به گزارش جوان آنلاین به نقل از میزان، اعمال فشار و خشونت علیه مسلمانان در جامعه هند به سطوح هشدار آمیزی رسیده و می‌تواند تبعات بسیاری برای آینده این کشور به همراه داشته باشد.
به گزارش «الجزیره»، یکی از ساکنان مسلمان این کشور می‌گوید: بخشی از هند که من در آن زندگی می‌کنم در آتش درگیری قرار دارد؛ در نزدیکی دانشگاهی که من در ایالت هاریانا در آن تدریس می‌کنم، گروهی از مردم اخیرا یک مسجد را به آتش کشیدند و یک امام جماعت جوان را در یک منطقه همسایه به ضرب گلوله کشتند.
این آخرین لکه خون در بافت اجتماعی هند است که در حال حاضر از هم پاشیده است؛ اگر تاریخ راهنما باشد، این لکه‌ها برای دهه‌های آینده هند و هندی‌ها را آزار می‌دهند.
این روند از دهه‌ها پیش در جامعه هند آغاز شده است؛ شورش بمبئی پس از تخریب مسجد بابری در سال ۱۹۹۲، قتل عام گجرات در سال ۲۰۰۲، شهادت مادری در گجرات روایت می‌کند که چگونه پسر معلولش را به درخت بستند و او را کتک زدند و او برای آب گریه کرد، اما بنزین روی او ریختند، آتش بر سرش گذاشتند و مانند بمب منفجر شد.
این رویایی است که مادر قرار است آن را تحمل کند، اما این سوال وجود دارد که آیا قاتلان او آن را به خاطر دارند؟ آیا آن‌ها از آن عذاب می‌کشند؟
در هند، می‌توان شاهد مسموم شدن سریع ذهن جمعی با تبلیغاتی بود که «شکوه باستانی هندو‌ها از سوی حاکمان مسلمان خدشه دار شده است»؛ این ظهور هند معاصر به وسیله مسلمانان مهار می‌شود - که مقصر همه چیز از جمعیت زیاد کشور و گسترش ویروس کرونا گرفته تا اقدامات ضد زنان و حتی تورم هستند- از لغو بورسیه‌های تحصیلی برای مسلمانان گرفته تا اصلاحیه‌های قانون شهروندی که علیه پناهجویان مسلمان تبعیض‌آمیز است، حزب حاکم برای دامن زدن به تفرقه سنگ تمام می‌گذارد.
خشونت‌های دوره‌ای و لینچ، مانند هاریانا در این هفته، به سوق دادن مسلمانان بیشتر و بیشتر به حاشیه کمک می‌کند.
سازمان‌های زنان مسلمان که با هدف برابری خانگی کار می‌کنند، جوانان مسلمانی که سعی می‌کنند شیوه‌ای از زندگی لیبرال را به دور از نگاه جامعه اتخاذ کنند، و کودکانی که برای تحصیل و تحرک اقتصادی تلاش می‌کنند، همگی به حاشیه رانده می‌شوند.
سپس آن‌ها مجبور می‌شوند به عنوان مسلمانی زندگی کنند که از سوی دیگران تعریف می‌شود – راستگرایان افراطی هندو‌ها تعیین می‌کنند که یک مسلمان چگونه باید در هند رفتار کند، متعصبان از هر دو طرف بر سر آن بحث می‌کنند، بر سر آن جنگ می‌کنند.
یک امام جماعت در مسجدی با ضربات چاقو و گلوله کشته شد و سپس در آتش سوخت، یک پزشک جوان در حال رفتن به خانه از سوی یک گروه مسلح هدف قرار گرفت که او را کتک زدند و مورد آزار و اذیت قرار دادند، یک افسر راه‌آهن که سوار قطار می‌شد، واگن‌ها را به سمت اهدافش حرکت داد و سه مرد را به ضرب گلوله کشت؛ حوادثی که همه در این هفته در هند اتفاق افتاد، ظاهراً بی ارتباط بودند، اما قربانیان با یک عامل مشترک متحد شدند: همه آن‌ها مسلمان بودند.
از زمانی که حزب هندو بهاراتیا جاناتا (BJP) به ریاست نارندرا مودی، نخست وزیر هند، در سال ۲۰۱۴ به قدرت رسید، حوادث خشونت فرقه‌ای که اقلیت مسلمان را که حدود ۱۴ درصد از جمعیت را تشکیل می‌دهند، هدف قرار داده است، به طور فزاینده‌ای متداول شده است.
گروه‌های راست‌گرای تندرو هندو، که تحت رژیم مودی جسور شده‌اند، آزار و اذیت و قتل مسلمانان را انجام داده‌اند و تعداد فزاینده‌ای از راهپیمایی‌ها و تجمعات را با سخنان نفرت‌انگیز ضد مسلمانان و دعوت‌های نسل‌کشی برگزار کرده‌اند.
در ایالت‌های تحت کنترل BJP، مسلمانان به عنوان «مزاحمین» توصیف شده‌اند، با سیاست‌های تبعیض آمیز مواجه شده‌اند و خانه‌هایشان تخریب شده است.
با این حال، در حالی که هند به سمت انتخاباتی در سال آینده پیش می‌رود که انتظار می‌رود مودی برای سومین دوره خود پیروز شود، بسیاری بیم دارند که چنین شعله‌ور شدن خشونت‌ها همچنان بدتر شود، زیرا پیگیری پیروزی‌های انتخاباتی جامعه را بیشتر در خطوط مذهبی متلاشی می‌کند و مودی تاکنون در مورد رویداد‌های این هفته سکوت کرده است.
