جوان آنلاین: تشکر نتانیاهو از ترامپ بابت خروج از برجام یا در معنای حقیقی به شکست رساندن مذاکرات، نمای واقعی نیات مشترک امریکا و رژیم‌صهیونیستی از بدو توافق را به تصویر کشید. نخست‌وزیر رژیم اسرائیل در حضور ترامپ در جلسه کنست گفت: «از ترامپ به خاطر خارج شدن از توافق فاجعه‌بار برجام متشکرم. از حمایت شما به خاطر حمایت از حمله به ایران ممنونم. از شما به خاطر عملیات چکش نیمه‌شب (حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران) ممنونم.»
مسلماًً این تشکر، پیام معناداری را در بطن خود دارد. امریکا از همان ابتدا، به برجام به عنوان پلی برای مطرح کردن خواسته‌های حداکثری در درازمدت نگاه می‌کرد و رژیم‌صهیونیستی آن را برای اعمال فشار علیه ایران و ایجاد محدودیت در فناوری هسته‌ای و دیگر فناوری‌های استراتژیک ایران ناکافی می‌دانست. از طرف دیگر، این اقرار خط بطلانی بر ادعا‌ها و هجمه‌های اصلاح‌طلبان و مدافعان برجام مبنی بر اینکه اقدامات داخلی سبب شکست برجام بود، کشید.
اصلاح‌طلبان سال‌هاست دلایل شکست برجام را به عوامل داخلی کشور نسبت می‌دهند، مانند مخالفت‌های تندرو‌ها با برخی بند‌های برجام یا اقدامات نمادین همچون نگاشتن «مرگ بر اسرائیل» روی موشک‌ها یا حتی قانون اقدام راهبردی مجلس که تحسین رهبر معظم انقلاب را در بر داشت را مانعی برای احیای برجام معرفی می‌کنند. آنها برای تطهیر امریکا از نقشش در شکست برجام و تبرئه خود از این قرارداد بی‌سود و خسارت‌بار، منتقدان برجام را همتراز با اسرائیل در مخالفت با برجام معرفی می‌کنند و از ذکر و یادآوری کارشکنی‌های امریکا فراری هستند، انتشار پوستری با عنوان بزم مخالفان برجام از سوی روحانی، رئیس‌جمهور اسبق در شبکه اجتماعی ایکس پس از تشکر نتانیاهو از ترامپ هم برای همین هدف بود.
وقتی به گفته‌های نتانیاهو و جنگ ۱۲ روزه عمیقاً نگاه می‌کنیم، گویا تمام تاریخچه‌ای را که بر جسد برجام گذشت، مرور می‌کنیم. واقعیت امر آن است که ایالات‌متحده همدست با اسرائیل از ابتدا قصد نابودی برجام و مقدمه‌سازی برای توافقات گسترده‌تر و انهدام زیرساخت‌های هسته‌ای ایران را داشته و اراده‌ای برای رفع تحریم یا برداشت محدودیت‌ها نداشته است.
ترامپ پس از حملات امریکا و اسرائیل به سایت‌های هسته‌ای کشور اظهار داشت که این حملات آسیب‌های سنگینی به زیرساخت‌ها وارد کرده و حتی نیازی به معامله جدید نیست، زیرا برنامه هسته‌ای ایران ویران شده است، همچنین ترامپ در مصاحبه‌ها تأکید کرد که خروج از برجام بخشی از استراتژی کلی امریکا برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای بوده است، نه واکنشی به اقدامات داخلی ایران.
«امریکا» مسبب اصلی ابطال برجام
خروج امریکا از برجام، تنها رؤیا‌های طرفداران برجام را به فنا نداد. در اصل، امریکا برای پیشبرد سیاست مذاکره برای مذاکره، نقش خود را به اروپایی‌ها که همچون امریکا به هیچ تعهدی در قبال برجام عمل نکردند، سپرد تا پاسخ اعمال فشار حداکثری را از طریق آنها محک بزند.
ترامپ یا همان امریکا از برجام خارج شد تا با اعمال سیاست فشار حداکثری، مقدمات برجام دیگری یا همان برجام ۲ را فراهم آورد. آنها درصدد بودند فعالیت‌های منطقه‌ای و تسلیحات پیشرفته نظامی، چون موشک و پهپاد‌های ایرانی را در توافق دیگری درج کنند و محدودیت‌هایی را برای آن به وجود آورند؛ موضوعی که قبلاً در سخنان مقامات کاخ سفید بود و در مواضع امروزه امریکا که ایران نه تنها موشک‌های دوربرد که حتی نباید موشک‌های میان‌برد داشته باشد، منعکس شده است.
