جوان آنلاین: تیم فوتبال پرسپولیس در هفته سوم لیگ برتر مقابل فولاد خوزستان با تساوی یک - یک متوقف شد. عملکرد بازیکنان پرسپولیس در این دیدار ضعف ساختاری بازیکنان در دفاع روی ضربات ایستگاهی را آشکار کرد؛ ضعفی که سال گذشته هم در این تیم مشهود بود.
به گزارش مهر، گل فولاد روی یک ضربه ایستگاهی به ثمر رسید. ارسال دقیق رزاق‌پور و ضربه نهایی محمدرضا سلیمانی، صحنه‌ای را رقم زد که در فصول گذشته بار‌ها علیه پرسپولیس تکرار شده بود. چه زمانی که خوان کارلوس گاریدو روی نیمکت این تیم بود، چه در دوران کریم باقری و حتی اسماعیل کارتال، پرسپولیس بار‌ها روی همین نقطه ضعف آسیب دید.
مشکل ماندگار در خط دفاعی
تغییر در ترکیب خط دفاعی پرسپولیس با جابه‌جایی مدافعان یا جذب بازیکنان جدید، تاکنون نتوانسته این مشکل ریشه‌دار را برطرف کند. سرخپوشان همچنان در پوشش نفر به نفر و منطقه‌ای روی ارسال‌های بلند ضعف نشان می‌دهند و مدافعان در هماهنگی و جای‌گیری هنگام کرنر‌ها و ضربات آزاد دچار سردرگمی می‌شوند.
هاشمیان و چالش بزرگ
وحید هاشمیان که با نگاه تازه و نظم تاکتیکی خاصی هدایت پرسپولیس را بر عهده گرفته، حالا باید با معضلی دست‌وپنجه نرم کند که پیشینیان او هم از پ س آن برنیامدند. تکرار این ضعف در سه دوره پیاپی نشان می‌دهد موضوع فقط به نوع چینش یا نفرات خط دفاعی مربوط نیست، بلکه نیاز به کار سیستماتیک و تمرکز ویژه روی ساختار دفاعی دارد.
لیگ برتر ایران پر از تیم‌هایی است که روی ضربات ایستگاهی برنامه‌ریزی دقیقی دارند. اگر پرسپولیس نتواند این نقطه ضعف را مهار کند، بدون شک در ادامه فصل آسیب‌های بیشتری خواهد دید. بازی با فولاد یک زنگ خطر جدی بود؛ هشداری که نشان می‌دهد پرسپولیس باید در کوتاه‌ترین زمان راهکاری مؤثر برای اصلاح این مشکل پیدا کند.
