کد خبر: 1045671
تعداد نظرات: ۲ نظر
تاریخ انتشار: ۰۷ ارديبهشت ۱۴۰۰ - ۲۲:۵۱
عباس حاجی نجاری
حال و هوای ماه‌های پایانی دولت دوازدهم اگر هیچ ثمری برای مردم ایران نداشته، حداقل این حسن را دارد که مردم ایران به دلیل مواجه‌شدن با مشکلات ریزودرشت اجتماعی که عمدتاً ناشی از ضعف‌ها و ناکارآمدی مسئولان برخی از دستگاه‌های اجرایی است، خلأ یک دولت کارآمد را احساس می‌کنند و این خود فرصتی است که در آستانه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم بتوانند هوشمندانه و آگاهانه تصمیم گرفته و با حضور در پای صندوق‌های رأی دست به انتخابی بزنند که سال‌های بعد خود را در پیش وجدان خود و البته در برابر خون شهیدان انقلاب شرمنده نبینند.

شاید این مقدمه از منظر بعضی از خوانندگان گزنده و یا حتی غیرمنصفانه تعبیر شود، اما فراموش نباید کرد که ما در نظامی سخن می‌گوییم که داعیه‌دار پرچم‌داری اسلام ناب و تشکیل یک نظام مردم‌سالار مبتنی بر ارزش‌های دینی و الهی است، نظامی که کارگزار آن از منظر مولی متقیان علی (ع) باید دانا‌ترین مردم به حلال و حرام خدا و احکام گوناگون وامرو نهی و هر آنچه مردم به آن نیازمند هستند، باشد. منطقی که آنگاه‌که در اصل ۱۱۲ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در قالب سوگند ریاست جمهوری تجلی پیدا می‌کند برای مسئولان اجرایی کشور این تعهد را ایجاد می‌کند که باید پاسدار مذهب رسمی نظام جمهوری اسلامی و قانون اساسی بوده و همه استعداد‌ها و صلاحیت‌های خویش را درراه ایفای مسئولیت‌هایی که به عهده گرفته است به کار گیرد و خود را وقف خدمت به مردم و اعتلای کشور و ترویج دین اخلاق و پشتیبانی حق گسترش عدالت نماید.

در عرصه میدانی نیز مروری بر عملکرد دولت‌های دوازده‌گانه ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی و به‌ویژه دولت‌های یازدهم و دوازدهم، بیانگر این درس مهم و تاریخی است که حل مشکلات و مسائل اصلی کشور نیازمند مدیرانی کارآمد باایمان و باانگیزه است که با حضور در میدان کار و عمل، بار مسئولیت اداره کشور را بر دوش کشیده و در عین حل مشکلات مردم، دائماَ مؤلفه‌های قدرت ملی را افزایش داده و در عمل تولید قدرت کنند. اگرچه تردیدی نمی‌توان داشت که علاوه بر مشکلاتی که هر نظام سیاسی با آن مواجه است، نظام جمهوری اسلامی همواره با حجم گسترده‌ای از فشار‌ها تحریم‌ها و تحدید‌ها و تهدید‌ها از سوی دشمنان بیرونی و معارضان داخلی که تحقق این آرمان‌ها را برنمی‌تابند مواجه بوده و به همین دلیل است از کسانی که پا در این میدان می‌گذارند انتظار این است که با شناخت دقیق میدان و سختی‌ها و دشواری‌ها و فرصت‌ها و نقاط قوت کشور پا به میدان بگذارند. متأسفانه عدم توجه به این مهم بستر را برای رسانه‌های بیگانه و معاندان فراهم کرده که ناکارآمدی و ضعف‌ها را حتی به کلیت نظام و مبانی فکری آن معطوف کنند و این در حالی است که آنگاه‌که میدان برای تبلور قابلیت‌ها و توانمندی‌های نظام در عرصه‌های دفاعی، نظامی و یا حرکت‌های جهادی نظیر مقابله باسیل و زلزله و... فراهم می‌شود، حتی بزرگ‌ترین دشمنان نظام را وادار به اعتراف به عجز و ناتوانی در برابر قابلیت‌های نظام اسلامی می‌کند که شاید آخرین نمونه آن در روز‌های اخیر بتوان به اعلام ناتوانی وضع صریح فرمانده تروریست‌های امریکایی مستقر در غرب آسیا در نشست استماع کنگره امریکا در برابر توان پهپادی نیرو‌های مسلح ایران، اشاره کرد.

طبعاً هدف از این نوشته نادیده انگاشتن خدمات و زحمات طیف وسیعی از مدیران دولت یازدهم و دوازدهم در ارگان‌ها و نهاد‌های مختلف نیست چراکه اگر آن‌ها نبودند مشکلات و مسائل کشور بسیار بیش از این‌ها بود، اما مروری بر فرصت سوزی‌هایی که در بخش‌هایی از مدیریت سطوح عالی صورت می‌گیرد، نشان‌دهنده خلأ کارآمدی است که زمینه‌ساز بسیاری از این نابسامانی‌ها شده که آثار خود را در برداشت افکار عمومی نسبت به قابلیت‌های کلان نظام در پی داشته است.

فهرست برخی از این ضعف‌ها در عرصه‌هایی نظیر مسکن‌سازی، مدیریت بورس و خسارات هزاران میلیاردی سرمایه‌داران خرد که به دعوت همین دولت وارد این بازار شده و ماجرا‌های نگران‌کننده مرغ و تخم‌مرغ و صف‌های آن‌چنانی و... اگرچه ملال‌آور، اما بیانگر این خلأ و نبود روحیه جهادی و انقلابی و احساس مسئولیت در بخش از بدنه دستگاه اجرایی است که تنها توجیهی که برای آن مطرح می‌شود تحریم است و این در حالی است که وقتی ابعاد آن شکافته می‌شود اختلاف‌نظر میان وزرا و نبود هماهنگی میان دستگاه‌ها و مدیریت از دور مدیران عالی به‌جای مدیریت میدانی از نشانه‌های آن است.

