سرویس اندیشه جوان آنلاین: به دنبال شیوع کروناویروس در کشور و حوادث مربوط به آن، پیامی از سوی آیتالله علیاکبر رشاد صادر شد که به شرح ذیل است:
بسم الله الرّحمن الرّحیم
در این ایام بلا و ابتلا، که مسئولان کشور و هممیهنان عزیز، در شرایط فوقالعادهای به سر میبرند، لازم میبینم، از باب وظیفه، نکاتی چند را معروض دارم:
۱- به متولّیان دستگاه بهداشت و درمان کشور، پزشکان و پرستاران متعهد و باشرف میهن، و دیگر مدافعان سلامت و امنیت جسم و جان ملت، که جان عزیز خویش بر کف نهاده، در این لحظههای خطیر، به دل خطر زدهاند، و سر از پا نشناخته، سرگرم جهادی جانانه با دشمن سلامت بشرند، و همچنین به مدیران و عوامل خدوم رسانه ملی که آگاهی و اطمینان را به آحاد مردم ارزانی میدارند، از عمق جان و صمیم دل خستهنباشید و دست مریزاد عرض میکنم. بنده کمترین طلبه، از سوی ارکان حوزههای علمیه پایتخت جمهوری اسلامی، بر بازوان خدمت و ایثار یکان یکان این خادمان ایثارگر، فروتنانه بوسه میزنم.
۲- عزیزان من بدانید و میدانید که طبق «قاعده طلایی قرآنی» (یک مساوی است با بینهایت)، قتل یک انسان، گویی قتل همه انسانهاست و احیای یک انسان، گویی برابر است با احیای همه انسانها: «.. مَن قَتَلَ نَفْسًا بِغَیْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِی الْأَرْضِ فَکَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِیعًا وَمَنْ أَحْیَاهَا فَکَأَنَّمَا أَحْیَا النَّاسَ جَمِیعًا...» (سوره مائده، آیه ۳۲): خدمات شما در محضر الهی و از منظر شریعت مترقی اسلام، از ارزش بینهایتی برخوردار است، و این جهاد عظیم شما مایه سربلندی اسلام، انقلاب، ایران، و جمهوری اسلامی در منظر جهانیان خواهد گشت.
۳- در این روزگارِ ناگوار، که گوهر جان بشر (این گرانبهاترین امانت الهی) در معرض تهدید جدی است، از زنان و مردان خیّر و خدوم کشور بهویژه پایتخت، تقاضا میکنم: به حکم «.. وَتَعَاوَنُوا عَلَی الْبِرِّ وَالتَّقْوَی...» (سوره مائده: آیه۲)، مانند همیشه و همه حوادث و تهدیدات، کمر همت بالا بزنند و به هر نحو ممکن به مدد افراد مبتلا و یاری جهادگران سنگر سلامت بشتابند.
۴- از علمای اعلام و فضلای کرام و طلاب عزیز، که همواره و در همه وقایع مولمه در کنار اقشار ملت بودهاند و اکنون نیز با مراجعات مکرر، آمادگی خویش را برای هرگونه خدمترسانی اعلام میدارند، تقاضا میکنم: به حکم «قاعده ارشاد»، مجدانه و مجاهدانه به توجیه آحاد ملت نسبت به وظایف کنونی آنان و خاصه از جهت التزام به دستورها و هشدارهای بهداشتی صادر شده از سوی مبادی امور، و نیز پاسخگویی به شبهاتی که کجاندیشان و بدخواهان اسلام، تشیع، انقلاب و ایران القا میکنند اقدام فرمایند. با توجه به فرصتها و تهدیدهای پیچیده و پردامنه فضای مجازی و شبکههای اجتماعی، امروز مسئولیت مدافعان حریم ایمان مردم، و مرزبانان شریعت الهی و انقلاب اسلامی صدچندان شده است.
۵- مردم فهیم و مؤمن میهن عزیز، رعایت دقت را در جهت رعایت بهداشت و سلامت خود و دیگران اعمال فرمایند. به حکم فرمان قرآنی: «لاتُلقُوا اَنفُسَکُم اِلی التَهلُکه»، و به مقتضای قاعده «وجوب دفع ضرر محتمل»، بهطور جدی نسبت به رعایت توصیههای مبادی امور اهتمام کنند. عدم رعایت توصیه و تجویز کارشناسان معصیت است. تشخیص کارشناسان صالح بیغرض مانند فتوای فقیهان صاحب صلاحیت لازمالاتباع است؛ مبانی و ادلّه فطری، عقلی و عقلایی که وجوب تقلید از مجتهد را به عنوان متخصص در احکام شرع واجب شرعی میکند، عمدتاً همان مبانی، التزام به نظر متخصصان و کارشناسان امور مربوط را لازمالاتباع و واجب میدارد.
