پلیس راهور تهران با هشدار به رانندگانی که پلاک خودروهایشان را مخدوش می‌کنند، اعلام کرده است مخدوش کردن و دستکاری ارقام پلاک جرم است و مجازات شش ماه تا یک سال زندان برای مرتکبان پیش‌بینی شده است. هشدار پلیس را می‌توان به عنوان عنصری بازدارنده برای متخلفان در نظر گرفت که به آن‌ها یادآوری می‌کند عمل متخلفانه‌شان می‌تواند عملی مجرمانه تلقی شود و مجازات حبس برایشان به دنبال داشته باشد، اما اینکه این هشدار پلیس تا چه میزان می‌تواند روی رفتار متخلفان و مجرمان تأثیرگذار باشد به عملکرد مستمر پلیس در این حوزه و میزان فرهنگ‌سازی رسانه‌ای برای آگاهی‌سازی عمومی بستگی دارد.
مخدوش کردن پلاک در تهران و شهر‌های بزرگ بیشتر برای فرار از دوربین‌های طرح ترافیک صورت می‌گیرد. عمده متخلفان در نقاطی که دوربین‌های مورد نظر نصب شده است پلاک خودروهایشان را به وسیله پارچه، برف شادی یا هر وسیله دیگری مخدوش می‌کنند و چند متر آن طرف‌تر آثار آن را برطرف و به مسیرشان ادامه می‌دهند. رفتار این دسته از رانندگان را نمی‌توان عملی مجرمانه تلقی کرد، چراکه تغییری در ارقام پلاک صورت نمی‌گیرد و صرفاً برای فرار از جریمه دست به تخلف می‌زنند. پلیس برای شناسایی این دسته از متخلفان به صورت رندومی عمل می‌کند، به این صورت که با کمین در نقطه‌ای کور، متخلفان را به دام می‌اندازد و آن‌ها را جریمه می‌کند. فرد متخلف هم بعد از پرداخت قبض جریمه، آنگونه که مرسوم است دوباره به همان شیوه عمل می‌کند و با پوشاندن پلاک خودرویش از کنار دوربین عبور می‌کند. روشن است که مجازات‌های در نظر گرفته شده و برخورد‌های پلیس در این حوزه نتوانسته زنجیره تخلف‌ها را قطع کند. یکی از دلایل مهم آن هم می‌تواند ساده‌انگاری جریمه باشد، به این مضمون که فرد متخلف با این ذهنیت که در بدترین حالت با پرداخت جریمه می‌تواند دوباره مرتکب همان تخلف شود، ترسی از تکرار تخلف ندارد تا جایی که این موضوع به ذهنتی فراگیر تبدیل شده است.
در مورد مجرمانه شدن عمل رانندگان، اما برخورد قاطع با مرتکبان مطالبه‌ای عمومی است. مثلاً راننده‌ای که در بندرعباس رانندگی می‌کند با دستکاری اعداد پلاک، مرتکب تخلف یا جرم می‌شود و پلیس با بررسی شماره پلاک مورد نظر راننده‌ای را که ساکن شهر دیگری است تحت تعقیب قرار می‌دهد. افرادی که مرتکب چنین عملی می‌شوند مالک خودرو هستند که یا نیتی مجرمانه دارند یا برای فرار از جریمه مرتکب عمل مجرمانه می‌شوند؛ بنابراین از آنجا که رفتار آن‌ها افراد بی‌گناه دیگری را درگیر عملی مجرمانه می‌کند قانون باید در برخورد با این افراد قاطعیت به خرج دهد. برخورد‌های پلیس در این باره نباید منوط به اجرای طرح‌های مقطعی باشد. طرح‌ها و برخورد‌های مقطعی در این باره منجر به ساده‌انگاری رفتار‌های مجرمانه می‌شود و برخورد‌های بعدی را برای پلیس دشوار می‌کند.
