حجت الاسلام و المسلمین علی ثقفی در کانال تلگرامی خود نوشت:
با اینکه بسیاری از مردم می گفتند ایران امریکا را می برد و به مرحله بعد صعود می کند اما متاسفانه این اتفاق نیافتاد. بله ما نتیجه بازی فوتبال را از دست دادیم و از دور رقابتها خارج شدیم. اما ما نباختیم. خواهم گفت چه کسانی باختند. اما ما نباختیم چون چند ماه است که دستگاههای سیاسی نظام سلطه به همراه گروهی از مزدوران ایرانی در داخل و خارج کشور تلاش کردند ما در جام جهانی حضور پیدانکنیم اما تیم ایران در بازیها حاضر شد. تا اینجا یک - هیچ
آنها تلاش کردند بازیکنان ما در اعتراض به برخورد نظام با اغتشاش گران بازیها را تحریم کنند.اما بازیکنان تیم ملی فوتبال همگی آمدند. گزارشی نشنیدیم حتی یک نفر که از سوی مربی تیم انتخاب شده بود از تیم ملی کناره گیری کند.پس دو- هیچ
سپس از بازیکنان خواستند سرود ملی ایران را نخوانند هر چند در بازی اول این اتفاق افتاد اما در دو بازی بعد تا آنجا که تلویزیون نشان داد همه بازیکنان این سرود را خواندند. تا اینجا سه هیچ
بعد از این گفتند اگر گل زدید حداقل شادی نکنید! در بازی ولز آن شادی عجیب از بازیکنان مشاهده شد. رفتارهایی که در میادین فوتبال کم سابقه بوده است. در بازی با ولز همه ی شبکه های معاند عزا گرفته بودند و معلوم بود آنها گل خورده اند. برخی که می خواستند این گل را آفساید اعلام کنند و گفتند بازیکنان واقعا شادی نکردند بلکه آدرنالین بدنشان بالا رفته بود! اینهم یک گل دیگر.
دشمن روی جوانان فوتبالیست طمع کرده بود و بسیار هم به آنها فشار آورد. باید توجه کنیم این جوانان بدون آگاهی های سیاسی لازم و بدون تربیت درست در فضای فرهنگی و اجتماعی جامعه ای رشد کردند که از طرف متولیان فرهنگ و سیاست غفلت و قصور و تقصیر شکل گرفت و جوان بی پناه را در آغوش مسموم فضای بی در و دروازه فضای مجازی رها کرد. از این جوان چه انتظاری می توان داشت؟
جوانان فوتبال ملی ما در برابر همه ی این هجوم ها مقاومت کردند تا خود را به جام جهانی رساندند و هر چند در مواردی هم خطا کردند که قابل اغماض است. به نظر بنده بعد از نتیجه سنگین بازی با انگلیس این جوانان احساس تحقیر کردند و در دو بازی بعدی چهره ای از یک جوان غیرت ورز ایرانی و مسلمان را از خود بجا گذاشتند. سجده شکر بعضی بازیکنان ما در بازی ولز از نظر بسیاری از دوربینها پنهان ماند.
حضور فوتبالیست‌های ما در جام جهانی و رفتار قابل قبول و ستودنی شان در دو بازی آخر یک پیروزی برای کشور بود. فوتبال فوتبال است. نتیجه فنی آن اهمیت ثانوی دارد. صدا و سیما هم نباید در هنگام پیروزی های فوتبالی آنچان بر طبل شادی بکوبد تا عدم نتیجه گیری فنی تبدیل به عزای ملی گردد. مهم پیامهای فوتبال است. تا کنون دستگاه تبلیغاتی نظام سلطه پیامهای فوتبال را غیر سیاسی و فقط صلح آمیز معرفی می کردند. آنها نشان دادند در ذات فوتبال سیاست نهفته است. تلاش ناکامشان برای حذف فوتبال ایران بدلایل سیاسی و فشار سیاسی بی حد بر بازیکنان ما این را اثبات کرد
اما انقلاب اسلامی ایران همواره تهدیدهای سیاسی را هم به فرصتها تبدیل کرده است. دشمن می خواست انقلاب اسلامی را با اقشاری از جوانان خودمان در فوتبال تهدید کند. اما همان جوانان در مقابل اراده دشمن ایستاده و دقیقا عکس آن را عمل کردند. از این روست که می گویم ما نباختیم بلکه یک بار دیگر شکست و باخت سنگینی را نصیب نظام استکبار و عوامل و مزدوران و خود فروختگان ایرانی در خارج و داخل کردیم . این پیروزی را تبریک می گوییم و از این جهت بر این جوانان درود می فرستیم
