سرویس سیاست جوان آنلاین: مهدی فضائلی، تحلیل‌گر مسائل سیاسی طی یادداشتی در روزنامه هفت صبح به نقد دیدگاه‌های رئیس جمهور پرداخت. او نوشته است:
طبق نظرسنجی‌ها میزان محبوبیت آقای روحانی به پایین‌ترین حد خود طی شش سال گذشته رسیده است، از خروار‌ها وعده داده شده مشتی هم به نتیجه نرسیده، حکم فساد مالی حسین فریدون قطعی و اجرا شده و وارد فصل انتخابات هم شده ایم؛ چه باید کرد؟
ظاهراً راهنمایی مشاوران که متأسفانه با ذائقه خود رئیس جمهور نیز سازگار است فرافکنی و حاشیه سازی و ایجاد دوقطبی‌های غیرواقعی است. اگر طی دو سه هفته اخیر مجدداً شاهد اظهار نظر‌های حاشیه ساز آقای روحانی هستیم علتش را در موارد فوق باید جستجو کرد.
یکی از عجیب‌ترین این اظهار نظر‌ها این بود که آقای روحانی روز چهارشنبه ۲۴ مهر در دانشگاه تهران گفت: «۴١ سال در کشور ما هنوز به جواب روشن و قاطع در این زمینه نرسیده‌ایم. یک عده می‌گویند تعامل سازنده و گروهی می‌گویند تقابل مستمر و دائم با دنیا داشته باشیم.»
عجیب‌تر اینکه ایشان با همین شعار از مردم رای گرفت، با همین شعار بی سابقه‌ترین اختیارات را از رهبری نظام دریافت کرد، با همین شعار چندین سال فرصت‌های گران بها و غیرقابل جبران کشور را هدر داد و امروز که دست ایشان از تعامل نه با دنیا که با آمریکا و چند کشور اروپایی خالی‌تر از همیشه است یاد یک سوال چهل و یک ساله افتاده‌اند!
آقای روحانی شما بار‌ها و بار‌ها تاکید رهبر حکیم انقلاب اسلامی را بر تعامل سازنده با دنیا نشنیده اید؟!
آقای روحانی! شما مراسم تنفیذ حکم ریاست جمهوری خودتان در۱۲ مرداد ۹۶ را فراموش کرده اید که رهبر انقلاب به صراحت فرمودند: «جهت‌گیری دوّم، تعامل گسترده با دنیا است؛ این توصیه همیشگی ما است که این درست نقطه مقابل آن چیزی است که دشمنان ما و سلطه‌گران عالم دنبالش هستند. ما می‌توانیم با دنیا ارتباطات وسیع و گسترده‌ای داشته باشیم، هم به ملّتها و دولت‌های دیگر کمک کنیم، هم از کمک آن‌ها بهره‌مند بشویم؛ حیات اجتماعی بشریّت این‌جور پیش می‌رود: همکاری، همدلی، همراهی، تعامل با دنیا؛ اقلیم ما، جغرافیای ما، امکانات فراوان ما، این را برای ما آسان می‌کند.»
آقای روحانی شما مجدداً و برای چندمین بار در دیدار خبرگان در سال ۹۶ نشنیدید که ایشان تاکید کردند: «آنچه من می‌خواهم عرض بکنم، این است که در امرِ کیفیّتِ حضورِ جمهوریِ اسلامی در دنیای امروز، بحمدالله جمهوری اسلامی موفّقیّت داشته، «وَ لِله العِزَّةُ وَ لِرَسولِه؛ وَ لِلمُؤمِنین» الحمدلله جمهوری اسلامیِ مؤمن، مشمول این آیه شریفه شده و این عزّت را دارد؛ خدا را شکر می‌کنیم؛ این را باید نگه داریم. با عقل، با تدبیر، با فکر درست، با نقشه درست، با اشتباه نکردن در نوع مراودات، نوع تصمیم‌گیری‌ها، نوع حرف زدن‌ها، باید این عزّت را حفظ کنیم و ان‌شاءالله بیشتر کنیم.»
آقای روحانی! شما در دیدار دولت با رهبری در ۹۶/۶/۴ حضور نداشتید که ایشان «گشودن چتر دیپلماسی بر همه جهان» و «تمرکز نکردن بر روابط با چند کشور محدود» را در زمینه سیاست خارجی بیان کردند؟
جناب آقای روحانی! اتفاقاً یکی از بزرگترین ضعف‌های شما ناتوانی در تعامل با جهان و محدود کردن دیپلماسی کشور به رابطه با چند کشوری است که بیشترین مشکلات را برای کشور داشته و کمترین منفعت را. خوب است فقط به سقوط جایگاه گذرنامه ایرانی که وعده شما ارتقای آن بود و حتی تحریم وزیر امور خارجه کشورمان برای حضور در آمریکا توجه کنید و میزان توفیق تعامل خود با آمریکا و چند کشور اروپایی را ارزیابی کنید.
آقای روحانی! برای پاسخ به سوال تعامل یا تقابل با جهان، رفراندوم لازم نیست، فیش‌های تعامل با دنیا را در سایت KHAMENEI.IR مطالعه کنید کافی است!
متاسفم برای ایشان 
