جوان آنلاین: تیم‌ملی جودو ناشنوایان ایران در حالی به بازی‌های المپیک اعزام خواهد شد که هنوز پاداش‌های قبلی مدال‌آوران این تیم پرداخت نشده است! بیست و پنجمین دوره بازی‌های المپیک ناشنوایان ۲۰۲۵ از ۲۴ آبان‌ماه به میزبانی ژاپن آغاز می‌شود و ورزش ایران نیز در ۱۳ رشته مردان و هفت رشته زنان نماینده اعزام خواهد کرد. جودوکاران ملی‌پوش ششمین مرحله از اردوی آمادگی خود را پشت‌سر می‌گذارند، ولی فعلاً خبری از پرداخت پاداش‌های آسیایی نشده است. در بازی‌های آسیایی ناشنوایان ۲۰۲۴ در مالزی علی سلحشور و مسعود رستگار طلا گرفتند. مرداد بداغی، مصطفی سفیدی و حسین‌الله کرمی مدال نقره را به گردن آویختند و در بخش مردان، ایران رتبه سوم آسیا را به دست آورد، اما با گذشت نزدیک به یک سال از اتمام این بازی‌ها، مدال‌آوران منتظر تحقق وعده داده شده از سوی مسئولان هستند.
محمدرضا لویی‌مقدم معتقد است حمایت هرچه بیشتر از ورزشکاران ناشنوا تأثیر مستقیمی روی عملکرد آنها دارد. سرمربی تیم‌ملی جودو ناشنوایان در گفت‌و‌گو با مهر تأکید کرد: «طبیعی است که فشار وجود داشته باشد، ولی بچه‌ها برای افتخار کشور تلاش می‌کنند. مشکل اصلی در بخش حمایت و پاداش‌هاست، حتی با وجود موفقیت در بازی‌های آسیایی پاداش‌ها هنوز پرداخت نشده است و این مسئله می‌تواند انگیزه و آرامش روانی ورزشکاران را تحت تأثیر قرار دهد. خبر تصویب بودجه مستقل برای ورزشکاران ناشنوا در مجلس شورای اسلامی موج مثبتی در بین ورزشکاران ایجاد کرده است. اگر این تصمیم توسط شورای نگهبان تأیید شود، حمایت‌ها و امکانات ورزشکاران به شکل قابل توجهی افزایش خواهد یافت.»
او با اشاره به شرایط بد مالی و معیشتی شاگردانش گفت: «با این حال نکته مهم این است که هنوز پاداش‌ها و جوایز سال گذشته مربوط به بازی‌های آسیایی مالزی به ملی‌پوشان پرداخت نشده است. ابتدا وعده‌های گذشته عملی شود تا انگیزه و تمرکز ورزشکاران حفظ شود. ورزشکاران ما برخلاف فوتبالیست‌ها که قرارداد میلیاردی دارند و حتی قبل از شروع مسابقات درصدی از قراردادشان را دریافت می‌کنند، هیچ درآمد ثابت یا قرارداد داخلی ندارند. مدال‌های آنها در میادین بین‌المللی و آسیایی افتخارآفرینی برای کشور محسوب می‌شود، اما هنوز پاداش‌های وعده داده شده پرداخت نشده است. این بچه‌ها حتی در اردو‌های طولانی و تمرینات سخت بدون درآمد ثابت حضور دارند و مشکلات مالی و معیشتی آنها بسیار جدی است. طبیعی است که حمایت و پاداش به‌موقع انگیزه و تمرکز آنها را افزایش دهد. مقایسه با دیگر ورزشکاران حرفه‌ای نشان می‌دهد که شرایط ورزشکاران ناشنوا بسیار دشوارتر است و همین باعث می‌شود فشار و استرس آنها بیشتر باشد. انگیزه بچه‌ها بسیار بالاست. امیدواریم بین دو تا سه مدال کسب کنیم. هدف اصلی ما افتخارآفرینی برای پرچم کشور است و مدال‌ها مقدس هستند، اما حمایت واقعی و توجه به مشکلات ورزشکاران نیز اهمیت ویژه‌ای دارد.»
