از کشور کانادا همواره به عنوان سرزمینی برای تحقق رویا‌ها یاد شده است، اما سیاست‌های چپ گرای نخست وزیر لیبرال این کشور جاستین ترودو تصویر زیبایی که از کانادا در نظر مردم جهان نقش بسته بود را بکلی زدوده است.
این روز‌ها رسانه‌های کانادا ویترین نمایش زندگی مردم کشوری است که حتی اگر جزو دسته خوشبخت‌تر‌هایی باشند که یک کار تمام وقت دارند، برای پرداخت همزمان اجاره بهای مسکن خود و تهیه غذا دچار مشکلات جدی شده اند.
گزارش ضمیمه این خبر یک گزارش نادر نیست. رسانه‌های کانادا مملو است از گزارش‌های مشابهی که نشان می‌دهد از یک سو کمر صاحبان مسکن در زیر فشار سنگین بهره‌های وام مسکن در حال خورد شدن است و از سوی دیگر افزایش بیش از ۲ برابر بهای اجاره مسکن تعداد هر چه بیشتری را در آستانه انتخاب میان خرید غذا و یا پرداخت اجاره بها قرار داده است.
کانادا همزمان یکی از مقروض‌ترین کشور‌های جهان غرب در زمینه وام مسکن بشمار می‌رود و از «حباب مسکن» این کشور به عنوان یک «بمب ساعتی» یاد می‌شود که هر زمان می‌تواند منفجر شود.
یکی از شبکه‌های خبری کانادا مصاحبه‌ای با یک زن میانسال کانادایی به نام «تری اسمیت-فریسر» صورت داده است که از ۲۵ سال قبل به صورت تمام وقت به عنوان سی تی آنژیوگراف در بیمارستانی مشغول به کار است.
این زن به این شبکه تلویزیونی می‌گوید که سال گذشته بدنبال افزایش بیش از ۲ برابر اجاره بهای آپارتمان محل زندگی اش تصمیم گرفت که خانه اجاره‌ای اش را پس داده و به اتوموبیل خود نقل مکان کند. وی می‌گوید وقتی تمامی تلاش هایش برای یافتن آپارتمانی که بتواند قدرت مالی پرداخت اجاره اش را داشته باشد به شکست انجامید به عنوان تنها راه باقی مانده به اتوموبیل خود نقل مکان کرده است. وی به مجری برنامه می‌گوید که متوسط اجاره یک واحد مسکونی کوچک برای یک فرد مجرد ۱۸۰۰ دلار در ماه بوده است که پرداخت آن از قدرت او خارج است.
آمار و بررسی‌ها نشان می‌دهد که تنها در استان اونتاریو ۶۰ درصد از اجاره نشینان مجبور به حذف خرید مایحتاج غذایی خود شده اند تا امکان پرداخت اجاره بهای خود را داشته باشند.
این زن حتی ساکن بزرگترین شهر‌های کانادا نیست بلکه در شهر بندری «هلیفکس» مرکز استان «نووا-اسکوشیا» زندگی می‌کند که با ۴۴۰ هزار جمعیت خود کوچکتر از بندر گوتنبورگ سوئد است. وضعیت در کلان شهر‌های میلیونی کانادا از این نیز فاجعه بار‌تر است.
مجری برنامه از این زن که بیش از یک سال است در اتوموبیل خود زندگی می‌کند می‌پرسد که بزرگترین مشکلش الان چیست و وی پاسخ می‌دهد:
- پیدا کردن جای پارک برای اتوموبیلم، چون اگر اتوموبیلم را در یک کمپینگ پارک کنم هزینه اش از اجاره ماهانه آپارتمان‌ها هم بیشتر می‌شود.
مجری برنامه می‌پرسد آیا هرگز تصورش را هم میکردی که به چنین وضعیتی گرفتار شوی و «تری» پاسخ می‌دهد:
- هرگز تصور نمی‌کردم که در چنین سنی و با وجود کار تمام وقت مجبور شوم در فصل زمستان در یک اتوموبیل زندگی کنم.
پرسش دیگر مجری برنامه از «تری» این است که آیا امیدی داری که زمانی دوباره یک آپارتمان برای زندگی داشته باشی و وی پاسخ می‌دهد:
- در حال حاضر و با توجه به وضعیت فعلی کانادا و این که تمامی حقوقم را باید برای اجاره آپارتمان پرداخت کنم تصور نمی‌کنم چنین اتفاقی روی دهد.
در بخش دوم فیلم ضمیمه این خبر گزارشگر یک شبکه تلویزیونی دیگر کانادا با استناد به نتیجه یک بررسی که جدیدا منتشر شده بیان می‌دارد که بهای مواد غذایی در کانادا به حدی رسیده که بسیاری از افراد دارای کار تمام وقت قدرت خرید غذا را ندارند و در آستانه انتخاب میان خرید غذا یا پرداخت اجاره بهای مسکن خود قرار گرفته اند. شهروندی به همین برنامه می‌گوید که با وجود «۴۰ ساعت کار در هفته امکان خرید غذای کافی وجود ندارد». این در حالی است که بیکاری نیز در کانادا به مشکل هر چه فزاینده تری تبدیل شده است.
در چنین شرایطی دولت چپ گرای جاستین ترودو در ادامه سیاست‌های مهاجرت انبوه و کنترل نشده پیشین خود، قانون جدیدی را به تصویب رسانده است که بر اساس آن هر فرد دارای ویزای کانادا می‌تواند پس از ورود به این کشور در صورت تهیه شغل در کانادا اقامت گرفته و باقی بماند. تصمیمی که وضعیت را برای صد‌ها هزار بیکار کانادایی دشوارتر خواهد کرد و کمبود و افزایش لجام گسیخته بهای اجاره مسکن را به فاجعه باز هم بزرگتری مبدل خواهد نمود. این قانون به موجی از اعتراض در شبکه‌های اجتماعی این کشور دامن زده است و همزمان سونامی اعتراضی علیه جاستین ترودو به راه انداخته است تا جایی که فیلم فریاد‌های اعتراض و حتی فحاشی‌های مرد م خشمگین در هر نقطه‌ای که او سفر می‌کند از بخش‌های جدا نشدنی سفر‌های نخست وزیر این کشور شده است.
