جوان آنلاین: پوکر برتـری در ال‌کلاسیکو ثابت کرد فلیک متخصص شکست دادن رئال است؛ آنچلوتی و مردانش مـی‌توانستند از لغـزش کاتالان‌ها در لیگ قهـرمانان به سـود خود استفـاده کنند و بارسـا را شکست دهند، اما با وجـود فلیک روی نیمکـت آبی‌اناری‌ها، برتـری ابتـدایی هم نتـوانست کمکی به رئال برای فرار از شکست کنـد.
روز، روز بارسا بود، درست مثل هر سه بازی قبلی. کاتالان‌ها خوب می‌دانستند از این بازی چه می‌خواهند. فلیک قبل از به صدا درآمدن سوت بازی گفته بود که این آخرین فرصت رئال برای ماندن در کورس قهرمانی است، یعنی او به خوبی می‌دانست با چه چالش دشواری مقابل آنچلوتی و شاگردانش رو‌به‌رو است، اما کامبک دیدنی شاگردانش نشان داد او به همه جوانب اندیشیده بوده و خود را برای هر اتفاقی آماده کرده بوده که توانست با مدیریت بحران، تمام رشته‌های حریف را برای نزدیک شدن به قهرمانی این فصل پنبه کند.
در واقع قهرمانی این فصل را کهکشانی‌ها خود با متحمل‌شدن چهارمین باخت به فلیک و یارانش پیشکش کردند، هرچند بعد از برتری پرگل و دراماتیک بارسا در این دیدار هیجان‌انگیز هریستو استویچکوف، ستاره سابق بارسلونا مدعی است که کهکشانی‌های واقعی کاتالان‌ها هستند نه سفیدپوشان رئال: «تمام دنیا کهکشانی‌های واقعی را دید! تیمی که لیاقت قهرمانی دارد! چهار بازی، ۱۶ گل! زنده باد بارسا! سه جام برای بارسا، صفر جام برای رئال مادرید، چهار ال‌کلاسیکوی پیاپی با پیروزی بارسا.»
استویچکوف بیراه هم نمی‌گوید. ۱۵ دقیقه، تنها ۱۵ دقیقه کافی بود تا بارسا رؤیای برتری بعد از سه باخت پیاپی را به دل رئال بگذارد و ۲۵ دقیقه زمان کافی بود تا کاتالان‌ها کاری کنند که سفیدپوشان شهر مادرید حتی با هت‌تریک‌ام‌باپه هم راه به جایی نبرند و تماشاگر چهارمین برد ال‌کلاسیکو از سوی بارسا باشند؛ تیمی که حالا با سه امتیاز با ارزشی که از این دیدار گرفت، تنها یک برد دیگر می‌خواهد تا قهرمانی خود را دو هفته زودتر از رسیدن لیگ به نقطه پایان قطعی کند.
بی‌شک هرتیم دیگری جز بارسا بود با دریافت دو گل پیاپی (دبل امباپه) شیرازه‌اش از هم پاشیده می‌شد و بازی را در همان نیمه نخست وا می‌داد و به حریف واگذار می‌کرد، اما بارسا چنان برگشت درخشانی داشت که گویی فلیک خوب می‌دانست قرار است چه اتفاقی در زمین بازی رخ دهد و ضدحمله آن را از قبل آماده کرده بود که شاگردانش بدون وا دادن، اوضاع را چنان به سود خود تغییر دادند که آنچلوتی برایش قابل هضم و باور نبود و بی‌تردید باید هم تیمی که تا این اندازه برتر است، توان جبران بازی را هم داشته باشد و با لب خندان زمین بازی را ترک کند.
بی‌دلیل نبود که بعد از به صدا درآمدن سوت پایان بازی، بغض شزنی ترکید و هق‌هق، به گریه افتاد. بازی می‌توانست به دلیل باز شدن دروازه او در همان دقایق نخست بازی هم آمار برتری‌های این فصل بارسا مقابل رئال را خراب کند و هم قهرمانی را به تعویق بیندازد و شانس سفیدپوشان شهر مادرید را افزایش دهد، هرچند گلر کاتالان‌ها بر این باور است که دو گل عقب افتادن از حریف دیگر برای بارسا مشکل بزرگی نیست و به آن عادت دارد، اما بی‌تردید او خوشحال‌ترین فرد بازی بود: «خدا را شکر می‌کنم که بعد از مردود شدن گل پنجم ما دیگر توپی به سمت دروازه نیامد، چون از نظر ذهنی اصلاً در شرایط خوبی نبودم، اما به دریافت دو گل عادت کرده‌ایم. اتفاقاً وقتی حریف گل دوم را می‌زند، خودشان بیشتر از ما نگران خواهند شد، زیرا می‌دانند چه آینده‌ای در انتظارشان خواهد بود و اوضاع چگونه به پایان می‌رسد.»
هانسی فلیک، اما خوشحالی ناشی از چهارمین برد مقابل رئال را با تمجید از شاگردانش نشان داد: «بازیکنان بی‌نظیری داریم که دوست دارند بازی، تمرین، باهم و دیگران رقابت کنند. کامبک مقابل تیم فوق‌العاده‌ای، چون رئال اصلاً آسان نبود، اما عالی کار کردیم، آن هم بلافاصله بعد از آن بازی ۱۲۰ دقیقه‌ای در میلان که عجیب دویده بودیم. من که باید بروم قلبم را معاینه کنند، از بس که خوشحالم و هیجان دارم، هرچند هنوز قهرمانی قطعی نشده و یک برد دیگر می‌خواهیم تا قهرمانی را جشن بگیریم، اما خیلی دلچسب است اگر سه جام ببریم.»
بارسا یک بار دیگر نشان داد جوجه را آخر پاییز می‌شمارند و ثابت کرد خواستن توانستن است، خصوصاً در این بازی که با اختلاف دو گل عقب افتاد، اما باز هم برنده میدان بود.
