سرویس بین الملل جوان آنلاین: بعد از آنکه روزنامههای ترکی از جمله «دیلیصباح» از تدارک طرح دولت برای استقرار نیروهای نظامی این کشور در جمهوری آذربایجان و ارائه این طرح به پارلمان خبر دادند، «دیمیتری پسکوف» سخنگوی کاخ کرملین روسیه درباره سخنان مقامات ترکیه مبنی بر مشارکت نظامیان این کشور با رد هرگونه حضور نظامیان ترکیه گفت: «نیروهای حافظ صلح در قرهباغ فقط روسی خواهند بود و هماهنگیها با ترکیه در این زمینه از طریق مرکزی در آذربایجان است.»
کرملین همچنین در بیانیهای در واکنش به این تصمیم اعلام کرد «تصمیم ترکیه برای اعزام نیرو به جمهوری آذربایجان در راستای طرح مشترک مسکو و آنکارا برای ایجاد مرکز نظارت مشترک است.»
به نظر میرسد تصمیم برای ایجاد مرکز مشترک مذکور بعد از نشست فنی روز شنبه هیئتهای نظامی ترکیه و روسیه نهایی شده باشد.
کارشناسان معتقدند این اقدام مسکو با توجه به ایجاد شکاف در محور ناتو است که به رهبری فرانسه و امریکا امید است در فرایند مذاکرات آتی صلح در این منطقه در قالب گروه مینسک ورود و مداخله کند و اقدام روسها به بازی دادن آنکارا، درواقع خارج کردن دولت اردوغان از مدار ناتو و در واقع در ادامه سیاست تشدید شکاف ترکی-اروپایی در ناتو است. همزمان با این تحولات وزارت خارجه روسیه اعلام کرد، وزیر خارجه این کشور در تماسهای جداگانه با همتایان ارمنستانی و جمهوری آذربایجان به بررسی استقرار نیروهای صلحبان روسیه در منطقه قرهباغ پرداخت. در همین حال خبرگزاری دولتی جمهوری آذربایجان نوشت: «مشارکت نیروهای مسلح ترکیه در مرکز مشترکی که مسکو و آنکارا با یکدیگر ایجاد میکنند، به سود صلح منطقه است و از نظر ما، نیز ضروری است.»
۳ واکنش مختلف در جمهوری آذربایجان
بر اساس توافق آتشبس قرهباغ، نیروهای ارمنی باید از سه منطقه که از سال ۱۹۹۴ در اشغالشان بوده است خارج شوند، و جمهوری آذربایجان نیز بخشهایی از قرهباغ و نواحی اطرافش را که در این جنگ گرفته، نگه میدارد. ارمنستان همچنین باید از دالان لاچین که مسیر ارتباطی مهمی بین ارمنستان و قرهباغ است صرف نظر کند. حدود ۲هزار نیروی پاسدار صلح روس هم برای نظارت بر این توافق در منطقه مستقر میشوند.
کرامت بویوکل، نویسنده مخالف، میگوید که سه واکنش مختلف نسبت به نتیجه جنگ در بین مردم دیده میشود. بعضیها خوشحالند، چون فکر میکنند کشورشان قرهباغ را پس گرفته است، بعضی دیگر میدانند که قرهباغ پس گرفته نشده است، اما مشکلی با آن ندارند و خوشحالند، و گروه سوم شامل کسانی میشود که نمیتوانند خوشحال باشند، چون میدانند که هدف این توافق نه اخراج سربازان ارمنی از قرهباغ، بلکه دعوت «خرس» (روسیه) به منطقه جنگی است. او میگوید جمهوری آذربایجان در واقع نتوانسته است قرهباغ را پس بگیرد و دلیل خوشحالی درک اشتباه از واقعیت است، در حالی که ارمنستانیها دارند بابت از دست دادن قرهباغ شیون و زاری میکنند. به گفته بویوکل «روسیه کاری کرده است که مردم به دلیل اشتباه گریه میکنند و به دلیل اشتباه خوشحالی.»