۶- تجویزهای غیرموثق و غیرعلمی (مانند تجویز دارو و درمان، به استناد روایاتی که به لحاظ سند و دلالت مخدوش است، یا به اتکای نظرات عامیانه و غیرعالمانه) در صورت ایجاد خسارت و ایجاب ضرر موجب ضَمان است و اگر باعث تحمیل هزینه بر افراد شود، تجویزکننده مدیون است؛ و هرگاه چنین دستورها و معالجاتی منجر به نقص عضو بیمار گردد حسب مورد و شروط، مستلزم دیه یا قصاص خواهد بود، اگر فردی بر اثر چنین تجویزی فوت کند موجب دیه بر تجویزکننده است و در صورتی که خطر فوت بر اثر تجویز و معالجه غیرمجاز، عقلاً و عرفاً قابل پیشبینی بوده، و تجویزکننده عالماً و عامداً اقدام به تجویز کرده باشد، و استناد حادثه به فعل او احراز شود، در حکم قتل عمد خواهد بود.
۷- قداست اماکن متبرک و مشاهد مشرف که الحق دارالشفایند، و نیز ارزش مناسک عبادی جمعی که حقاً مایه اطمینان و انسجام جامعه مؤمنین است، منافات با التزام به توصیههای علمی متخصصان ندارد و اگر مقتضای مصالح عامه، محدود ساختن موقت برخی مراسم و مناسک باشد، باید متولیان اماکن و مشاهد همراهی لازم را مبادی امور بفرمایند، و الا مایه بدگویی بدخواهان و بدبینی بدفهمان خواهد شد. فخرالفقهاء و خاتمالعرفاء، حضرت امام خمینی (سلام الله و رضوانه علیه) حسب مصلحت، سه سال، مؤمنین مستطیع را از سفر حج تمتع و انجام مناسک واجب، و حضور در سرزمین وحی و عبادت در جوار کعبه و مسجدالنبی و زیارت حرم نبوی و ائمه بقیع (صلوات الله علیهم اجمعین)، منع فرمودند، مقتضای آن ظرف اجتماعی و سیاسی همان بود، اکنون نیز شرایط مقتضی برخی محدودیتهاست. توسل و شفا جستن از ساحت حضرات اهل بیت (سلامالله علیهم) مستلزم مباشرت و تماس جسمی با مشاهد مشرفه نیست. تأکیدات و توصیههای رهبر معظم انقلاب اسلامی و سایر مراجع عظام (ادامالله ظلهم) که رأی و رهنمودشان حجت است، التزام به تدابیر و توصیههای مسئولان و متخصصان را به نحو مضاعف الزامی میسازد و باید مراعات شود.
۸- واپسین سخن آنکه: علل و عوامل مادی و محسوس، و علل و عوامل معنوی و ماورایی، هر کدام قواعد و آثار خویش را دارند. بإذن الله آتش ابراهیم (علیهالسلام) را نسوزاند و گلخن به گلشن بدل شد، اما در خانه عصمت الله الکبری (سلام الله علیها) و خیام سیدالشهدا (علیهالسلام) را سوخت؛ کارد گلوی اسماعیل را نبرید، اما خنجر حنجره حضرت سیدالشهدا (علیهالسلام) برید؛ حضرات معصومین (س) جملگی یا به تیغ یا زهر کین به شهادت رسیدند، که حضرت صادق (ع) فرمود: «ما مِنّا الا مَقتُولٌ شَهیدٌ»: هر آنکه کشته نشد از قبیله ما نیست.
اگر معتقدیم: «هو الشّافی» و قطعاً چنین است، حضرت باری را منحصراً مبدأ شفای ماورایی و غیبی نمیدانیم، بلکه مبدأ نظام علی معلولی حاکم بر عالم مادی و عادی نیز اوست، ما ثنوی مسلک نیستیم، به اعتقاد ما مسلمانان این دو فرایند، دو بخش که یک نظام واحد را تشکیل میدهند، و میان آنها تعارض یا تزاحمی وجود ندارد، بلکه هر دو بخش تحت ربوبیت و تدبیر حق متعال است، از این رو با لحاظ شرایط و تناسب، باید مطابق قواعد هر یک از این دو فرایند از اسباب و عوامل آنها بهره بگیریم.
با توجه به نکاتی که معروض افتاد: علاوه بر مواجهه مادی و عادی با بلیه و بیماری کروناویروس، از توکّل و تضرّع به ساحت الهی غفلت نکنیم، که: «الَّذینَ آمَنُوا وَ تَطمَئِنُّ قُلُوبُهُم بِذِکرِ اللَّهِ أَلا بِذِکرِ اللَّهِ تَطمَئِنُّ القُلُوبُ» (سوره رعد، آیه ۲۸)» و همچنین بر توسل به ساحت اولیای الهی و حضرات معصوم (سلام الله علیهم) مداومت کنیم، که: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ ابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسیلَهَ وَ جاهِدُوا فی سَبیلِهِ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ» (سوره مائده، آیه ۳۵) و چنان که بزرگان هم توصیه فرمودهاند: تلاوت سورههای نور و یاسین، زیارت عاشورا، و نیز ادعیه ماثوره، از جمله دعای پرمضمون و دلنشین «یَا مَنْ أَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ وَ آمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ کُلِّ شَرٍّ» با توجه و حضور قلب مورد تأکید است. ر