این تصور که استکبار جهانی و قدرت‌های وحشی غربی، ملت و نظام جمهوری اسلامی را به حال خود بگذارند، یک توهم است و آنچه قطعی است، این رژیم‌های غربی که هوس سلطه بر دیگران را کنار نمی‌گذارند، همواره برای حفظ شرایط برتر و امکان تسلط بر دیگران، همه ابزار‌های ممکن نظامی، امنیتی، اقتصادی، سیاسی و حتی آکادمیک را به خدمت می‌گیرند تا اندیشه و تکنولوژی‌های لازم برای حفظ هژمونی، دوام بیشتری داشته باشد؛ لذا همانگونه که هر روز بر سلاحی جدید و ابزار تسلیحاتی نوینی تکیه می‌کنند، در عرصه‌های جدید جنگ نرم نیز همین روزآمدی را اعمال می‌کنند. انقلاب‌های رنگی که مرحله نوینی از ابزار‌های جنگ نرم به آزمایش کشیده شد و امروز همچون سلاح در اختیار قدرت‌های بزرگ جهانی است، در هر تجربه براندازی، بر روش و سیاست‌های جدید تکیه می‌کند و این تاکتیک‌ها و حتی ابزار‌های رسانه‌ای و مجازی، ارتقا می‌یابند تا با کمترین هزینه در مقایسه با جنگ سخت و بدون شلیک موشک و توپ و گلوله، شرایط دست برتر و براندازی را امکانپذیر نمایند. نه تنها ملت و نظام جمهوری اسلامی، بلکه تمامی ملت‌ها و کشور‌هایی که این فضای سلطه و برتری را تحمل نمی‌کنند، ناچارند به موازات آمادگی‌های گوناگون ابزاری و در عرصه‌های گوناگون، به فکر روزآمدی و ارتقا نیز باشند. همانگونه که سلاح و تاکتیک‌های نظامی، مدرن‌تر می‌شوند تا نشان دهند که قدرت برتر در کجاست، در عرصه‌های دیگر نیز، همین گزینه پیش روست و باید به روش و سیاست‌های جدید و کارآمد تکیه کرد. چنان که طی سالیان زیادی از سوی رهبری معظم انقلاب بر راهبرد و رویکرد اقتصاد مقاومتی در قبال سلاح جنگی تحریم اقتصادی امریکا و غرب تأکید شده و اخیراً نیز با رهنمود مشفقانه خویش نشان دادند که به جای وعده پایان تحریم، به فکر اقتصاد ملی و مقاومتی و تولید ملی باشیم، یک مسیر اقتصادی جدید را درخواست کردند، جالب این است که بیش از دو دهه است که معظم‌له در مورد هجمه فرهنگی و سپس جنگ نرم دشمن و نفوذ، تهدیدات دشمن را بیان و تشریح می‌کنند. شاید بتوان با قطعیت تأکید کرد که یکی از دلایل نفوذ فرهنگی، امنیتی و فکری دشمن، در کنار نادیده گرفتن اصل تهدید دشمن، بی‌توجهی به ضرورت ارتقا و بازنگری در روش‌ها و سیاست‌های تقابلی است. در همین چارچوب به علم و فن رسانه و عملیات روانی، روش و تاکتیک‌های اطلاعاتی، ویژگی‌های جامعه‌شناختی و روانشناختی در جنگ نرم دشمن و لزوم ارتقای آن بی‌توجهی شده است. اگرچه تاکنون نیز ملت و نظام جمهوری اسلامی در تمامی تلاش‌ها و فتنه‌ها و برنامه‌ریزی‌های استکبار جهانی پیروز خارج شده است، ولی راهبرد تبدیل تهدید به فرصت می‌توانست با تکیه بر روش‌های جدید و توانمندی‌های جدید جنگ نرم، با هزینه و زمان کمتری، به نتیجه برسد. تجربه فتنه در لبنان و عراق و چند روز در ایران، پیش روی ماست و این پایان تلاش‌های شکست خورده دشمن نیست. باید دید تا چه اندازه، از درس‌های گذشته و تلاش‌های دشمن، برای روزآمدی و توانمندسازی پشتوانه‌های فکری، روشی، ابزاری و تاکتیکی خودی بهره جسته‌ایم؟ روش بحران‌سازی دشمن به نحوی پیچیده شده که حتی ممکن است در تحلیل ماهیت بحران و چگونگی مدیریت آن دچار چنددستگی شویم، نمونه آن در چگونگی نگاه به افزایش قیمت بنزین و موج سواری دشمن و مواضع متنوعی بود که از سوی بسیاری عنوان شد و اغلب فاقد جامعیت بود.
