به گزارش خبرنگارجوان آنلاین ، محمدعلی ایزدخواستی در بیستوسومین نشست گپ و گفت مدیران شهرداری با رسانهها اظهار کرد: سازمان نوسازی و بهسازی در سال ۵۴ با عتباری بالغ بر 100میلیون تومان برای نخستینبار در شهر اصفهان شکل گرفت که این امر حاکی از جایگاه بالای این سازمان در افق نگاه مدیریت شهری است.
وی با بیان اینکه پس از یک دوره رکود دوباره این سازمان از دهه ۷۰ نقش پررنگی گرفت، تصریح کرد: اگر به عملکرد یک ربع قرن اخیر سازمان نگاه کنیم، در بسیاری از آثار و ابنیه تاریخی، ردی از مرمتهای تخصصی این سازمان را شاهد هستیم.
ایزد خواستی خاطرنشان کرد: این سازمان فراتر از نقش حفاظتی خود نیازمند یک الگوی توسعه است تا بتوان تا پایان دهه جاری مسیر رشد تاریخی اصفهان را هموار کرد؛ البته این امر نیازمند همفکری و مشارکت کارشناسان و متخصصان این حوزه است.
مدیرعامل سازمان نوسازی و بهسازی شهرداری اصفهان با بیان اینکه الگوی توسعه شهری بر اساس سیر تاریخی شهر از دو سال گذشته مد نظر سازمان نوسازی و بهسازی است، خاطرنشان کرد: دوران سلجوقیان نگاهی به معماری شهری آلبویه دوره پیش از خود داشتهاند، این احترام در هر دوره به معماری دوره گذشته خود، یک رویکرد در توسعه شهر اصفهان به گواه تاریخ بوده است.
وی خاطرنشان کرد: این سازمان فراتر از نقش حفاظتی خود نیازمند یک الگوی توسعه است تا بتوان تا پایان دهه جاری مسیر رشد تاریخی اصفهان را هموار کرد؛ البته این امر نیازمند همفکری و مشارکت کارشناسان و متخصصان این حوزه است.
ایزدخواستی با بیان اینکه در نگاه حفاظتی به بافتهای تاریخی، توجه به حفاظت پهنهای است، تصریح کرد: در نگاه مرمتی یک بنای شاخص مورد مرمت قرار میگیرد، اما در حفاظت پهنهای باید کل پهنه تاریخی اثر را مورد توجه قرار داد.
وی با بیان اینکه حضور انسان در پهنه تاریخی و توجه به بافت تاریخی از مؤلفههای مهم نگاه پهنهای است که میتواند منجر به ترغیب سرمایهگذاری برای احیای بافت تاریخی شود، اظهار کرد: احیای بازارهای تاریخی از سیاستهای اصلی سازمان در این دوره است که نقش مهمی در حفاظت پهنهای شهر دارد.
مدیرعامل سازمان نوسازی و بهسازی شهرداری اصفهان گفت: قوانین شهرسازی برای منزل به منزل در بافتهای تاریخی میتواند متفاوت باشد و نمیتوان با یک قانون کلی برای همه پهنههای تاریخی تصمیمگیری کرد، در این راستا روزآمد کردن و تطبیق قوانین شهرسازی از جمله اولویتها در مطالعات پهنههای تاریخ تاریخی است.