش درخت»، مادر نه تنها مسئولیت‌های عاطفی و روانی خانواده را بر دوش دارد، بلکه خودش نیز نیازمند حمایت و درک از طرف سایر اعضای خانواده است. در مقابل مادر، پدر در این فیلم به عنوان فردی معرفی می‌شود که در تلاش برای رسیدن به جایگاه مورد نظر خود در خانواده و جامعه است. در حالی که مادر بیشتر درگیر مسائل عاطفی و ارتباطی با دیگر اعضای خانواده است، پدر بیشتر روی بُعد اقتصادی و اجتماعی زندگی خانواده تمرکز دارد. این تضاد در اولویت‌ها باعث می‌شود تا روابط پدر با همسر و فرزندانش تحت تأثیر قرار گیرد و بحران‌های هویتی به تدریج در شخصیت او شکل بگیرد. پدر در این فیلم به نوعی نماینده چالش‌های هویتی و اجتماعی است که بسیاری از مردان در زندگی روزمره با آنها مواجهند. فرزندان در «در آغوش درخت» به‌عنوان موجوداتی حساس و در حال رشد، در مرکز این تضاد‌ها و بحران‌ها قرار دارند. این فیلم با نمایش فرزندان که همزمان از بحران‌های خانوادگی تأثیر می‌پذیرند، نشان می‌دهد چگونه محیط خانواده می‌تواند بر شکل‌گیری هویت فردی و عاطفی آنها تأثیر بگذارد. روابط فرزندان با والدین که ابتدا ممکن است پیچیده و مملو از تنش باشد، در طول داستان به تدریج به سمت درک و پذیرش تغییر می‌کند. فیلم در آغوش درخت به شدت بر تأثیر محیط طبیعی و نماد‌های آن در زندگی خانواده تأکید دارد. درخت به عنوان نمادی از رشد و پایداری در فیلم ظاهر می‌شود و خانواده نیز در این زمینه در حال رشد و تغییر است، اما در عین حال، همان‌طور که درخت ممکن است تحت تأثیر شرایط محیطی قرار گیرد، خانواده نیز با چالش‌های مختلف دست و پنجه نرم می‌کند و باید برای بقا و رشد خود با این شرایط سازگار شود.
در نهایت، فیلم در آغوش درخت بازنمایی پیچیده‌ای از خانواده ارائه می‌دهد که در آن عشق و تعارض، حمایت و بی‌توجهی، امنیت و بحران به طور همزمان وجود دارند. این فیلم با برجسته‌کردن چالش‌ها و زیبایی‌های روابط خانوادگی نشان می‌دهد هیچ خانواده‌ای به طور کامل بدون دردسر و بحران نیست، بلکه هر خانواده‌ای با مشکلات و موانع خاص خود روبه‌روست که بر اساس نحوه مواجهه با آنها می‌تواند یا شکوفا شود یا از هم بپاشد.
تصویر زنان بدحجاب رو منتشر نکنید. 
