جوان آنلاین: هادی رضایی، هدف پیش‌روی تیم‌ملی والیبال نشسته ایران را کسب سهمیه پارالمپیک در مسابقات قهرمانی جهان سال آینده می‌خواند: «تنها یک تیم در آن رویداد سهمیه می‌گیرد و ما باید به آن برسیم. قهرمانی جهان هر چهار سال یک‌بار است و ما باید از آن منتفع شویم، یعنی هم دوباره قهرمان جهان شویم و هم دو سال زودتر سهمیه بگیریم. در غیر این صورت باید در دو، سه مسابقات دیگر شرکت کنیم که این کار را سخت می‌کند.»
سرمربی تیم‌ملی والیبال نشسته ایران راه رسیدن به این هدف را حمایت از این تیم و اخذ تصمیمات درست برای آن می‌داند: «اگر تیم ملی اولویت دارد باید همه نیرو‌های مستعد (چه در باشگاه‌ها و چه تیم «ب») در اختیار بزرگسالان باشند. بعد از هر دوره پارالمپیک باید جوانگرایی کرد و تیم را از نو ساخت، اما جوانگرایی باید در همه ابعاد انجام شود. جوانگرایی به معنای کنار گذاشتن همه قدیمی‌ها نیست. سیاست من این است؛ سن و سال بازیکنان تا هفت نفر اول، یعنی شش بازیکن و یک لیبرو هیچ اهمیتی ندارد، اما شاید همین هفت نفر که بالای ۳۰ سال هستند به پارالمپیک ۲۰۲۸ نرسند و زودتر کنار بروند. در تیمی که الان شکل گرفته، ما هفت بازیکن حدود ۳۰ ساله و بالای آن داریم و هشت نفر هم ۲۵، ۲۶ سال و کمتر دارند. ما باید یک برنامه رقابتی را بین جوانان و قدیمی‌ها ایجاد کنیم، به‌طوری‌که قدیمی‌ها این انگیزه را داشته باشند که جوانان به آنها نرسند و جوانان نیز آنقدر انگیزه داشته باشند که بدانند در‌های تیم ملی به رویشان باز است و می‌توانند جایگزین قدیمی‌ها شوند. اما وقتی می‌خواهم بازیکنانی را روی نیمکت بگذارم باید آنقدر کار شود که از نیمکت به ترکیب اصلی برسند. ما الان زمان برای ساختن و استفاده کردن داریم، یعنی اگر کسی خط خورده، این اتفاق مادام‌العمر نیست. هیچ‌کسی هم حضورش قطعی نیست. مطمئناً در‌های تیم ملی، حتی بعد از این اردو بسته نمی‌شود. هر جوانی را در سایر تیم‌ها ببینیم و حتی به ما پیشنهاد شود و این توانمندی را داشته باشد که به تیم ملی بزرگسالان کمک کند، از او تست می‌گیریم و به اردو می‌آوریم تا ببینیم چه شرایطی دارد. برای مثال همین روز گذشته به من پیشنهاد یک بازیکن ۲ متر و ۱۸ سانتیمتری را دادند که جوان است. مطمئناً باید از او تست بگیریم و مورد سنجش قرار دهیم. همچنین برای موفقیت باید تیم‌های ملی بزرگسالان و تیم «ب» در کنار هم باشند، یعنی اگر کسی از آن تیم بتواند بالا بیاید، می‌تواند در تیم اصلی حضور داشته باشد و اگر کسی از تیم ما بیرون رفت و شرایط سنی‌اش طوری بود که در تیم «ب» کار کند، می‌تواند به آنجا برود. در واقع اینجاست که می‌توانیم دو تیم ملی پویا داشته باشیم.»
