جوان آنلاین: آلیس واکر، نویسنده معروف امریکایی، اقدامات رژیم صهیونیستی در نوار غزه را با دوران برده‌داری در امریکا مقایسه کرد و از رنج غیرنظامیان فلسطینی نوشت.
به گزارش تسنیم، آلیس واکر، نویسنده «رنگ ارغوانی»، برنده جایزه پولیتزر و جایزه ملی کتاب امریکا، در تازه‌ترین یادداشت خود کشتار بی‌رحمانه مردم مظلوم غزه و ظلمی را که بر غیرنظامیان این باریکه می‌رود با دوران برده‌داری در امریکا مقایسه کرده و از رنجی نوشته که بر سیاهپوستان روا داشته شد.
او معتقد است، هر دو سوی این ماجرا (برده‌داران و برده‌ها) از این سیاست آثاری پذیرفته‌اند که هنوز پس از گذشت چند دهه از تصویب قانون منع برده‌داری بر روح و روان آنها مشخص است.
او در بخشی از یادداشت خود نوشته است: «در همین لحظه به تصویری فکر می‌کنم که دیروز در تیک‌تاک دیدم: پسربچه فلسطینی حدوداً هشت ساله با چشمانی اشک‌بار، کفش‌های پدر به قتل رسیده‌اش را در دست گرفته بود.
یاد کودکی هم افتادم که مادرش قربانی بمباران اسرائیل شد و حاضر نبود از کنار مزار مادرش تکان بخورد. این روزها، روز‌های شکسته شدن قلب‌هاست و بسیاری از ما می‌دانیم که گریزی از این اشک‌ها نیست.»
او ادامه داد:، اما چه چیزی می‌تواند کمک کند؟ این سؤالی است که می‌پرسیم و من جواب می‌دهم: دوستی. اینکه بدانیم می‌توانیم در سخت‌ترین شرایط هم روی یکدیگر حساب کنیم.
مردم من، سیاهپوستان آفریقایی و دورگه‌های امریکایی، رنج‌های پنهان و وحشتناکی را تحمل کرده‌اند که اکثر ما فقط سایه‌هایی از آن را در روان و روح آسیب‌دیده بازماندگان می‌بینیم؛ هم در نسل بردگان و هم در نسل برده‌داران. اگر با دقت به امریکا نگاه کنید، تمام تاریخش را خواهید دید.»
واکر جزو اولین نویسندگانی است که از حدود دو دهه پیش اعتراض خود را به اقدامات رژیم صهیونیستی در غزه عنوان و آن را «نژادپرستانه» توصیف کرده است؛ اقدامی که برای او خالی از هزینه نبوده و منجر به بایکوتش از برخی مجامع ادبی شده است.
سفر او به فلسطین در سال ۲۰۰۹ را می‌توان نقطه عطفی در فعالیت‌های ضد صهیونیستی او به‌شمار آورد. واکر در این سفر از نزدیک با زندگی جاری مردم فلسطین، تبعیض‌ها و رنج‌هایشان آشنا شد و پس از آن، رسانه‌ها را متهم کرد که واقعیت زندگی فلسطینیان را پوشش نمی‌دهند. او از همکارانش خواست که در طرف درست تاریخ بایستند و صدای عدالت باشند.
اقدامات وحشیانه رژیم صهیونیستی در نوار غزه طی حدود دو سال گذشته خشم بسیاری از اهالی قلم در سراسر جهان را برانگیخته است. این اولین‌بار است که نویسندگان و شاعران جهان از کشور‌های مختلف یکصدا در حمایت از مردم فلسطین، اقدامات رژیم صهیونیستی را زیر سؤال برده و آشکارا اعتراض کرده‌اند.
امضای نویسندگان بزرگی، چون سالی رونی، عبدالرزاق گورنه، پرسیوال اورت، ریچل کوشنر، ویت تان نگوین و جونو دیاز در کنار بیش از ۷ هزار و ۵۰۰ نویسنده و شاعر دیگر از سراسر جهان پای یک بیانیه، آن را به بزرگ‌ترین «تحریم تاریخی اسرائیل» بر صدر رسانه‌های جهان نشاند.
امضاکنندگان این بیانیه اعلام کرده‌اند که با ناشران، جشنواره‌ها، آژانس‌های ادبی و نشریاتی که در نقض حقوق فلسطینی‌ها با اجرای سیاست‌ها و شیوه‌های تبعیض‌آمیز یا توجیه اشغال، نژادپرستی یا نسل‌کشی اسرائیل شریک هستند، همکاری نخواهند کرد. همچنین نهاد‌هایی که هرگز علناً حقوق مسلم مردم فلسطین را (که در قوانین بین‌المللی تصریح شده است) به‌رسمیت نشناخته‌اند نیز تحریم خواهند شد.
در کنار این دست از اقدامات، باید از خلق آثاری یاد کرد که طی حدود دو سال گذشته در سراسر جهان با تمرکز بر زندگی در غزه، فرهنگ و تاریخ این خطه و اقدامات نژادپرستانه رژیم صهیونیستی خلق شده است.
