جوان آنلاین: «مسعود پزشکیان» در آستانه هفتاد و هشتمین سال روابط دیپلماتیک تهران-اسلام آباد، ۱۱ تا ۱۳ مردادماه با دعوت رسمی «محمد شهباز شریف» به پاکستان سفر کرد. دو طرف با امضای چندین سند همکاری بر افزایش سریع مبادلات دوکشور در حوزه‌های مختلف تجاری، اقتصادی، سیاسی و امنیتی توافق کردند.
به گزارش ایرنا، پروفسور «ضمیراحمد آوان» رئیس و بنیانگذار اتحادیه جهانی تحقیقات جاده ابریشم (GSRRA) و مشاور مرکز تحقیقات همکاری اقتصادی و تجاری جنوب جهانی در یادداشتی برای مرکز «مدرن دیپلماسی» تاکید دارد سفر اخیر رئیس‌جمهور ایران به پاکستان فصل مهمی در روابط دیرینه و برادرانه بین دو کشور همسایه به شمار می‌آید. این دیدار سطح بالا که در فضایی گرم، با احترام متقابل و آرزو‌های مشترک انجام شد، نشان‌دهنده تعهد پایدار اسلام‌آباد و تهران برای تعمیق پیوند‌های تاریخی خود، گسترش همکاری‌های چندجانبه و تلاش مشترک برای منطقه‌ای شکوفاتر و صلح‌آمیزتر است.
ایران و پاکستان تنها مرز مشترک ندارند بلکه آنها میراث فرهنگی، دینی و زبانی عمیقی را که فراتر از سیاست است، به اشتراک می‌گذارند. ایران نخستین کشوری بود که در زمان استقلال پاکستان در سال ۱۹۴۷، این دولت نوپا را به رسمیت شناخت؛ حرکتی که همچنان لحظه‌ای افتخارآمیز در تاریخ روابط دوجانبه محسوب می‌شود.
در طول دهه‌ها، این دو ملت در مواقع نیاز کنار یکدیگر ایستاده‌اند، چه در حوادث طبیعی، مشکلات اقتصادی یا چالش‌های ژئوپلیتیکی. این برادری همچنین در روابط مردمی هم منعکس شده است؛ شعر، هنر و فلسفه فارسی مدتهاست که الهام‌بخش نسل‌های پاکستانی است.
سفر رئیس‌جمهور ایران به پاکستان در زمانی حساس صورت گرفت که هر دو کشور در حال پیمودن مسیر‌های سریع تغییر در عرصه جهانی هستند. نشست‌های رسمی در اسلام‌آباد با گرمی و شفافیت اهداف همراه بود و موضوعات گسترده‌ای از تجارت و ارتباطات تا آموزش، فناوری و صلح منطقه‌ای را دربر گرفت.
هر دو دولت بر تعهد خود برای تعمیق همکاری در بخش‌های مورد علاقه مشترک تأکید کردند. تجارت و همکاری اقتصادی در مرکز شراکت ایران و پاکستان قرار دارد. در طول این سفر، دو طرف توافق کردند که تجارت دوجانبه را که در حال حاضر حدود ۲ میلیارد دلار است، در آینده نزدیک به ۵ میلیارد دلار ارتقا دهند.
یکی از زمینه‌های کلیدی پیشرفت، همکاری در حوزه انرژی است. نیاز‌های انرژی پاکستان در حال افزایش است و ایران با منابع غنی گاز طبیعی و برق، می‌تواند شریک قابل اعتمادی باشد. پروژه خط لوله گاز ایران-پاکستان، که به دلیل فشار‌های خارجی به تأخیر افتاده، به عنوان اولویت استراتژیک تأیید شد.
این گزارش پس از بررسی زمینه‌های تحرک دیپلماسی فرهنگی، در زمینه صلح و ثبات منطقه‌ای آورده است: پاکستان و ایران در یکی از مهم‌ترین مناطق استراتژیک جهان قرار دارند. هر دو کشور اهمیت داشتن روابط همسایگی مسالمت‌آمیز را برای توسعه و شکوفایی درک می‌کنند. اسلام‌آباد و تهران بر این باورند که منازعات منطقه‌ای باید از طریق گفتوگو و دیپلماسی حل و فصل شوند، نه رویارویی.
در طول سفر، دو طرف تحولات افغانستان، فلسطین و جهان اسلام را مورد بحث قرار دادند. هر دو کشور حمایت خود را از صلح، کرامت انسانی و حاکمیت مجدداً اعلام کردند. در مورد افغانستان، آنها بر لزوم رسیدن به یک توافق سیاسی فراگیر که اراده تمام مردم افغانستان را منعکس و از فروپاشی انسانی جلوگیری کند، توافق کردند.
هر دو دولت با درک اهمیت ثبات و توسعه در مناطق مرزی، به تقویت همکاری در زمینه امنیت مرزی، تبادل اطلاعات و عملیات ضدقاچاق متعهد شدند. همچنین توافق شد که فرصت‌های معیشتی، مراکز تجاری و توسعه محلی در طول مرز گسترش یابد.
نویسنده افزود: سفر رئیس‌جمهور ایران به پاکستان فراتر از روابط دوجانبه است. این سفر تأییدی بر آرزوی مشترک برای نظم منطقه‌ای همکاری‌جویانه و صلح‌آمیز است. هر دو کشور از ابتکارات منطقه‌ای فراگیر مانند سازمان همکاری اقتصادی (ECO) و طرح کمربند و جاده چین (BRI)، شامل کریدور اقتصادی چین-پاکستان (CPEC) حمایت می‌کنند که می‌تواند به سمت غرب گسترش یابد و ایران و بندر چابهار را هم در بر گیرد.
ادغام منطقه‌ای یک رویا نیست بلکه یک ضرورت است. ایران و پاکستان با موقعیت جغرافیایی استراتژیک، پیوند‌های فرهنگی و مکمل‌های اقتصاد‌های مکمل می‌توانند الگویی برای دیگران باشند. دوکشور با تسهیل مسیر‌های تجاری، اتصال انرژی و همکاری‌های علمی، می‌توانند آسیای جنوبی و مرکزی را به قطب نوآوری، پایداری و رشد مشترک تبدیل کنند.
وی در پایان تاکید کرد: در دنیایی که اغلب به دلیل رقابت‌های ژئوپلیتیکی و شکاف‌های ایدئولوژیک دچار تفرقه شده است، رابطه ایران و پاکستان الگویی از دوستی همسایگی است که بر انسانیت، احترام و رویا‌های مشترک استوار است. همان‌طور که هر دو کشور با خرد و بینش گام برمی‌دارند، پیام آنها که از مرز‌ها فراتر می‌رود این است «اتحاد، تفاهم و همکاری راه‌های واقعی صلح و شکوفایی هستند.»
