کد خبر: 978024
تاریخ انتشار: ۲۸ آبان ۱۳۹۸ - ۱۰:۱۶
بانوی رکابزن لژیونر ایران حضورش در تیم باشگاهی اسپانیا را شروعی برای آینده خوبش می‌داند، اما عدم کسب سهمیه المپیک ۲۰۲۰ را فرصت طلایی قلمداد کرد که از دستش رفته است.
سرویس ورزشی جوان آنلاین: سمیه یزدانی بانوی رکابزن ایرانی بعد از کسب مدال برنز در مسابقات قهرمانی آسیا نخستین مدال با ارزش بانوان دوچرخه سوار ایران را در رقابت‌های رسمی آسیایی کسب کرد تا به این ترتیب در تاریخ این رشته نامش ثبت شود.

وی با پیوستن به تیم باشگاهی در اسپانیا باز هم خبرساز شد. دوچرخه سوار ۲۹ ساله کشورمان ۹ سالی است که در این رشته فعالیت حرفه‌ای دارد و امیدوار است با حضور در این باشگاه، دنیای ورزش خود را حرفه ای‌تر کرده و به آرزو‌های خود دست یابد. به همین بهانه خبرنگار مهر با وی گفتگویی انجام داده است:

 چه شد که سمیه یزدانی رشته دوچرخه سواری را به عنوان یک ورزش حرفه‌ای برای خود انتخاب کرد؟
- سمیه یزدانی: از ابتدا عاشق دوچرخه سواری بودم و علاقه شدیدی به این رشته داشتم، البته تفریحی رکاب می‌زدم تا اینکه در سال ۹۰ به طور جدی وارد این رشته شدم.

* دوچرخه سواری رشته سخت و سنگینی است و مشکلات خود را برای بانوان در ایران دارد آیا از انتخاب این رشته راضی هستید؟
- از انتخاب دوچرخه سواری به عنوان ورزش حرفه‌ای ام بسیار راضی هستم. هر چند رشته سختی است و در مجموع هم از نظر تمرینات و شرایط مسابقه و تجهیزات جزو سخت‌ترین رشته‌ها بوده و بسیار پر هزینه است، اما باز هم از انتخاب ام راضی هستم و دوست دارم تا جایی که می‌توانم این رشته را دنبال کنم.

* به تازگی با انعقاد قراردادی به عنوان دومین لژیونر رسمی دوچرخه سواری زنان ایران به تیمی از اسپانیا پیوسته اید، از چه زمانی کار خود را با این تیم شروع خواهید کرد؟
- قراردادم تا سال ۲۰۲۰ با تیم تیکا اسپانیا بسته شده و قرار است از همان ابتدای سال میلادی ۲۰۲۰ تیم را همراهی کنم. برنامه کل سال تیم را نمی‌دانم، اما در همان ابتدای ورودم چهار مسابقه پیش رو دارم. دو مسابقه در اسپانیا هست و دو مسابقه هم در ترکیه برگزار خواهد شد.

* شما قبلا هم در تیم‌های خارجی رکاب زده بودید، اما به نظر می‌رسد این تیم شرایط بهتری نسبت به تیم‌های آسیایی داشته باشد؟
- این اولین باری است که به طور رسمی لژیونر شده ام. البته در تیم‌های باشگاهی چین هم حاضر بودم، اما همکاری ام با تیم‌های محلی چین و تنها برای یکی دو مسابقه محلی یک روزه و به صورت کلاپ بود و هیچ کدام از تیم‌ها کنتیننتال و حرفه‌ای نبودند، اما این بار به تیمی کاملا حرفه‌ای پیوسته ام.

* حضورت در این تیم را چطور می‌بینی و آیا فکر می‌کنی با پیوستن به این تیم از نظر فنی پیشرفت خواهی کرد؟
- به نظرم شروع خوبی است. با توجه به اینکه ما در ایران تیم حرفه‌ای و اسپانسر خوب در بخش بانوان نداریم و از آن طرف نمی‌توانیم در تور‌های برون مرزی خوب هم شرکت کنیم. مطمئن هستم حضورم در این تیم بسیار خوب خواهد بود. تنها در یک سال نزدیک به ۵۰ مسابقه پیش رو دارم و این مسئله به بالا رفتن سطح آمادگی فنی من بسیار کمک خواهد کرد.

* سمیه یزدانی شانس کسب سهمیه المپیک را هم داشت، چه اتفاقی برای این سهمیه افتاد؟
- بله درست است. با کسب مدال برنز مسابقات قهرمانی آسیا در سال ۲۰۱۹ تا یک قدمی کسب سهمیه المپیک هم رفتم. اگر به جای مقام سوم، دوم شده بودم الان سهمیه المپیک ۲۰۲۰ را به عنوان اولین زن دوچرخه سوار ایرانی بدست آورده و به طور مستقیم راهی بازی‌های المپیک توکیو می‌شدم. در آسیا، نفر اول که در رنکینگ آسیا هم هست مستقیم سهمیه المپیک می‌گرفت و اگر من در مسابقات قهرمانی آسیا دوم می‌شدم سهمیه به من می‌رسید. من تنها ۱۲ ثانیه تا کسب سهمیه المپیک فاصله داشتم.

* آیا راه دیگری هم برای کسب این سهمیه داریم و اینکه شانسی هنوز برای کسب سهمیه وجود دارد یا خیر؟
- راه دوم شرکت در مسابقات و تور‌های مختلف بود تا به این ترتیب امتیازات بیشتری کسب کنم. اگر رنکینگ انفرادی ام بالا می‌رفت و می‌توانستم در بین صد نفر اول رنکینگ باشم می‌توانستم وارد المپیک شوم، اما این مسئله کار خیلی سختی بود. با این حال به رنکینگ‌های بالای فدراسیون جهانی نزدیک شدم و تا رتبه ۱۴۹ هم بالا آمدم. اگر دو سه مسابقه می‌رفتم می‌توانستم این تفاوت امتیاز و رتبه را جبران کنم تا در انفرادی سهمیه المپیک بگیرم. به هر حال این فرصت طلایی را از دست دادم و زمان کسب سهمیه المپیک توکیو در بخش جاده زنان نیز تمام شده است.

* آیا شده از ادامه دادن ورزش حرفه‌ای در این رشته پشیمان شوی و جایی بگویی دیگر خسته شده ام و دیگر نمی‌خواهم ادامه دهم؟
- چرا پیش آمده که جایی بگویم دیگر فایده ندارد در این رشته بمانم، اما بعد باز هم تصمیم گرفتم تلاش کنم. چرا که واقعا امیدم را به طور کامل از دست ندادم، تمرین کردم و تمرین تا بتوانم به حق ام برسم. این طور نبوده که، چون شرایط مهیا نبوده دست از تلاشم بردارم و آخرش هم تلاش هایم ثمر داده و به آنچه خواستم رسیدم و به عنوان اولین دوچرخه سوار ایرانی وارد تیم حرفه‌ای از اسپانیا شدم.
منبع: مهـــر
نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر
آخرین اخبار