دکتر محمدرضا اخضریان، استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران، در کانال تلگرامی خود با استناد به خبری از «یورونیوز» در خصوص برنده جایزه نوبل اقتصاد امسال نوشت: دیوید کارد که نیمی از جایزه ۹۶۰ هزار یورویی نوبل اقتصاد در سال ۲۰۲۱ را از آن خود کرد، متولد ۱۹۵۶ در کاناداست و در حال حاضر استاد دانشگاه برکلی کالیفرنیا در امریکاست. آقای کارد به دلیل تحقیقاتش در زمینه اقتصاد کار و آثار متقابل متغیرهایی همچون حداقل دستمزد، مهاجرت و تحصیلات در بازار کار، در فهرست سه نفره برندگان نوبل ۲۰۲۱ شناخته شده است.
او در گفتوگویش در سال ۲۰۱۰ با سیمون بومِیکر، در پاسخ به این سؤال که چگونه جذب رشته اقتصاد شده، توضیح داده که در زمانی که دانشجوی دوره کارشناسی فیزیک بوده، دوستی داشته که درک مفهوم «کشش تقاضا» در درس اقتصاد برای او بسیار دشوار بوده و او با هدف کمک به دوستش شروع به خواندن کتاب درسی اقتصاد کرده که از قضا برایش بسیار جذاب بوده است.
استاد دانشگاه برکلی یادآور شده است به دلیل اینکه در خانوادهای کشاورز بزرگ شده بوده، مطالعه پاسخ به این معما که چرا کشاورزان مدام با تکرار چرخه سال خوب و بد فروش محصول مواجهاند، بسیار برایش مفید بود. او پاسخ معما را در کمتر از یک بودن کشش تقاضای محصول میداند.
وی گفته که آن کتاب چنان به نظرم مفید آمد که طی چند روز نیمی از آن را مطالعه کردم و بعد هم پیش خودم گفتم من که احتمالاً بزرگترین فیزیکدان تاریخ بشر نمیشوم پس بهتر است بروم سراغ رشته اقتصاد.
او به این سؤال که چرا حرفه دانشگاهی در پیش گرفته است و استاد و پژوهشگر اقتصاد شده، اینگونه پاسخ داده است: «چون دوست دارم صبحها دیر از خواب بیدار شوم.»
آقای کارد همچنین گفته است ایدههای تحقیقاتی خود را بر مبنای سؤالاتی که طی سالهای طولانی در جهان وجود داشته و دارد، پرورش میدهد و همواره فهرستی شخصی از این سؤالها دارد.
برنده جایزه نوبل اقتصاد امسال، در جواب این پرسش که جاهطلبی حرفهای شما چیست؟ گفته بود: «این که در اسرع وقت بازنشسته شوم. چون من دوست ندارم به سرنوشت افرادی دچار شوم که تلاش میکنند برای همیشه آویزان کار باشند و همه هم آنها را مسخره میکنند.» او تأکید میکند: «هر کسی باید مأموریت اصلی خود را انجام دهد و سپس از صحنه بیرون برود.»
آقای کارد همچنین در مصاحبهای که با پایگاه اینترنتی شعبه فدرال بانک مرکزی امریکا انجام داده، در مورد انگیزه خود برای انتخاب گرایش اقتصاد کار به جای بازارهای مالی گفته است: «من همیشه به رفتارهای انسانی بیش از رفتار داراییهای مشتقه و اوراق بازار آتی علاقهمند بودهام.»
او در این گفتگو که در سال ۲۰۰۶ انجام داده، توضیح داده است: «بیشتر تحقیقات من بر نحوه کارکرد بازار کار در مورد افراد کم مهارت یا کم توان متمرکز شده، چون من فکر میکنم بالاخره یک نفر باید به آنها توجه کند. به نظر من بسیار مهم است که بدانیم چرا برخی افراد موفق میشوند و برخی دیگر شکست میخورند و اینکه موفقیت یا شکست آنها تا چه حدی به محیط زندگی، شرکتها و خود افراد مربوط میشود.»
البته این اقتصاددان امریکایی کانادایی تبار توضیح سادهتری نیز در مورد چرایی انتخاب گرایش اقتصاد کار داده است: «من در واقع دانشجوی رشته فیزیک بودم و پس از انجام امور مربوط به تغییر رشته کمی دیرتر از بقیه همکلاسیهایم وارد رشته اقتصاد شدم، ناچار به شرکت در کلاسهایی بودم که جای خالی داشتند و یکی از معدود کلاسهایی که در آن شرایط پیدا کردم، اقتصاد کار بود که مدرس بسیار خوبی به نام مایکل اَبوت داشت که شاگرد استاد اورلی اشنفلتر بود. اورلی هم بعدها من را به عنوان دانشجوی دکترای خود در دانشگاه پرینستون پذیرفت.»
آقای کارد با ارائه نتایج دو تحقیق تجربی خود که بر خلاف جریان مسلط بود، از دهه ۱۹۹۰ تا کنون از اساتید مطرح اقتصاد کار بوده است؛ نخست اینکه دریافت برخلاف مدلهای کلاسیک، افزایش حداقل دستمزد لزوماً بیکاری را افزایش نمیدهد و حتی پتانسیل کاهش آن را نیز دارد و دوم اینکه نشان داد که پذیرش مهاجران خارجی بیشتر لزوماً موجب کاهش اشتغال کارگران بومی یا دستمزد آنها نمیشود.
او با هدف توضیح دلیل انجام تحقیقات گسترده خود با استفاده از آزمایشهای تجربی اظهار داشته است: «اقتصاد رفتاری با آنچه که فکر میکنم برخی اقتصاد نهادگرا نامیدهاند، قرابت بیشتری دارد و این ایده که مجموعه کارهایی که مردم انجام میدهند، شاید تحت تأثیر قوانین و ... بوده به درک ما از خیلی چیزها و روابط دیگر کمک کند.»
برنده جایزه نوبل اقتصاد سال ۲۰۲۱ در بخش دیگری از این مصاحبه عنوان کرده که هدفش از انتخاب رویکرد رفتاری و تجربی در مطالعه پدیدههای اقتصادی این است که به او این امکان را میدهد که مسائل بسیار پیچیده را ساده کند.
آقای کارد ششمین اقتصاددان دانشگاه برکلی است که پس از الیور ویلیامسون (۲۰۰۹)، جورج آکرلوف (۲۰۰۱)، دانیل مک فادن (۲۰۰۰)، جان هرسانی (۱۹۹۴) و جرارد دبرو (۱۹۸۳) برنده جایزه نوبل در رشته اقتصاد شده است.