مردم شاهرود با مشکلی درگیرند که تاریخ و تمدن و محل زندگی‌شان را هدف گرفته است. شاهرود در استان سمنان، یکی از کم آب‌ترین استان‌های کشور است. تنها بخت و اقبال این شهر و تنها پشتوانه تاریخ و تمدن ۸ هزار ساله دشت شاهرود و بسطام، وجود کوهستان عظیم و سترگ شاهوار است که با ۴ هزار متر ارتفاع، ذخیره‌گاه برف و سازنده و کانون آبساز شاهرود و بسطام است. متأسفانه در سال‌های اخیر فعالیت معدن روباز با دور زدن قانون، کوهستان عظیم و ارزشمند نزدیک شاهرود را در معرض ویرانی و تخریب گسترده قرار داده است. برخلاف تمام معادنی که از چند روزنه به درون کوه نفوذ و عمق را برداشت می‌کنند، این معدن روباز، سطح بسیار زیادی را تخریب می‌کند و تمام خاک قابل رستن را نابود کرده، پوشش گیاهی را از بین می‌برد و برای ما کانونی از ریزگرد و فلزات سنگین و آلاینده‌های خطرناک و نیز نابودی ذخیره‌گاه آبمان را بر جای خواهد گذاشت.
شیب‌های تندی که وقتی پوشش گیاهی خود را از دست می‌دهد، برای شهر‌ها و روستا‌های اطراف و پایین دست، تنها سیلاب به ارمغان خواهد آورد و آب‌هایی که در آینده آلوده خواهد شد. مردم شاهرود تلاش بسیار زیادی را طی سالیان گذشته به انجام رسانده‌اند. این تلاش آنقدر همه گیر شده که در قدم‌های نهایی آن، امام جمعه شاهرود و بسطام، شورای شهر شاهرود و شورای بسطام و همچنین نماینده شهر‌های شاهرود و میامی و فرماندار شهرستان به طور جدی وارد کار شدند و رسماً و با صراحت مخالفت خود را با ادامه کار این معدن اعلام کردند. در تلاش‌های بسیار جدی و طولانی که انجام شد، بالاخره در سال ۱۳۹۸ حکم تعطیلی موقت این معدن صادر و مقرر شد دست‌کم تا زمانی که «شرکت بوکسیت تاش» به ۱۴ تعهد زیست محیطی خود عمل نکند هیچ اجازه‌ای برای بازگشایی به او داده نشود و حتی پس از عمل به تعهدات نیز ابتدا باید اقدامات آن‌ها بررسی شود و سپس تصمیم‌گیری صورت پذیرد، اما حالا با وجودی که تمام کارشناسان ذیربط و نهاد‌های مرتبط اعلام کرده‌اند تاکنون «معدن بوکسیت تاش» هیچ یک از اقداماتی را که باید، انجام نداده است زمزمه‌هایی شنیده می‌شود که معدنکاوان به دنبال بازگشایی این معدن هستند. امیدوارم مسئولان کشور برای حل این موضوع، فکری کنند و اجازه ندهند برخی که هیچ ارزشی برای شهر و منطقه خود قائل نشده‌اند به سادگی و دور از چشم نهاد‌های نظارتی، قانون شکنی کرده و بحران‌های زیستی بیشتری را برای شاهرود و منطقه به بار آورند. مردم شاهرود هم‌قسم شده‌اند که با اتحاد خود، هرگز اجازه بازگشایی این معدن را ندهند و ما امیدواریم این مسئولان با درایت و عقلانیت، خودشان چنین مجوز نامبارکی را به معدنکاوان ندهند.
امیرحسین ولیان
دبیر تشکل‌های زیست محیطی شاهرود
مردم شاهرود با مشکلی درگیرند که تاریخ و تمدن و محل زندگی‌شان را هدف گرفته است. شاهرود در استان سمنان، یکی از کم آب‌ترین استان‌های کشور است. تنها بخت و اقبال این شهر و تنها پشتوانه تاریخ و تمدن ۸ هزار ساله دشت شاهرود و بسطام، وجود کوهستان عظیم و سترگ شاهوار است که با ۴ هزار متر ارتفاع، ذخیره‌گاه برف و سازنده و کانون آبساز شاهرود و بسطام است. متأسفانه در سال‌های اخیر فعالیت معدن روباز با دور زدن قانون، کوهستان عظیم و ارزشمند نزدیک شاهرود را در معرض ویرانی و تخریب گسترده قرار داده است. برخلاف تمام معادنی که از چند روزنه به درون کوه نفوذ و عمق را برداشت می‌کنند، این معدن روباز، سطح بسیار زیادی را تخریب می‌کند و تمام خاک قابل رستن را نابود کرده، پوشش گیاهی را از بین می‌برد و برای ما کانونی از ریزگرد و فلزات سنگین و آلاینده‌های خطرناک و نیز نابودی ذخیره‌گاه آبمان را بر جای خواهد گذاشت.
شیب‌های تندی که وقتی پوشش گیاهی خود را از دست می‌دهد، برای شهر‌ها و روستا‌های اطراف و پایین دست، تنها سیلاب به ارمغان خواهد آورد و آب‌هایی که در آینده آلوده خواهد شد. مردم شاهرود تلاش بسیار زیادی را طی سالیان گذشته به انجام رسانده‌اند. این تلاش آنقدر همه گیر شده که در قدم‌های نهایی آن، امام جمعه شاهرود و بسطام، شورای شهر شاهرود و شورای بسطام و همچنین نماینده شهر‌های شاهرود و میامی و فرماندار شهرستان به طور جدی وارد کار شدند و رسماً و با صراحت مخالفت خود را با ادامه کار این معدن اعلام کردند. در تلاش‌های بسیار جدی و طولانی که انجام شد، بالاخره در سال ۱۳۹۸ حکم تعطیلی موقت این معدن صادر و مقرر شد دست‌کم تا زمانی که «شرکت بوکسیت تاش» به ۱۴ تعهد زیست محیطی خود عمل نکند هیچ اجازه‌ای برای بازگشایی به او داده نشود و حتی پس از عمل به تعهدات نیز ابتدا باید اقدامات آن‌ها بررسی شود و سپس تصمیم‌گیری صورت پذیرد، اما حالا با وجودی که تمام کارشناسان ذیربط و نهاد‌های مرتبط اعلام کرده‌اند تاکنون «معدن بوکسیت تاش» هیچ یک از اقداماتی را که باید، انجام نداده است زمزمه‌هایی شنیده می‌شود که معدنکاوان به دنبال بازگشایی این معدن هستند. امیدوارم مسئولان کشور برای حل این موضوع، فکری کنند و اجازه ندهند برخی که هیچ ارزشی برای شهر و منطقه خود قائل نشده‌اند به سادگی و دور از چشم نهاد‌های نظارتی، قانون شکنی کرده و بحران‌های زیستی بیشتری را برای شاهرود و منطقه به بار آورند. مردم شاهرود هم‌قسم شده‌اند که با اتحاد خود، هرگز اجازه بازگشایی این معدن را ندهند و ما امیدواریم این مسئولان با درایت و عقلانیت، خودشان چنین مجوز نامبارکی را به معدنکاوان ندهند.
امیرحسین ولیان
دبیر تشکل‌های زیست محیطی شاهرود
