سرویس ورزشی جوان آنلاین: روز جمعه بود که تاج با پیش کشیدن مشکلات فدراسیون به‌طور غیرمستقیم تأکید کرد که دولت و وزارت ورزش باید در این شرایط برای فدراسیون فوتبال بودجه در نظر بگیرند تا مسائل و مشکلات آن حل و فصل شود و صراحتاً خواستار ۱۰ میلیون دلار از بانک مرکزی شد و تأکید کرد که این پول برای دولت رقمی نیست، اما مشکلات فوتبال را حل می‌کند!
تاج همواره به خصوصی بودن فوتبال و غیردولتی بودن آن تأکید دارد و با توجه به اصرار وی بر این موضوع، دلیلی وجود ندارد دولت برای فوتبال دست به جیب شود. طبق قانون فیفا نیز فدراسیون‌ها مستقل از دولت هستند، پس انتظار دریافت پول از دولت برای حل و فصل مشکلات مالی، انتظاری کاملاً نابجا و بی‌مورد است.
تاج مدیر یک روزه نیست. او چهار سال بر مسند مدیریت فدراسیون فوتبال تکیه زده و پیش‌تر نیز کنار دست کفاشیان در این فدراسیون حضور داشته است، پس بی‌شک او بهتر از هر کسی به مسائل و مشکلات فوتبال آگاهی دارد. بنابراین تصور می‌شد روزی که برای گرفتن مجوز ادامه فعالیت خود در فدراسیون به عنوان رئیس در تلاش بود، برنامه‌هایی برای فوتبال، حل و فصل مشکلات آن و راه‌هایی برای تعامل با فیفا و گرفتن حق مسلم فوتبال ایران داشته باشد، نه اینکه چشم به دست دولت و مردم بدوزد و از آن‌ها توقع کمک داشته باشد.
حالا، اما درست چند روز بعد از درخواست رئیس فدراسیون که البته با مخالفت سفت و سخت بانک مرکزی و دولت مواجه شد، نوبت به ابراهیم شکوری سرپرست دبیرکلی فدراسیون فوتبال می‌رسد که به شکلی متفاوت‌تر از تاج قدم در راه رئیس فدراسیون بگذارد. او برخلاف تاج مستقیماً از دولت یا بانک مرکزی درخواست پول نمی‌کند. شکوری به شکلی ملایم‌تر سعی دارد با صحبت‌های خود مردم و هواداران فوتبال را مقابل دولت قرار دهد و با بازی زیرکانه با احساسات آن‌ها به شکلی غیرملموس مجوز دست‌درازی به جیب ملت را بگیرد. شاید به همین دلیل است که وقتی از او درباره زمان پرداخت طلب ویلموتس سؤال می‌شود با لحنی دوستانه می‌گوید: «این مسئله حل می‌شود، اما نیاز به کمک رسانه‌ها و مردم دارد. مشکلاتی در فوتبال هست که با همدلی حل می‌شوند.»
اولین سؤالی که بعد از درخواست تاج یا صحبت‌های شکوری به ذهن می‌رسد، این است که سهم فدراسیون در این میان چیست؟
فدراسیون فوتبال معتقد است مشکلات مالی این مجموعه باید با مساعدت دولت، با کمک رسانه‌ها و مردم و تحت عنوان همدلی حل شود، اما خواسته این روز‌های فدراسیون‌نشین‌ها جهت دست‌درازی به بیت‌المال و جیب ملت، نقطه مقابل صحبت‌های چند ماه قبل داورزنی است که از عنوان جنگ اقتصادی در مقابل اعتراض ورزشکاران و مدال‌آوران بازی‌های آسیایی برای دریافت پاداش‌های خود استفاده کرده بود. جالب‌تر اینکه داورزنی در مواجهه با مشکلات فوتبال کمتر دیده شده که از چنین واژه‌هایی استفاده کند و شاید به همین دلیل مهم است که تاج صراحتاً از بانک مرکزی درخواست ۱۰ میلیون دلار می‌کند و توقع دارد که دست رد نیز به سینه‌اش زده نشود و بعد از آنکه با خواسته غیرمعقول او موافقت نمی‌شود، داستان به شکلی ملایم‌تر توسط سرپرست دبیرکلی فدراسیون فوتبال دنبال می‌شود، آن‌هم با مانور روی همدلی و کمک مردن و رسانه‌ها تا شاید کار هرچه سریع‌تر پیش برود و فدراسیون فوتبال مثل همیشه بتواند بی‌هیچ تلاش و زحمتی برای مهیا کردن پول برای پرداخت هزینه‌های خود با دست بردن به جیب مردم و برداشت بی‌رویه از بیت‌المال به قول خود مشکلات مالی‌اش را حل و فصل کند.
فدراسیون فوتبال طی چند سال گذشته هرگز نتوانسته به تنهایی و بدون کمک مالی و حتی غیرمالی از دولت مشکلاتش را حل کند. مشکلاتی که ضربه‌های مهلک بسیاری بر پیکره فوتبال ایران وارد کرده، با وجود این هر زمان که به صلاحش نباشد طبق قوانین فدراسیون جهانی ارگانی کاملاً مستقل از دولت است که تصمیماتش را باید بی‌هیچ دخالتی از سوی مقامات و مسئولان دولتی بگیرد و هر زمان هم که کفگیرش به ته‌دیگ می‌خورد و برایش نفع داشته باشد، آنقدر به دولت نزدیک می‌شود که خواهان دریافت بودجه و ارقام کلانی باشد که به‌سادگی نمی‌توان از آن چشم‌پوشی کرد. دولتی که البته حق هیچ‌گونه دخالتی در امور این فدراسیون را ندارد، اما اگر به واقع فدراسیون تا به این اندازه نیازمند پول است، چرا به سادگی از کنار پرونده‌هایی که خبر از حیف‌ومیل و خورده شدن پول فدراسیون می‌داد، گذشت و حاضر به پیگیری آن‌ها نشد؟!
