جوان آنلاین: محسن مهدیان در مطلبی با عنوان یک استعفا و مبارزه سیستمی با فساد، در کانال خود در ایتا نوشت:
معاون دستگاه قضائی استعفا می‌دهد. چرا؟ چون می‌خواهد رسیدگی به پرونده فرزندش تحت الشعاع حضور وی قرار نگیرد. رئیس عدلیه هم در پاسخ به استعفای وی می‌نویسد بااینکه حضور شما خللی در رسیدگی به پرونده ایجاد نمی‌کرد، اما با استعفا موافقم.
این رفتار اخلاقی را کجای دنیا سراغ دارید؟ مرور کنیم:
اول رسیدگی عدلیه به پرونده فرزندان معاون اول
دوم برخورد اخلاقی معاون در استعفا و تاکید بر رسیدگی بدون شائبه بر پرونده فرزندش
سوم مواجهه قاضی القضات در پذیرفتن استعفا به جهت رد هرگونه شبهه نزد افکار عمومی
از این اخبار اخیرا کم نداشتیم.
از بازگشت بابک زنجانی تا پرونده گروه عظام و تا پرونده رستمی صفا و غیره. حتی در برخورد با تخلف نزدیکان مسوولین هم طی سال‌های گذشته کم نداشتیم. از بردار رئیس جمهور سابق تا فرزندان مرحوم آیت الله هاشمی تا حلقه اول آقای احمدی نژاد و غیره.
آقای رئیسی هم گشت ارشاد راه می‌اندازد. ۶۰ مدیر متخلف را برکنار و ۲۰ نفر را به دستگاه قضائی معرفی می‌کند. شهردار تهران هم تنها در یک فقره جلوی ۲۰ هزار میلیارد تومان فساد دانه درشت‌های اقتصادی را در تهران می‌گیرد.
اما نمی‌بینیم. چرا؟ چون رسانه‌های دشمن قرار است فساد سیستمی را در کشور جا بیاندازند؛ نه مبارزه سیستمی با فساد. برخی هم در داخل از سر حماقت یا خیانت در همین بازی نقش پیدا می‌کنند.
اما ماجرا از این هم عجیب‌تر است؛ پدیده‌ای نادر که در هیچ جای عالم نمونه ندارد. اینکه دستگاه قضایی با فساد مبارزه کند، اما برخی همین را از مصادیق فساد سیستمی بدانند. یعنی کارآمدی را فساد روایت کنند. عجیب نیست؟
فساد سیستمی در ایران واقعیت ندارد. البته فساد در ساختار داریم. فساد در قوانین هم داریم. طبیعی هم هست. خطا در قانون گذاری و خطا و تخلف فرد در ساختار قابل کتمان نیست. خطای ناشی از سیستم هم قابل فهم است. اما فساد سیستمی نیست. همین اخبار نشان می‌دهد فساد سیستمی نیست. فساد سیستمی اشاره به فساد در هم تنیده‌ای دارد که از هر سمت بخواهیم با آن مقابله کنیم خود ساختار مانع شود.
با این حال رسانه‌ها به دو روش تلقی فساد سیستمی را خواسته یا ناخواسته جا می‌اندازند. اول تکثیر اخبار فساد و دوم تکرار.
وقتی مخاطب هر روز با اخبار تائید شده و تائید نشده فساد مواجه شود طبیعی است که ذهن او خودکار تصور می‌کند همه جا را فساد گرفته است. از آنسو تکرار، این تلقی را تبدیل به یک ابرروایت در ذهن می‌کند تا دیگر مسائل هم از همین منظر تحلیل شود.
اما راه مقابله با این بیماری نادر اجتماعی چیست؟ مبارزه سیستمی با فساد را ببینیم. اینکه تمرین کنیم خودمان درست ببینیم و دیگران را هم تشویق به درست دیدن کنیم. جهاد تبیین هم چیزی غیر این نیست.
ایشان چاره‌ای جز استعفا نداشته 
