طی چند روز گذشته سندی از استخدام رسمی یک نماینده سابق مجلس در وزارت نفت منتشر شد؛ سندی که دارای نکات مهم و قابل تأملی است، هر چند این نماینده سال گذشته در گفتگو با یکی از رسانه‌ها می‌گوید حقوق‌بگیر وزارت نفت است.
نگاهی به سند منتشر شده نشان می‌دهد او در آذر ۹۵ و درست در روز‌هایی که نمایندگی مردم تهران را بر عهده داشت، در وزارت نفت استخدام شده است. او در توضیح استخدامش نوشته که بر اساس قانون و موضوع بازگشت به کار ایثارگران به وزارت نفت برگشته و پیش‌تر هم کارمند نفت بوده است.
او از سال ۹۵ حقوق‌بگیر وزارت نفت با حقوق عالی بوده و در ارزیابی‌های سالانه این وزارتخانه رتبه A یا عالی را دریافت کرده است، گویی حمایت نمایندگان از وزارت نفت در مجلس به قدری جذاب است که هم نان‌خور وزارت نفت می‌شوند و هم امتیازات دیگری می‌گیرند. این نماینده «تک‌ستاره» حمایت از وزارت نفت در بهارستان بود و مدام به تعریف و تمجید از وزارتخانه‌ای مشغول بود که در سفر‌های خارجی، حاضر همیشگی بود.
او به قدری کار خود را در مجلس بی‌نظیر عمل می‌کرد که در ارزیابی‌های سالانه وزارت نفت بیشترین رتبه را دریافت می‌کرد که منجر به افزایش حقوق وی می‌شد، این هم از عجایب فضای قانونی کشور است که یک نماینده در مجلس برای وزارت نفت کار می‌کند و برای تأمین منافع این وزارتخانه و وزیرش، حقوق‌بگیرش می‌شود.
در مرداد ۹۶ که زنگنه قصد داشت از مجلس رأی اعتماد بگیرد، هدایت‌الله خادمی نماینده وقت مردم ایده و باغملک به پشت تریبون رفت و با انتقاد از رویکرد وزیر نفت در استخدام نمایندگان ادوار و فعلی، خواستار ورود رئیس قوه مقننه برای پایان دادن به این قبیل راهکار‌های زنگنه برای همراه کردن مجلس با خود شد، اما رئیس وقت مجلس با حمله به خادمی از منزلت مجلس و عدم اتهام‌زنی گفت و عنوان کرد اگر وزیر نفت، فقط یک نفر از نمایندگان فعلی را حقوق‌بگیر نفت کرده باشد با او برخورد می‌کند.
آن جلسه تمام شد و زنگنه بالاترین رأی را در تاریخ وزارت نفت از مجلس کسب کرد. نوشتند که وقتی وزیر عملکرد عالی داشته باشد مجلس نیز اینگونه به او اعتماد می‌کند، اما اندکی بعد، مشخص شد او تا توانسته نماینده استخدام کرده است و حقوق عالی به آن‌ها می‌دهد.
نمایندگانی که در بهارستان، زنگنه را در حد «خدای نفت» بالا بردند، امروز به پاس حمایت‌هایشان با سمت‌های مختلف در نفت کارت می‌زنند، حقوق می‌گیرند و گذر ایام می‌کنند. با چنین دوربرگردان‌هایی بود که هیچ گاه مجلس تذکر جدی و اساسی به زنگنه نداد و او هم در پاسخ به انتقادات می‌گوید، اگر کار من بد بود، مجلس اعتراض می‌کرد و جلویش را می‌گرفت، در حالی که وقتی منافع نماینده، تأیید موضع وزیر باشد، قطعاً مجلس تبدیل به یک نهاد بی‌خاصیت می‌شود که در دوره گذشته اوج آن را شاهد بودیم؛ نمایندگانی که اغلب به جای در نظر گرفتن منافع ملی، منافع شخصی خود را ملاک قرار می‌دادند؛ یکی برای داماد خود پروژه می‌گیرد، آن یکی استخدام می‌شود، دیگری دختر خود را راهی نفت می‌کند و دیگری برای یک سفر خارجی دست به هر کاری می‌زند.
حالا که استاد سخن می‌گویند و مشخص شده است وزارت نفت چگونه مجلس گذشته را همراه خود کرده است، ماهیت نامه‌های تقدیر از مقام عالی وزارت روشن شده است که فقط کافی بود زنگنه اشاره کند، اشاره او بس بود برای تقدیر نمایندگان از نحوه راه رفتن وزیر نفت!
تا به این حد، برخی نمایندگان در دوره گذشته تبدیل به ابزار دست وزارت نفت شدند و البته میوه این آلت دست بودن، دراز شدن در اتاق‌های نفتی و دریافت حقوق‌هایی است که نه نسبتی با تخصص نمایندگان سابق و نه نشانه‌ای از عدالت اسلامی دارند!