اما چرا امریکا تا به اینجا جسارت به خرج داد؟ زیرا غرب‌گرا‌ها و طرفداران مذاکره برای خوشایند شخص ترامپ به هر پالسی پاسخ می‌دهند و همواره با متهم کردن مخالفان برجام، امریکا را نجات‌دهنده مشکلات داخلی عنوان می‌کنند. نمونه این استراتژی، درخواست برخی از عناصر اصلاح‌طلب داخل دولت بود که شرکت ایران در نشست شرم‌الشیخ را فرصتی برای جبران شکست در مذاکرات می‌دانستند و بر آن تأکید داشتند، اما در اصل، امریکایی‌ها در نیویورک حتی به میز مذاکره هم نیامدند و رسماً باعث شکست خوردن گفت‌و‌گو‌ها شدند.
از سوی دیگر، برخلاف ادعا‌های اصلاح‌طلبان حتی ترامپ هم شکست برجام را ناشی از مخالفت‌های ایرانی‌ها نمی‌داند، بلکه خود را قهرمان نابودی آن می‌شمارد. این مواضع برجامیون به آن معناست که آنها واقعیت را نمی‌بینند و ایالات‌متحده را تبرئه می‌کنند.
«اسرائیل و امریکا» ۲ روی یک سکه
بازی پلیس خوب، پلیس بد امریکا در مذاکرات برجام بازی نخ‌نمایی بود. امریکا از تهدید‌های اسرائیل به عنوان ابزاری برای فشار استفاده می‌کرد تا به ایران بفهماند که اگر برجامی در کار نباشد، گزینه‌های سخت‌تری (مانند حمله نظامی اسرائیل) روی میز است، بنابراین پذیرش توافق با امریکا گزینه بهتری است. از طرفی، در حالی که نتانیاهو و مقامات وقت رژیم‌صهیونیستی در سخنان خود تنها روی دانش هسته‌ای و تهدید بمب اتمی از سوی ایران تمرکز کرده بودند، امریکا مسائل متنوع‌تری را غیرمستقیم مطرح می‌کرد؛ موضوعی که قبلاً در داخل هم کم و بیش از سوی برخی برجامیون و دولتمردان وقت مطرح می‌شد. بر همین اساس بود که رهبر معظم انقلاب در پیام نوروزی سال ۱۳۹۵ با اشاره به این مواضع تهدیدکننده در داخل فرمودند: «(آنها) حرف‌شان این است، بنابراین در قضیه هسته‌ای توافق شد اسمش را گذاشتیم برجام؛ برجام دیگری در قضایای منطقه و قانون اساسی کشور. برجام ۲ و ۳ و ... باید به وجود بیاید تا بتوانیم راحت زندگی کنیم. این منطقی است که سعی می‌کنند در میان نخبگان جامعه و از سوی نخبگان جامعه به افکار عمومی جامعه منتقل کنند.»
علاوه بر آن، مخالفت رژیم‌صهیونیستی با برجام مرتبط با ماهیت آن نبود، بلکه مفاد برجام را برای اعمال فشار علیه ایران ناکافی دانست. نتانیاهو بار‌ها علت مخالفت خود را موقتی بودن توافق و ناقص بودن آن می‌دانست. بسیاری از افسران ارشد اطلاعاتی، ارتشی و دیگر مقامات و احزاب اسرائیل برجام را ناکافی و دارای خلأ معرفی کردند، اما وجود توافق بد را بهتر از عدم‌توافق می‌دانستند.
در واقع، برخلاف ادعا‌های اصلاح‌طلبان، مخالفت رژیم‌صهیونیستی با برجام شاهدی بر انتفاع و سودمندبودن آن برای ایران نیست، بلکه دلیل مخالفت، نبود توافقی کامل برای مهار همه‌جانبه ایران است، اما دولتمردان وقت و جریان سیاسی غرب‌گرا در تلاش هستند این روز‌ها مانند گذشته مواضع مخالفت اسرائیل را نمود اعتبار مذاکرات مستقیم با امریکا و برجام قلمداد کنند و با متهم کردن منتقدان، آنها را در جرگه همنوایی با این رژیم قرار دهند تا نهایتاً فضا را برای کاتالیزه‌کردن مذاکرات به سبک التماسی فراهم کنند.
سرمنشأ این اقدامات خسارت‌بار برای کشور که حتی حیثیت وجودی را در منظر جهانی تهدید می‌کند، غرب‌باوری و تلاش برای الحاق ایران به نظم غربی امریالیستی است. در واقع، اعتماد به ایالات‌متحده‌ای که اصلاح‌طلبان آن را ترویج می‌کنند، سبب عقب‌ماندگی ایران شده، زیرا امریکا همواره دشمن بوده و قصد نابودی برنامه هسته‌ای کشورمان را داشته است. تنها خسارت‌های اقتصادی ناشی از تحریم‌ها، اعمال فشار‌ها برای به صفر رساندن غنی‌سازی و جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل بخشی از رفتار خصمانه و نیات شوم امریکا علیه منافع ایران است.
برجام از ابتدا محکوم به شکست بود، زیرا ایالات‌متحده قابل اعتماد نیست و ترامپ با خروج از برجام و حمایت از حملات مانند حمله سایبری استاکس‌نت و حمله مستقیم به تأسیسات هسته‌ای نشان داد هدف اصلی، نابودی کامل برنامه هسته‌ای ایران است، نه مذاکره واقعی.
