جوان آنلاین: عملیات «طوفان الاقصی» در هفتم اکتبر ۲۰۲۳ تنها یک رویداد میدانی نبود بلکه شوک عمیقی به آن چیزی وارد کرد که کارشناسان امنیتی تلآویو آن را «هویت امنیتی» و یکی از «ستونهای اقتدار و قدرت» آن یعنی «برتری فناوری» میخواندند.
به گزارش ایسنا، پس از گذشت ۲ سال و یک ماه از این عملیات، پس لرزههای آن همچنان حس میشود و آخرین مورد آن یک دستورالعمل نظامی داخلی است که در رسانههای عبری منتشر و از افسران ارشد ارتش خواسته شده از دسامبر در هیچ فعالیت نظامی از سیستمعامل «اندروید» استفاده نکرده بلکه فورا به گوشیهای آیفون که با سیستمعامل «آیاواس» کار میکنند، روی آورند.
این تصمیم به این معنی است که یکی از گستردهترین سیستمهای اطلاعاتی منطقه غیرمستقیم اعتراف میکند آنچه پیش از این یک ابزار کمکی در جمعآوری اطلاعات از دشمن و یا شکافی برای نفوذ به نیروهای آن بوده، اکنون خود به تهدیدی علیه امنیت «اسرائیل»» تبدیل شده است، هک احتمالی این گوشیهای همراه و سایر دستگاهها و سیستمهای هوشمند از جمله خودروها، نه تنها حریم خصوصی کاربر را تهدید میکند بلکه میتواند اسرار نظامی و امنیتی، ارزیابیهای اطلاعاتی و موقعیت پایگاههای نظامی اعلام نشده و حتی مکان حضور افسران و برنامه رفتوآمد آنها را افشا کند.
اما در حال حاضر چه چیزی «اسرائیل» را به چنین اقدامی سوق داده است؟ روزنامه «الاخبار» چاپ لبنان در پاسخ به این سوال نوشته است: پاسخ این سوال میتواند در چگونگی درگیریهای جدید و غیر متعارف نهفته باشد چراکه بخش اصلی جنگهای کنونی نه فقط با جنگندهها و تانکها، بلکه با کدهای سیستمها و هکهای نرمافزاری مدیریت میشوند تا جایی که سیستمهای هوشمند به میدان جنگ پنهان میان گروههای متخاصم و همپیمان تبدیل شدهاند و این در مورد «اسرائیل» و دشمنان آن و حتی میان «اسرائیل» و همپیماناناش نیز صدق میکند.
در جهانی که دیگر صنعت الکترونیکی مصرفی مختص یک کشور نیست به ویژه که تولیدات نرمافزاری و سختافزاری توسط شرکتهای چند ملیتی جهانی تولید میشوند و این شرکتها شامل کشورهایی با منافع متضاد است، خطر از چیزی که مصرفکننده آن را روی سیستم خود نصب و راهاندازی میکند، فراتر رفته و به آنچه توسط شرکت سازنده یا شرکای آن قبل از رسیدن محصول نصب میکنند، رسیده است و این در حالی است که تعداد ورودیهای امنیتی در این سیستم جهانی، احتمال هک و نفوذ را افزایش میدهد، بر این اساس «اسرائیل» که بخش بزرگی از قدرت خود را روی استفاد از این شکافها ایجاد کرده، به خوبی میداند که دشمنان و حتی همپیمانان میتوانند از این تجهیزات علیه این رژیم استفاده کنند.
تصمیم اخیر «اسرائیل» تنها به گوشیهای همراه محدود نبوده بلکه صدها دستگاه خودروی تولید چین از افسران ارشد گرفته شده است چراکه سامانههای حرکتی و ارتباطی تعبیه شده در آنها دادههای مهم و حساسی همانند مسیرهای حرکت و موقعیت خودروها را ثبت و برای شرکتهای سازنده ارسال میکنند و این امکان تهیه نقشه آنلاینی از رفتوآمدهای فرماندهان نظامی را فراهم میکند.
در مورد گوشیهای همراه، مجوز استفاده انحصاری از آیفون به این دلیل است که این گوشی ساخت آمریکا بوده و امنتر است، اما «اسرائیل» بهتر از دیگران میداند که آیفون هم امن نیست و بارها خود آن را هک کرده است.
با این وجود اینجا انتخاب میان بد و بدتر است نه بین خوب و بد، به این معنا که وقتی تلآویو میگوید به آیفون اطمینان دارد در واقع سطح کم خطر را انتخاب کرده است و این نشاندهنده یک «تفکر امنیتی» مبتنی بر احتیاط است که میگوید برتری فناوری تنها با توان هک کردن دشمنان سنجیده نمیشود بلکه به قدرت مقابله با حملات سایبری است حتی اگر به منزله اذعان به شکنندگی نسبی باشد و نتیجه روشن است: هیچ فناوری بیطرفی وجود ندارد، هر دستگاه هوشمند، هر برنامه و هر بهروزرسانی محصول شبکه جهانی ناشی از منافع و سیاستها است و میتواند حاوی ابزارهای جاسوسی یا ردیابی باشد که کاربر از آنها بیاطلاع است.
با افزایش تولیدکنندهها و برنامهنویسها، سطوح تهدید، پتانسیل نقض و آسیبپذیریها نیز افزایش مییابند، بر این اساس «اسرائیل» که برای ایجاد قابلیتهای نفوذ بیسابقه، میلیاردها هزینه کرده، امروز میبیند مجبور است اقدامات پیشگیرانهای را مشابه آنچه به کشورهای ضعیف توصیه میشود، اتخاذ کند چراکه فناوری، یک اسلحه یک طرفه نیست و در صورتی که صاحبان دستاوردهای هجومی نتوانند خود را از نظر دفاعی تقویت کنند، این دستاوردها به تنهایی کافی نیستند.
