این فوبیا شما را متوقف خواهد کرد؛ تصمیم هراسی

 جوان آنلاین: مجتبی لشکربلوکی در کانال شخصی خود نوشت: مدت‌هاست تصمیم به تعویض و ارتقای ماشینم دارم، اما باید چند میلیون تومان پول روی قیمت ماشین فعلی بگذارم تا ماشینی که بهتر است خریداری کنم. نه می‌توانم این تصمیم را فراموش کنم و نه جرئت دارم که به صورت قطعی تصمیم بگیرم. به سراغ راه‌حل دیگری می‌روم: «فعلاً ضبط ماشین رو عوض می‌کنم. شاید بتوان با همین ضبط جدید تا مدتی همین ماشین را تحمل کرد.» مدت‌هاست می‌دانم که این شیوه پرداخت یارانه‌ها اشتباه است، اما نه جرئت دارم که آن را تغییر دهم و نه می‌توانم آن را به همین شیوه ادامه دهم، بنابراین فعلاً ادامه می‌دهم تا ببینم چه می‌شود. 
ما از فوبیا (ترس‌های بی‌دلیل) زیاد شنیده‌ایم. فوبیای حشرات، فوبیای تاریکی یا ارتفاع. فوبیای تنهایی و سکوت، اما شاید هیچ‌یک از آن‌ها به اندازه ترس از تصمیم‌گیری بر زندگی ما سایه نینداخته باشد. ترس از تصمیم‌گیری به حدی جدی است که برای آن یک نام اختصاصی هم در نظر گرفته شده است: Decidophobia. (تصمیم هراسی)
 تحلیل راهبردی: 
تأثیر مخرب این فوبیا بر زندگی شخصی/ اداره سازمان/ کشورداری چیست؟ اصلاً نشانه‌های این بیماری چیست؟
۱. فوبیای تصمیم‌گیری، باعث می‌شود ما جرئت انتخاب یک گزینه را از میان گزینه‌های موجود نداشته باشیم. این در حالی است که در بسیاری از موارد، گزینه درست را می‌توانیم به سادگی از میان گزینه‌های پیش رو تشخیص دهیم. 
۲. فرار از تصمیم‌های بزرگ به تصمیم‌های کوچک، یکی از هنر‌های ما برای پنهان کردن ترس از تصمیم‌گیری است. پیتر سنگه استاد دانشگاه ام. آی. تی می‌گوید: با تقسیم یک گاو به دو قسمت، دو گوساله نخواهیم داشت، بلکه یک گاو مرده خواهیم داشت، ما با خرد کردن یک تصمیم به تصمیم‌های کوچک‌تر، عملاً اصل آن تصمیم را کنار گذاشته و سرگرم انتخاب‌های دیگری شده‌ایم. 
۳. تعویق تصمیمات استراتژیک فعلاً اولویت من نیست: می‌دانیم که دیر یا زود باید راجع به ماندن یا رفتن از این سازمان تصمیم بگیریم، اما به‌دلیل ترس از گرفتن این تصمیم، می‌گوییم: «فعلاً مشغول درس خواندن هستم. بگذار لیسانسم را بگیرم. بعداً به این مسئله فکر می‌کنم. الان اولویت من تغییر محل کار نیست. اولویت دانشگاه است.»
ما عموماً فراموش می‌کنیم که تصمیم نگرفتن، خود یک تصمیم است. کسی که تصمیم می‌گیرد فردا در مورد استعفا فکر کند، تصمیم گرفته است که امروز استعفا ندهد. دلیل اینکه بسیاری از ما مشورت می‌گیریم، ندانستن پاسخ نیست، بلکه ترسیدن از پذیرش پاسخی است که در ذهن داریم. 
 تجویز راهبردی: 
۱. برای تصمیمات خود ضرب‌الاجل زمانی تعریف کنید. 
۲. با افرادی که دل و جرئت بیشتری دارند همراه شوید. 
۳. زمانی که تصمیمات را در ضرب‌الاجل تعیین شده می‌گیرید به خودتان جایزه دهید. مثلاً یک شیر موز یا دیدن یک فیلم با ارزش!