در شرایطی که رژیم صهیونیستی طی جنگ ۱۲ روزه علیه ایران جنایات و تجاوز‌های متعددی داشت، اکنون این سؤال مطرح است که آیا حقوق بین‌المللی ظرفیت‌هایی برای دادخواهی نسبت به این جنایات دارد یا نه؛ چه در خصوص مردم مظلوم و غیرنظامی که در این حملات مورد تجاوز قرار گرفتند و چه از باب اینکه حاکمیت و تمامیت ارضی ایران نقض شده‌است.
در اینجا باید توجه داشت که یکی از اختلاف‌نظر‌هایی که در عرصه حقوق بین‌الملل بین صاحب‌نظران وجود دارد، این است که آیا اقدام حقوقی و طرح دعوا ازسوی دولتی در دیوان بین‌المللی دادگستری علیه رژیم صهیونیستی به منزله شناسایی این موجودیت به عنوان یک کشور است یا نه. طبیعتاً در شرایطی که سیاست رسمی خارجی جمهوری اسلامی ایران این است که رژیم صهیونیستی را به عنوان یک دولت به رسمیت نمی‌شناسیم، شاید همین مسئله شناسایی یکی از دلایلی باشد که ما فعلاً گزینه دیوان بین‌المللی دادگستری را به عنوان گزینه اولویت دار نگاه نکنیم تا کشور و دولت ایران بخواهد نسبت به جنایات صهیونیست‌ها در دیوان بین‌المللی دادگستری طرح دعوا کند، اما این به معنای این هم نیست که هیچ ظرفیت دیگری وجود ندارد، بلکه در سطح مجامع و سازمان‌های بین‌المللی این امکان پیش بینی شده‌است.
یکی از ظرفیت‌های پیش بینی شده نهاد‌های حقوق بشری سازمان ملل و مشخصاً شورای حقوق بشر سازمان ملل است، بنابراین به ویژه در زمانی که موضوع بررسی دوره‌ای کارنامه حقوق بشری رژیم صهیونیستی در سازمان ملل مطرح باشد، ظرفیت بسیار خوبی برای اشاره به جنایاتی که این رژیم انجام داده وجود دارد. همینطور در چارچوب اجرای میثاق‌های بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی و حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی که باید گزارش‌های دوره‌ای داده شود، در مورد پایبندی دولت‌ها به تعهدات خود در مورد این میثاق‌های بین‌المللی ظرفیت خوبی وجود دارد تا به نقض‌هایی که اتفاق افتاده، اشاره شود.
در کنار اینها لازم است به این موضوع هم توجه داشته باشیم که در سال ۱۳۹۰ قانونی در کشور ما تصویب شد که اجازه می‌دهد افراد حقیقی و حقوقی اگر از عمل حقوق بین‌الملل یک دولت خارجی خسارتی دیدند بتوانند در دادگستری تهران دعوای مسئولیت مدنی یا جبران خسارت اقامه کنند. هر چند رژیم صهیونیستی از طرف جمهوری اسلامی ایران مورد شناسایی قرار نگرفته، اما به دلیل اقداماتی که ایالات متحده امریکا هم مباشراً و مشارکتاً در حمله مستقیم به ایران داشته و هم اقداماتی که به عنوان معاونت در ارتکاب جنایات اعم از همکاری اطلاعاتی، تأمین تجهیزات نظامی و کمک‌های لجستیکی و همینطور در چارچوب تأمین مالی و تجهیز و آموزش با نیرو‌های صهیونیستی در خصوص تجاوز به ایران داشته‌است، این امکان وجود دارد که در سطح دادگاه داخلی ایران نسبت به جبران خسارات و اقدامات خلاف ایالات متحده دادخواهی و جبران خسارت خواسته شود. تا زمانی که رأی دادگاه‌های بین‌المللی صادر شود می‌توان به عنوان مطالبه عمومی، قربانیان و زیان دیدگان در فضای مذاکراتی که شاید بعد‌ها بین ایران و امریکا وجود داشته باشد یا در راستای آرای صادره در خصوص ادعا‌های متقابلی که امریکا در دادگاه‌های داخلی خودش علیه ایران داشته و جبران خساراتی را مطالبه کرده‌است، در همان دادگاه‌ها، پرونده‌های ایران علیه جنایات صهیونیست‌ها توأمان نیز مورد رسیدگی قرار گیرد.
