جوان آنلاین: کانال تلگرامی اندیشکده راهبردی تبیین نوشت:
ابعاد پیدا و پنهان رویکرد جدید انگلستان به آسیای مرکزی
در تاریخ ۲۲ آوریل «دیوید کامرون» وزیر امور خارجۀ بریتانیا یک سفر منطقه‌ای به آسیای مرکزی و مغولستان را آغاز کرد. این سفر در بسیاری از منابع به‌عنوان چارچوب ۵+۱ انگلستان و آسیای مرکزی تعبیر شد. سفر کامرون به آسیای مرکزی از این جهت حائز اهمیت است که این اولین سفر وزیر خارجۀ بریتانیا به کشورهای تاجیکستان، قرقیزستان و ترکمنستان پس از استقلال این کشور‌ها است.
همچنین در ازبکستان نیز برای بیش از دو دهه از سال ۱۹۹۷ چنین بازدیدی انجام نگرفته بود. از این حیث می‌توان این سفر منطقه‌ای را حائز پیام‌هایی مهم و یک سطح جدید در نگاه بریتانیا به آسیای مرکزی در نظر گرفت.
حضور پررنگ‌تر بریتانیا در آسیای مرکزی وضعیت مطلوبی برای جمهوری اسلامی ایران محسوب نمی‌شود، زیرا به واسطۀ این حضور، موقعیت بازیگران غربی در این منطقه تقویت خواهد شد و اتفاقا در قبال روسیه، چین و ایران ابعاد تهاجمی‌تری می‌گیرد. فعالیت‌های گستردۀ نهاد‌های امنیتی و اطلاعاتی بریتانیا به‌وضوح پیچیده‌تر از سایر بازیگران اروپایی بوده و می‌تواند در این چارچوب منافعی از ایران را نیز هدف‌گذاری کند.
از طرف دیگر این رفتار می‌تواند بستر‌های ثبات در آسیای مرکزی را که در طول سه دهه پس از فروپاشی شوروی بر محور‌های خاصی استوار بود، متزلزل کند و تخصص تاریخی بریتانیا در این حوزه نگرانی‌های جدی را ایجاد می‌کند. برونداد چنین وضعیتی پیچیدگی بیشتر رفتار‌های موازنه‌ای جمهوری اسلامی ایران در قبال آسیای مرکزی را ایجاب می‌کند.
چنین رفتاری در وهلۀ نخست مستلزم توسعۀ عرصه‌های کارکردی و سپس نگاه راهبردی به این منطقه است. عدم وجود نگاه راهبردی و یا عدم تخصیص منابع لازم به آن و یا عدم تطبیق رفتار‌های استراتژیک با نگاه راهبردی عواملی هستند که می‌توانند هزینه‌های ایران را در آسیای مرکزی در آینده افزایش دهند.