آنچه این روز‌ها در آرایش جریان‌های سیاسی در آستانه انتخابات به‌ویژه در جریان حامی دولت کنونی دیده می‌شود، برگرفته از همین فضاست که علاوه برنداشتن نامزد واجد شرایط حرفی برای گفتن ندارند. شاهد مثال این مدعا یادداشت سردبیر یکی از روزنامه‌های حامی دولت است که می‌نویسد دولت روحانی آبرویی برای اصلاح‌طلبان نگذاشت.

آقای محمدعلی وکیلی عضو فراکسیون امید مجلس سابق و مدیرمسئول روزنامه اصلاح‌طلب ابتکار در سرمقاله روزنامه‌اش به بیان تبعات حمایت اصلاح‌طلبان از روحانی در انتخابات ۹۲ و ۹۶ پرداخته و می‌نویسد هرقدر هم اصلاح‌طلبان تلاش کنند که علنی بگویند مسئولیت دولت روحانی با ما نیست، اما خود که می‌دانند در واقعیت این مسئولیت با آنهاست و مردم هم از چشم آنان می‌بینند. این میان برخی اصلاح‌طلبان هم نمی‌توانند همیشه فیلم بازی کنند و گاه اذعان‌هایی به آبروی رفته اصلاح‌طلبان به دلیل عملکرد دولت روحانی دارند. ازجمله، او در تشریح وضعیت سیاسی جریان اصلاحات و کاهش مقبولیت اصلاح‌طلبان در میان بدنه اجتماعی‌شان نوشته است: «باوجود تقلا‌های بی‌اثر، شاید اصلاح‌طلبان در این انتخابات بروند هواخوری و موضوعیت خاصی در این انتخابات پیدا نکنند. راستش تقلای بی‌مورد می‌کنیم؛ دولت حسن روحانی آبرویی برای اصلاح‌طلبان نگذاشته است.»‌وکیلی در ادامه با تأکید بر اینکه «هیچ دولتی مانند این دولت این هنر را نداشت که ۲۵ میلیون رأی را در عرض چند ماه برساند به دو، سه میلیون»، خاطرنشان کرده است: به‌رغم نظر امثال واعظی، تنها سرمایه اصلاح‌طلبان، یعنی مردم، قربانی بی‌کفایتی این دولت شده است. خودکرده را تدبیر نیست. تصمیم خودمان بود و اکنون نیز هزینه آن را باید تحمل‌کنیم. او اعتراف کرده که «ما خسارت این دولت را به مردم بدهکاریم! اصلاح‌طلبان به لحاظ موقعیت گرفتار دوسر باخت هستند. در این مدت توان رفع سوءتفاهم حاکمیت را نداشتند بنابراین گپ حاکمیت و اصلاح‌طلبان عمیق‌تر از قبل شد. از سویی دیگر تنها سرمایه آنان یعنی مردم در مسلخ خودشیفتگی دولت حسن روحانی به بادرفت.

همان‌گونه که اشاره رفت وجه تمایز این انتخابات با انتخابات گذشته این است که مردم به ضعف اساسی دولت کنونی وقوف پیداکرده و چاره را در یک انتخاب هوشمندانه می‌بینند و این بیانگر مسئولیت تاریخی مردم ایران در این مقطع مهم از تاریخ انقلاب اسلامی برای تحقق بیانیه گام دوم انقلاب و زمینه‌سازی برای تشکیل کشور اسلامی و تحقق تمدن نوین اسلامی از طریق روی کار آوردن یک دولت کارآمد مؤمن و انقلابی در چهل و سومین بهار انقلاب، در انتخابات ۲۸ خرداد ۱۴۰۰ است. انتخاباتی که اگرچه ممکن است مانند سایر انتخابات کشور باشد، ولی به دلیل اهمیت این شرایط حساس، نیازمند اهتمام و توجه نیرو‌های مؤمن به انقلاب برای تحقق مشارکت پرشور در عین هوشیاری نسبت به جنگ روانی دشمن و بازی‌های بازیگران سیاسی در موضوعاتی نظیر تحریم انتخابات، ویا فرستادن افراد فاقد صلاحیت برای ثبت نام وسوءاستفاده از موضوع رد صلاحیت آن‌ها و... است که متأسفانه اغلب در تغییر نتیجه انتخابات مؤثر بوده است.
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۲
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۰۶:۰۵ - ۱۴۰۰/۰۲/۱۰
0
0
خلأ یک دولت کارآمد را احساس می‌کنند
نخیر ملت مشکلات وجود یک دولت ضد ملی ضد تولید ضد امنیت روانی جامعه ضد دینی ضد عقلی و به تمام معنی افتضاح را حس میکند
دولتی بیسواد بیهنر غربزده بیعرضه تنبل ولی در عین حال پرخور پررو هتاک و متوهم
پاسخ ها
ناشناس
| United Arab Emirates
۲۳:۴۹ - ۱۴۰۰/۰۲/۱۰
آره کاشکی فقط ناکارامد بودند
دستشون به هرچی خورده به گند کشیده شده
این ناکارآمدی نیست بلکه تخریب آگاهانه و عامدانه ارکان کشور است در هر جایی که تونسته اند
حالا اسمش هر چی باشه ناکارآمدی نیست خیا نت است
نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر
آخرین اخبار